2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Brandushka (lat. Bulbocodium) - een lichtminnende, bloeiende vaste plant uit de Haricorn-familie. Een andere naam is bulbocodium.
Beschrijving
Brandushka is een relatief kleine vaste plant met knol, die tijdens de bloeiperiode acht tot tien centimeter hoog wordt. En uiterlijk lijkt het erg op krokussen! De stelen van de brandu zijn erg kort en gaan altijd diep in de bollen. En de lengte van de bladeren, gelegen op bladstelen bedekt met kleine bruinachtige stippen, kan soms twintig centimeter bedragen. In de regel worden de bladeren van deze schoonheid in drie of vier stukken verzameld in kleine, maar heel schattige rozetten. Soms zie je er spectaculaire lengtestrepen op. Trouwens, de blaadjes van de cognac verschijnen samen met zijn bloemen!
De spreien van de brandu bloeiwijzen zijn voorzien van fraaie golvende randen. Aan de binnenkant zijn ze paars en aan de buitenkant zijn ze groenachtig. Wat de oren betreft, ze worden gekenmerkt door een rijke donkerpaarse kleur.
Waar groeit
De belangrijkste habitat van de cognac bevindt zich in het zuidelijke deel van het Europese grondgebied van de steppe. Bovendien is deze plant vrij wijdverbreid in Centraal-Europa en de Middellandse Zee.
Gebruik
Brandushka wordt vaak geplant in groepsbeplanting, maar ook in rotstuinen en in borderbeplanting. Deze plant zal er erg cool uitzien als onderdeel van rotstuinen of rotstuinen. En de beste partners voor de cognac zullen een grote verscheidenheid aan primula's zijn: geurig violet, lente, maar ook anemoon (lubik, schattig en eiken) - al deze planten bedekken gemakkelijk de ruimtes tussen verschillende bomen en struiken met een luxueus massief tapijt. Brandushka, die zeer decoratief is, verdient echt de grootste aandacht!
Groeien en verzorgen
Het zal het beste groeien in een rijke tuin, losse en goed doorlatende grond met matig vocht. En de gebieden voor het kweken van deze schoonheid kunnen het beste zo licht mogelijk worden gekozen. Lichte schaduw is echter ook heel acceptabel.
Over het algemeen is de cognac erg pretentieloos in de zorg - het moet matig worden bewaterd, bovendien zal deze plant in het vroege voorjaar of met het begin van de late herfst geen kwaad om het te verwennen met volledig complexe minerale meststoffen. In het voorjaar worden dergelijke meststoffen direct over de nog niet gesmolten sneeuw gestrooid, wanneer de grond nog geen tijd heeft gehad om goed uit te drogen. Systematisch voeren zal op alle mogelijke manieren bijdragen aan een betere vorming van knollen. Maar het is beter om geen stikstofhoudende meststoffen of organisch materiaal te gebruiken, omdat ze, door bij te dragen aan de snelle ontwikkeling van gebladerte, tegelijkertijd de knollen uitputten. Wat betreft mulchen, de cognac wordt meestal gemout met kleine kiezelstenen, naalden van bosbomen of zaagsel.
Reproductie van de cognac wordt voornamelijk uitgevoerd door zaden te zaaien of dochterknollen te planten. Zaden worden meestal in de herfst gezaaid, terwijl de eerste scheuten pas in de lente te zien zijn en de cognac pas in het vierde of zelfs vijfde jaar begint te bloeien. En reproductie door dochterknollen vindt plaats tegen het einde van juni, onmiddellijk na het afsterven van de vegetatieve delen van de plant. In de regel wordt de verdeling van babybollen om de drie tot vier jaar uitgevoerd.
De cognac wordt zeer, zeer zelden aangetast door plagen of ziekten (dit komt door de vrij korte vegetatieve activiteit), dus u hoeft zich hier niet al te veel zorgen over te maken.
