Brukentalia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Brukenthalia (Latijn Bruckenthalia) - een geslacht van bloeiende sierheesters van de familie Heather. De geboorteplaats van Brukentalia is Klein-Azië en Centraal-Europa. Typische habitats zijn bergen, naaldbossen en subtropische weiden.

Kenmerken van cultuur

Brukentalia is een groenblijvende struik tot 20 cm hoog met een compacte kroon, die qua uiterlijk op Erica lijkt. Takken zijn dun, talrijk, oplopend naar boven. De bloemen zijn klein, lichtroze, verzameld in aarvormige bloeiwijzen, hebben een aangenaam rijk aroma en bevinden zich aan de toppen van de scheuten. Brukentalia bloeit in de zomer, in centraal Rusland - in de tienden van augustus.

Bruckenthalia stekelige of subulate (Latijnse Bruckenthalia spiculifolia) is een van de meest voorkomende soorten. Het wordt vertegenwoordigd door een groenblijvende struik van 20-25 cm hoog met een brede wortelstok en talrijke scheuten. De takken zijn bruin, bedekt met dicht op elkaar staande naaldachtige bladeren met een diepgroene kleur, die de planten een "pluizig" effect geven. Lichtroze bloemen met een lichte lila tint worden verzameld in losse aarvormige bloeiwijzen tot 3 cm lang, die in gelijkmatige rijen boven het gebladerte uitstijgen. De bloemen hebben een sterk maar zeer aangenaam aroma, dat ook na het drogen behouden blijft. De soort verschilt niet in winterhardheid, maar een van de variëteiten, of liever de Balkan Rose-variëteit, is bestand tegen aanzienlijke vorst.

Groeiomstandigheden

Brukentalia is een warmteminnende en zonminnende struik, sommige soorten accepteren ook halfschaduw. Kan zich normaal ontwikkelen in groepen van andere bloeiende lage struiken. Brukentalia stelt weinig eisen aan bodems, de enige voorwaarde is bodem met een hoge zuurgraad. De cultuur heeft een negatieve houding ten opzichte van tocht en harde wind, maar ook van externe vervuiling en nachtelijke koude kiekjes.

Zorg

Brukentalia wordt alleen bewaterd tijdens droogte, maar deze regel is niet van toepassing op jonge exemplaren van 1 tot 3 jaar, ze moeten worden bevochtigd als de grond droogt. Voor de winter zijn struiken bedekt met spandbod of vuren takken, de grond in de nabije stamzone wordt gemulleerd met turf, gevallen bladeren of houtmaterialen van coniferen met een laag van 10-15 cm Topdressing is belangrijk, twee dressings per seizoen zijn voldoende. De eerste voeding wordt uitgevoerd in de lente, de tweede vóór de bloei.

Subtiliteiten van reproductie en planten

Brukentalia wordt vermeerderd door zaden, stekken, wortellagen en het verdelen van de struik. De zaadmethode is niet altijd effectief, maar meer dan 50% van de zaden zal noodzakelijkerwijs ontkiemen (uiteraard onder alle omstandigheden). Stekken worden in de zomer uitgevoerd. Stekken worden vóór het planten behandeld met groeistimulerende middelen, anders zal de bewortelingssnelheid niet eens 40% bereiken.

Het planten van zaailingen van brukentalia wordt uitgevoerd op een diepte van 40-50 cm Op de bodem van de plantput wordt een aarden rol gevormd, waarvoor het grondmengsel wordt bereid uit naaldgrond of compost, zand en turf in een verhouding van 2: 1: 3. Als er klei en verdichte grond op de site is, is het absoluut noodzakelijk dat de drainage wordt gemaakt van steenslag of gebroken baksteen. Het wordt niet aanbevolen om gemalen kalksteen als drainage te gebruiken. Na het planten wordt de grond in de nabije stamzone bewaterd en gemulleerd met natuurlijk materiaal.

Sollicitatie

Brukentalia wordt gebruikt in landschapstuinen. Het ziet er harmonieus uit in groeps- en enkele aanplant, geweldig in heidetuinen. In het laatste geval zal brukentalia een parade van bloei beginnen van enkele vertegenwoordigers van de Heather-familie, met name heide en erica. Brukentalia wordt gecombineerd met bodemdragende planten, maar ook met hoge kruidachtige meerjarige gewassen. Brukentalia is ook geschikt voor het maken van originele borders, alpenglijbanen en andere soorten bloemperken.