Lippenstift

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Lippenstift (lat. Mimulus) - een geslacht van bloeiende planten van de familie Norichnikov. In de natuur zijn overal vertegenwoordigers van het geslacht te vinden, Europese landen vormen een uitzondering. Typische habitats zijn heuvels, kust, woestijnen, berghellingen. Andere plantnamen zijn apenbloem, mimulus. Het geslacht omvat ongeveer 150 soorten, waarvan een aanzienlijk deel tuinders met succes cultiveren op hun persoonlijke percelen.

Kenmerken van cultuur

Gubasti worden vertegenwoordigd door relatief kleine kruidachtige planten of halfheesters, waarvan de hoogte varieert van 10 tot 150 cm, ze worden gekenmerkt door rechtopstaande, vertakte of kruipende stengels, behaard over het hele oppervlak. Het blad is op zijn beurt eivormig, tegenoverstaand, meestal groen van kleur, het kan zelfs langs de rand of met inkepingen zijn.

Bloemen, afhankelijk van de soort, in de meest uiteenlopende kleuren en maten, maar altijd met een onregelmatige vorm, waarvoor ze trouwens apen werden genoemd. Bloemen, afhankelijk van de groeiomstandigheden, worden in grote hoeveelheden gevormd. Ze worden verzameld in losse borstels. De vruchten worden weergegeven door capsules, die, wanneer ze rijp zijn, in twee delen barsten. Ze bevatten kleine bruine zaden.

Gewone types

• Hybride lippenstift (lat. Mimulus x hybridus) vertegenwoordigd door een hele groep vormen en variëteiten die zijn verkregen door verschillende soorten te kruisen. Ze worden gekenmerkt door een felle kleur van bloemen en de aanwezigheid van talrijke vlekken erop, die de plant een speciale pit geven. Het is om deze reden dat de groep in kwestie vaak de tijgerlip wordt genoemd. Bloei van vertegenwoordigers van de groep wordt waargenomen in het begin van de zomer. In Rusland worden ze alleen als eenjarige gekweekt.

De meest interessante soorten worden door tuinders herkend als Viva en Magic Spots. De eerste wordt gekenmerkt door grote gele bloemen bedekt met rode vlekken, de tweede - crèmekleurige bloemen met frambozenvlekken van verschillende grootte. De meeste variëteiten worden gekenmerkt door een lage groei, waardoor ze actief worden gebruikt om alpine dia's en de eerste lijn mixborders te versieren.

• Rode lippenstift (lat. Mimulus cardinalis) vertegenwoordigd door meerjarige sterk vertakte planten, die meestal als eenjarige worden gekweekt. Ze worden gekenmerkt door een lage groei - slechts 50-60 cm De bloemen zijn op hun beurt niet te groot, maar zeer geurig. Ze worden gekenmerkt door een ledemaat met twee lippen en een rode kleur. Het wordt ook actief gebruikt door veredelaars om nieuwe rassen te verkrijgen.

• Gespikkelde lip (lat. Mimulus guttatus) vertegenwoordigd door planten van niet meer dan 70-80 cm hoog, begiftigd met rechtopstaande stengels, die uitgestrekte struiken vormen. De bloemen zijn klein, niet groter dan 20 mm in diameter, geel met rode stippen en vlekken. Samen met de hierboven beschreven soorten wordt het gebruikt in de fokkerij. Een onderscheidend kenmerk van de beschouwde vertegenwoordiger van het geslacht is het vermogen om in natte gebieden te bestaan. Het kan worden geplant in de buurt van waterlichamen en zelfs in schaduwrijke gebieden waar andere bloeiende planten niet met elkaar overweg kunnen.

Groeiende functies

De meeste vertegenwoordigers van het geslacht zijn warme en lichtminnende planten, maar sommige soorten voelen zich geweldig op schaduwrijke plekken. Losse, vruchtbare, matig vochtige bodems hebben de voorkeur. De hierboven besproken gespikkelde spons geeft de voorkeur aan zeer vochtige gebieden, hij kan ook in water worden ondergedompeld, maar voor deze doeleinden moet de plant eerst in speciale containers worden geplant.

Voortplanting van lippenstift heeft de voorkeur door zaden. Het zaaien vindt plaats in het midden van de lente, dat wil zeggen in het eerste of tweede decennium van april, een voedzaam licht zuur substraat. Omdat de zaden klein zijn, hoeven ze niet in het substraat te worden ingebed. Het is voldoende om de zaden te verdelen en ze lichtjes met aarde te bedekken en vervolgens af te dekken met glas of film.

Tijdens het groeiproces is het belangrijk om jonge zaailingen overvloedig water te geven zonder wateroverlast, voeding met kalimeststoffen en goede verlichting. De optimale luchttemperatuur is 15-18C. Als de sponzen in één doos zijn gezaaid, met het verschijnen van vier echte bladeren op de zaailingen, wordt in afzonderlijke containers gedoken. De landing in de volle grond wordt begin juni uitgevoerd.