2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Paardenboon (lat. Vicia faba) - eenjarige uit de peulvruchtenfamilie, behorend tot het geslacht Vika.
Geschiedenis
Duizend jaar voor het begin van onze jaartelling werd in Palestina actief paardenbonen verbouwd. Bovendien werd hij zeer vereerd door de oude Grieken en Egyptenaren (de laatste beschouwden hem over het algemeen als heilig). En de Middellandse Zee wordt beschouwd als de geboorteplaats van deze cultuur. Tegenwoordig heeft paardenboon bekendheid verworven als een van de meest populaire peulvruchten.
Het is opmerkelijk dat Pythagoras, de grote oude Griekse wiskundige en filosoof, categorisch geen bonen aanraadde, omdat hij beweerde dat ze de zielen bevatten van mensen die naar een andere wereld zijn gegaan. En in sommige West-Europese landen was de boon een onmisbaar attribuut van zo'n groot kerkfeest als de Driekoningen - hij werd steevast in het deeg geplaatst voor een feestelijke cake. Wie een stukje van de verrassingstaart krijgt, verandert de hele dag in een bonenkoning.
Beschrijving
Paard Bob is een gelukkige eigenaar van tetraëdrische rechtopstaande eenvoudige stelen, waarvan de hoogte anderhalve meter kan bereiken. Elke plant is begiftigd met elliptische bladeren (hij heeft één tot drie paar). En de kernwortels van deze cultuur vertakken zich vrij sterk aan de uiteinden en gaan de grond in van 0,8 tot 1,5 m diep.
Net als alle andere peulvruchten, heeft de paardenboon mooie mottenbloemen. Ze bevinden zich allemaal in de okseltrossen, zijn geverfd in roze of witachtige tinten en hebben een vrij zwakke onopvallende geur.
De paardenboonvrucht heeft het uiterlijk van een gezaaide peul. Alle zaden die in peulen zijn ingesloten, zijn enigszins afgeplat en ovaal van vorm. En hun kleur kan heel divers zijn: zwart, paars, bruinachtig, paars, rood, wit en zelfs gevlekt.
Waar groeit
Het is momenteel niet mogelijk om deze cultuur in het wild te ontmoeten. Maar het wordt gekweekt in een groot aantal Zuid-Europese landen, maar ook in de Verenigde Staten, India en Afrika. En op het grondgebied van Rusland wordt paardenbonen in bijna elke regio verbouwd (behalve misschien behalve in het Verre Noorden).
Gebruik
De paardenboon wordt voornamelijk gebruikt als voedsel- of landbouwvoedergewas. Het wordt beschouwd als een uitstekende honingplant en is zeer rijk aan eiwitten (tot 35%) en essentiële aminozuren. Bonen bevatten ook een vetgehalte (van 0,8 tot 1,5%), koolhydraten (tot 55%), verschillende enzymen, evenals waardevolle mineralen en vitamines.
Sinds de oudheid is paardenboon stevig ingeburgerd in de keukens van verschillende volkeren (Denen, Nederlanders, Britten, Bulgaren, Belgen, enz.) - het wordt vooral actief gebruikt bij het koken. Maar dat is niet alles - deze plant wordt ook zeer gewaardeerd in de volksgeneeskunde en absoluut elk deel ervan kan voor medicinale doeleinden worden gebruikt. Paardenbonenzaden hebben een diuretisch, ontstekingsremmend en samentrekkend effect, en infusies en afkooksels bereid uit de kleppen helpen de toestand van diabetici te verlichten.
De tot meel vermalen bonen worden gebruikt voor ernstige hoest, maar ook voor verschillende aandoeningen van het maagdarmkanaal, de nieren en de lever. Gepureerde gekookte bonen zijn echter net zo nuttig. En bonen gekookt in melk worden aangebracht op abcessen en steenpuisten - dit helpt hun latere rijping aanzienlijk te versnellen.
Afkooksels met infusies worden ook gebruikt - ze worden actief gebruikt voor het wassen. Ze vegen ook het gezicht af om irritatie en jeuk te verlichten.
Contra-indicaties
Paardenboon is verre van het beste voedsel voor winderigheid, constipatie, jicht en hepatitis. Dus in aanwezigheid van een van de bovenstaande voorwaarden, is het beter om het niet te gebruiken.
