Dremlik

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Dremlik (Latijnse Epipactis) - een geslacht van kruidachtige vaste planten die op aarde leven, behorend tot de orchideeënfamilie (Latin Orchidaceae). In tegenstelling tot hun epifytische verwanten, orchideeën, waarvan de pseudobollen vaak slechts één groen blad aan de wereld tonen, hebben planten van dit geslacht talloze bladeren gekregen.

Wat staat er op jouw naam?

De Latijnse naam van het geslacht "Epipactis" vindt zijn oorsprong in de werken van de "vader van de botanie", de veelzijdige oude Griekse wetenschapper Theophrastus, die leefde in de IV-III eeuw voor Christus. Er is geen consensus onder botanici over welke plant Theophrastus noemde met het oude Griekse woord, in overeenstemming met het Latijnse woord "Epipactis", maar er zijn verschillende veronderstellingen. Een gedenkwaardige eigenschap van deze plant was het vermogen om melk te stremmen.

Wat betreft de Russische naam van het geslacht "Dremlik", dan moet men zich de trosvormige bloeiwijze van planten herinneren, waarin niet alle bloemen tegelijkertijd hun bloembladen aan de wereld onthullen. De bloei begint onderaan en gaat geleidelijk naar boven. Daarom, wanneer de onderste bloemen al bestuivende insecten voeden met hun geurige nectar, lijken de bovenste bloemknoppen in een rusttoestand te verkeren en hun gesloten hoofden te buigen in afwachting van het ontwaken.

Beschrijving

Vanwege het grote aantal en de diversiteit aan orchideeën hebben botanici niet altijd dezelfde mening over welke classificatie "plank" een bepaalde plant moet definiëren. Dit geldt ook voor informatie over de Dremliks, die vaak erg tegenstrijdig is.

Omdat de planten van het geslacht Dremlik zich op de grond vestigden, kregen ze een ondergrondse wortelstok, waaruit extra niet-vertakkende wortels zich over de hele lengte verspreidden en voedingsstoffen en vocht uit de grond haalden. Bij verschillende soorten kan de wortelstok worden ingekort of langwerpig, bijna verticaal of schuin in de grond, met een dikte van 0,1 tot 0,4 centimeter. Het oppervlak van de wortelstok is bedekt met bruine of kleurloze schubben, van korte en korte duur.

De dikte van de stengels geproduceerd door de wortelstok is 2, 5 of zelfs 10 keer groter dan de dikte van de wortelstok en reikt tot 1 centimeter. Het oppervlak van de stengels kan kaal zijn of bedekt met korte haren.

Bladeren op de stengel zijn van twee soorten: geschubd vaginaal en normaal zittend, bijna afgerond in het onderste deel van de stengel en dun lancetvormig boven de stengel. De kleur van de bladplaat is groen, maar kan een paarse tint hebben.

Een trosvormige meerbloemige bloeiwijze wordt gevormd door klokvormige of wijd openende bloemen met zes (6) vrije bloembladen van wit, groen, paars, soms geel, beschermd door kelkblaadjes en schutbladen, waarvan de lengte heel verschillend kan zijn: langer, korter of gelijk aan de lengte van de bloembladen. De structuur van bloemen, zoals die van epifytische orchideeën, verrukkingen en enige schaamte tegenover de overvloed aan specifieke termen en ongebruikelijke elementen.

Tonvormige of ovale capsules maken de groeicyclus van de plant compleet.

Rassen

Om dezelfde redenen, die hierboven werden genoemd, is het aantal soorten dat tot het geslacht Dremlik behoort heel verschillend. Maar hoe perfecter de onderzoeksinstrumenten die botanici ter beschikking staan, des te minder tegenstrijdigheden er ontstaan en planten uiteindelijk hun duidelijk afgebakende plaats in de veelzijdige natuur vinden.

Dus volgens wetenschappers kunnen op het uitgestrekte Russische grondgebied 6 (zes) soorten van het geslacht Dremlik in het wild worden gevonden door nieuwsgierige spoorzoekers. In Noord-Amerika, Afrika en Eurazië tellen botanici 60 tot 80 (of zelfs tot 250) plantensoorten van het geslacht Dremlik. Velen van hen worden met uitsterven bedreigd en hebben daarom menselijke bescherming nodig.

* Dremlik moeras (lat. Epipactis palustris)