2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Sint-janskruid groot is een van de planten van de familie die sint-janskruid wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Hypericum ascyron L. Wat betreft de naam van de familie van sint-janskruid zelf, in het Latijn zal het zijn als dit: Hypericaceae Juss.
Beschrijving van sint-janskruid
Sint-janskruid is een overblijvend kruid. De stengel van deze plant is recht, kaal, glad en tetraëdrisch. Soms kan zo'n stengel in het bovenste deel enigszins vertakt zijn en zal de hoogte ongeveer vijftig tot honderdtwintig centimeter zijn. De bladeren van deze plant zullen ofwel langwerpig of langwerpig-ovaal van vorm zijn, ze zijn tegenoverstaand, puntig, hele randen, stengelomarmend, en vanaf de onderkant zullen ze grijs zijn. De bloemen van sint-janskruid zijn vrij groot, ze kunnen enkelvoudig zijn of drie tot vijf stuks aan de uiteinden van de stengel of takken. De bloembladen zullen ook omgekeerd of langwerpig-ovaal zijn. De meeldraden zijn vrij talrijk, ze groeien samen in vijf bundels, de eierstok is bruin van kleur, hij is vijfcellig en eivormig. De vrucht van deze plant is een bruine doos van kleur, die langwerpig-eivormig zal zijn. De zaden zullen langwerpig zijn, ze zijn vrij klein van formaat, bruin, cellulair en begiftigd met een vliezige vleugel aan één kant.
De bloei van sint-janskruid valt in de periode van juni tot juli. Het is opmerkelijk dat deze plant decoratief is. Onder natuurlijke omstandigheden wordt de plant gevonden op het grondgebied van West-Siberië in alle regio's, met uitzondering van alleen Verkhnetobolsk, evenals in de regio's Daursky en Angara-Sayan in Oost-Siberië, in Primorye en de Amoer-regio van het Verre Oosten. Wat de algemene verspreiding van deze plant betreft, deze is te vinden op het schiereiland Korea, in Noordoost-China, Japan, Canada en de Verenigde Staten.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van sint-janskruid
Sint-janskruid is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het wordt aanbevolen om het kruid van deze plant voor medicinale doeleinden te gebruiken. Gras omvat bloemen, bladeren en stengels. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen wordt verklaard door het gehalte aan hyperine, etherische olie, tannines, leukocyanidinen, quercetine, quercitrine, evenals fenolcarbonzuren en hun derivaten: cafeïne- en chlorogene zuren in de plant.
Wat de traditionele geneeskunde betreft, wordt hier veel gebruik gemaakt van een infusie en afkooksel van sint-janskruid. Dergelijke fondsen worden gebruikt voor duizeligheid, hoofdpijn, hartkloppingen, pancreatitis en gastritis. Deze middelen kunnen ook worden gebruikt als diureticum en anticonvulsivum voor eclampsie. De wortels versterken de maag en zijn een waardevol middel tegen koorts. De zaden van deze plant worden gebruikt voor scrofula, malaria, abcessen en ook als middel om de menstruatiecyclus te reguleren, als diureticum en antikoortsmiddel. Planten worden gebruikt om baden te bereiden van het kruid, dat wordt ingenomen voor reuma.
Een afkooksel bereid op basis van het kruid van deze plant wordt aanbevolen om te drinken met bloederig braken, bloedspuwing, baarmoederbloeding, hepatitis en bloedneuzen. Uiterlijk kan een dergelijk afkooksel worden gebruikt in de vorm van wrijven en lotions, voor brandwonden, eczeem, etterende wonden en externe traumatische bloedingen. Zo'n afkooksel wordt bereid uit een willekeurige hoeveelheid gras of sint-janskruidsap.
Voor hoofdpijn en duizeligheid wordt aanbevolen om de volgende remedie te gebruiken: neem voor de bereiding een eetlepel droge gemalen kruiden per glas kokend water. Het resulterende mengsel wordt gedurende twee uur toegediend en vervolgens gefiltreerd. Deze remedie wordt drie keer per dag voor het begin van een maaltijd ingenomen, twee eetlepels.
Aanbevolen:
Dyschidia Sint-jakobsschelp
Dyschidia Sint-jakobsschelp is een van de planten van de familie Grimaceae. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Dischidia pectenoides. Wat betreft de naam van de familie zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn: Asclepiadaceae.
Mannik Groot
Mannik groot ook wel watermanna genoemd. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Glyceria maxima of Glyceria aquatica. Mannik large is een van de planten van de familie die granen wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze familie als volgt:
Clusia Groot
Clusia groot soms is het ook bekend onder de naam clusia roze, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Clusia major of Clusia rosea. Clusia large is een van de planten van de familie genaamd Clusiaceae, in het Latijn zal de naam van deze familie zijn:
Sint-Paulus. Hoe Voor Haar Zorgen?
Saintpaulia's, of zoals ze ook wel kamerviooltjes worden genoemd, kunnen de kweker het hele jaar door verrassen met hun aantrekkelijke uiterlijk. Hiervoor moet je natuurlijk enkele regels volgen voor de verzorging van de plant, maar ze zijn allemaal eenvoudig en duidelijk
Wit-roze Sint-Petersburg
Het lijkt erop dat Leningrad, die St. Petersburg is geworden, een aantal van zijn "leuke tradities" heeft verloren en me daarom eind mei van dit jaar niet ontmoette met een "traditionele regen", maar met roze en witte struiken die in overvloed groeien langs de wegbermen en op binnenplaatsen talrijke hoogbouw. De gewelddadige bloei werd in het geheel niet verstoord door de koude, nieuwsgierige wind die, vreemd genoeg, uit het zuiden waaide. Later regende het, kort maar krachtig, waarna de vegetatie nog mooier en vrolijker werd
