Pioen Lactobloemig

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Pioen lactobloemig is een van de planten van de familie pioenroos, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Paeonia lactiflora Pall. (P. albiflora Pall.). Wat betreft de naam van de pioenrozenfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Paeoniaceae Rudolphi.

Beschrijving van melkbloemige pioen

De melkbloemige pioen is een overblijvend kruid waarvan de hoogte schommelt tussen de zestig en honderd centimeter. De wortelverdikkingen van deze plant zijn spoelvormig en in bruine tinten geschilderd. De stelen van het melkzuur van de pioenroos zijn kaal, ze kunnen worden begiftigd met een of meer bloemen. De bladeren van deze plant zullen dubbel drievoudig zijn, terwijl de bladlobben gesteeld zijn en de laterale lobben zittend, in vorm kunnen ze elliptisch of lancetvormig zijn. Voor het grootste deel zullen dergelijke bladeren puntig zijn, terwijl sommige schutbladen van deze plant geheel of bladvormig kunnen zijn. De bloemen van de melkachtige pioenroos zijn geschilderd in wit of rood, de lengte van de bloembladen zal ongeveer vijf tot acht centimeter zijn en de meeldraden zelf zullen goudgeel van kleur zijn. De vrucht van deze plant is slechts drie tot zes stuks, ze zijn ovaal van vorm en zwart van kleur.

De bloei van de pioen lactobacillus vindt plaats in de maand mei, terwijl de rijping van de zaden in de maand oktober zal plaatsvinden. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Primorye, Priamurye en Oost-Siberië.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de lactobacillus pioen

Melkbloemige pioenroos is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de wortels en wortelstokken van deze plant te gebruiken. De aanwezigheid van een tabel met waardevolle helende eigenschappen wordt aanbevolen om te verklaren door het gehalte aan flavonoïden in de samenstelling van deze plant, terwijl de wortels alcoholen, harsen, tannines, steroïden, triterpenoïden, chinonen, etherische olie, salicylzuur, methyl bevatten. salicylalcohol en benzoëzuur. Ascorbinezuur wordt gevonden in de bladeren van de lactobacillus pioenroos, terwijl de volgende flavonoïden worden gevonden in de bloemen: ranunculetite, quercetine, kaempferol en flavescetine, en de bloembladen bevatten tannines, cyclopentaan en zijn derivaten.

De wortelstokken van deze plant worden aanbevolen voor gebruik als een ontstekingsremmend, anticonvulsief, pijnstillend middel en worden ook gebruikt voor maagaandoeningen, nefritis, leukorroe, hypertensie, kanker, diabetes, verschillende gynaecologische aandoeningen, voor de behandeling van infectieuze hepatitis en retinale bloedingen.

Het afkooksel, bereid op basis van wortelstokken van de pioenroos lactobloemig, wordt aanbevolen voor gebruik als diureticum, kalmerend middel, slijmoplossend en lactogeen middel, en wordt ook gebruikt voor verschillende soorten menstruatiestoornissen, gastritis met verminderde maagsecretoire functie, lever ziekten, dysenterie, diarree, als remedie voor verbeterde eetlust en tonic.

Wat betreft de Tibetaanse geneeskunde, hier heeft deze plant een vrij wijdverbreid gebruik gevonden. Een afkooksel op basis van de wortelstokken van deze plant is geïndiceerd voor gebruik bij bronchitis, longontsteking, tuberculose en verschillende verkoudheden in een mengsel met andere medicijnen.

De infusie, bereid op basis van de wortelstokken van de lactobacillus pioenroos, heeft een zeer effectief kalmerend effect. Het alcoholische extract van de wortelstokken van deze plant wordt gebruikt voor post-hemorragische anemie en het wortelpoeder is aanwezig in de samenstelling van de zalf, die wordt gebruikt voor botbreuken.