2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Kuruba (Latijnse Passiflora mollissima) - een exotische plant, die vaak passiebloem of bananengranadilla wordt genoemd, en waarvan de vruchten enige gelijkenis vertonen met komkommers.
Beschrijving
Kuruba is een wijnstok die een hoogte van vijf tot zeven meter bereikt. Elke stengel van zo'n wijnstok is dicht bedekt met miniatuur geelachtige villi. De bladeren van de plant zijn vrij lang - tot tien centimeter lang en hun breedte bereikt vaak twaalf centimeter. Aan de randen van alle bladeren zitten kleine bizarre tandjes.
Kuruba bloeit met verbazingwekkend mooie en zeer grote hangende lichtroze bloemen, waarvan de diameter zeven tot acht centimeter kan bereiken. Maar deze geweldige bloemen hebben geen geur.
Kuruba-vruchten variëren in lengte van vijf tot twaalf centimeter en hun breedte varieert van drie tot vier centimeter. Ze wegen van vijftig tot honderdvijftig gram. Buiten ziet deze vrucht eruit als een komkommer (alleen de afmetingen zijn indrukwekkender), maar van binnen lijkt hij erg op maïs. Rijpe, felgele vruchten met een licht groenachtige tint (onrijpe vruchten zijn altijd groen) verbergen in zichzelf een sappig aromatisch vruchtvlees van vurige oranje tinten, die een zoete en sappige smaak heeft met uitgesproken zure tonen. Het vruchtvlees bestaat uit een groot aantal oranjeachtige transparante korrels, waardoor je kleine donkere zaadjes kunt zien die op granaatappelpitjes lijken. Trouwens, Kuruba heeft een zeer solide watergehalte!
Waar groeit
Argentinië, Colombia, Uruguay en Bolivia - dit is het verspreidingsgebied van de heerlijke Kuruba. Het groeit vooral goed in koele gebieden en woestijnplateaus. Ondanks het feit dat deze cultuur over het algemeen als wild wordt beschouwd, werd het in veel regio's geleerd en gecultiveerd - nu wordt de Kuruba-landbouwtechniek op grote schaal toegepast in India en Nieuw-Zeeland. En in Californië wordt het actief gekweekt als siergewas.
Sollicitatie
Meestal wordt Kuruba vers gegeten - deze geweldige vrucht is geweldig om je dorst te lessen. Kinderen zijn dol op fruitsalades met verse kuruba, en ze maken ook uitstekend verfrissend sap, originele jam met een zeer ongebruikelijke smaak en heerlijke gelei. Bovendien wordt kuruba vaak toegevoegd aan ijs en wordt het actief gebruikt voor de wijnproductie. Wat de huid betreft, deze wordt niet gegeten.
Het is niet verstoken van kuruba en helende eigenschappen - het is een uitstekende hulp bij zweren, gastritis en maagpijn. Deze aantrekkelijke vruchten zijn rijk aan vitamine C en bevatten waardevolle stoffen zoals fosfor, ijzer, riboflavine, koolhydraten, niacine, calcium, eiwitten en mineralen. Kuruba heeft een uitstekend kalmerend effect, het is geweldig om met stress om te gaan en helpt zelfs om de slaap te verbeteren.
Groeien en verzorgen
Het is helemaal niet moeilijk om deze plant te laten groeien, omdat hij helemaal niet wispelturig is en bestand is tegen zelfs aanzienlijke kortstondige temperatuurdalingen (tot min twee graden).
In de Colombiaanse regio worden Kurubas het hele jaar door geoogst, maar in Nieuw-Zeeland begint dit gewas pas eind maart vruchten af te werpen en is oogsten pas mogelijk tot eind oktober.
In de regel duurt het twee tot drie weken voordat verse zaden ontkiemen (ervan uitgaande dat een constante kamertemperatuur wordt gehandhaafd), en oude zaden zullen veel later beginnen te ontkiemen. Zaailingen worden getransplanteerd wanneer ze de leeftijd van drie maanden bereiken en vormen ze op een stevig latwerk van twee meter. Het beste van alles is dat deze plant zich ontwikkelt bij temperaturen van vijftien tot twintig graden en bij een voldoende hoge luchtvochtigheid van zowel lucht als bodem. En de vruchtvorming van kuruba begint pas nadat de plant twee jaar oud is.
