Klok

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Bel (lat. Adenophora) - een groot geslacht van kruidachtige planten die behoren tot de familie Bellflower. In hun natuurlijke omgeving groeien vertegenwoordigers van het geslacht op het grondgebied van Europese en Aziatische landen. Typische habitats zijn struiken, weiden en rivieroevers. De meeste soorten worden actief gebruikt in de alternatieve geneeskunde. In totaal heeft het geslacht 70 soorten.

Kenmerken van cultuur

De bel wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten begiftigd met grote, verdikte, vaak sterk vertakte wortels en rechtopstaande stengels. De planthoogte is niet groter dan 150 cm, het blad is op zijn beurt regelmatig, gekronkeld, groot, uitgerust met bladstelen, verzameld in een weelderige rozet. Met het begin van de bloei sterft het gebladerte af bij de meeste soorten.

De bloemen zijn klein, lichtblauw, blauw, paars, lila of violet, verzameld in een borstel. Er zijn ook soorten waarvan de bloemen worden verzameld in pluimvormige bloeiwijzen. De kelk van klokken is altijd vijfdelig, de bloemkroon kan, afhankelijk van het type, klokvormig of trechtervormig zijn. De vruchten worden vertegenwoordigd door een tricuspidaliscapsule met afgeplatte eivormige zaden. De meeste soorten bloeien in het eerste of tweede decennium van juli.

Gewone types

Een van de meest voorkomende typen wordt beschouwd als:

leliebladige bel (lat. Adenophora liliifolia) … Het wordt gekenmerkt door een vlezige rechtopstaande stengel van niet meer dan 100 cm lang, bekroond met een weelderige rozet van groen blad, dat dichter bij de bloei afsterft. De bloemen zijn blauw of blauwblauw, hangend, tot 1,5 cm in diameter. De soort in kwestie bloeit in het derde decennium van juni - het eerste decennium van juli.

Klok krans (lat. Adenophora verticillata) - niet minder algemeen type. De stengels van deze soort zijn rechtopstaand, tot 120 cm lang en het blad is gekruld, zoals de naam van de soort aangeeft. De bloemen zijn klein, tot 1,3 cm in diameter, blauw. De bloei van de kransklok begint in het derde decennium van juli - het eerste decennium van augustus.

Bell Golubintseva (lat. Adenophora golubinzevaeana) zelden gezien op percelen in de persoonlijke achtertuin, maar het wordt actief gebruikt door Siberische genezers in de volksgeneeskunde. Het heeft een rechtopstaande stengel en paarse bloemen, verzameld in losse trosvormige bloeiwijzen. Trouwens, in de natuur komt deze soort alleen in Siberië voor.

Driepuntige bel (lat. Adenophora tricuspidata) - een soort die de aandacht verdient van tuinders en bloemisten. Tijdens het groeiproces vormt het weelderige struiken, bekroond met blauwe bloemen met een diameter tot 2 cm. De plant is van 50 tot 100 cm hoog. Het begint te bloeien in het eerste of tweede decennium van juli.

Gebruik in de traditionele geneeskunde

Traditionele geneeskunde maakt gebruik van de wortels, bloemen en bladeren van bellen. Dus klokwortels worden geadviseerd voor de complexe behandeling van ziekten van de bovenste en onderste luchtwegen, en gebladerte en bloemen voor aandoeningen van het zenuwstelsel, verlamming en neurologische syndromen, vergezeld van een afname van spierkracht en veroorzaakt door schade aan de perifere zenuw.

De klokwortels bevatten ook polysacchariden en saponinen, die bekend staan om hun goede helende en ontstekingsremmende eigenschappen. Om deze reden worden wortelinfusies aanbevolen bij de behandeling van maagzweren, om de immuniteit te verhogen en om acute infectieziekten te voorkomen.

Belangrijk onthoud dat tincturen en afkooksels gemaakt van de wortels, bladeren en bloemen van bellen contra-indicaties hebben, u moet een arts raadplegen voordat u het inneemt. Op Bell gebaseerde medicijnen zijn absoluut gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap, borstvoeding en kinderen.