Lelietje Van Dalen

Inhoudsopgave:

Video: Lelietje Van Dalen

Video: Lelietje Van Dalen
Video: Lelietje van dalen - Bloem - Solar 2024, Mei
Lelietje Van Dalen
Lelietje Van Dalen
Anonim
Image
Image

Lelietje-van-dalen (lat. Convallaria) - bloemencultuur, vaste plant van de Asperge-familie. Er is één enkele soort - May Lily of the Valley (lat. Convallaria majalis), die is onderverdeeld in drie ondersoorten. In de natuur wordt lelietje-van-dalen gevonden in loof-, dennen- en gemengde bossen, aan de randen en open plekken in Europa, de Kaukasus, Klein-Azië, China en Noord-Amerika. In Rusland komen lelietje-van-dalen vaker voor in het Verre Oosten, Siberië en het hele Europese deel.

Kenmerken van cultuur

Lelietje-van-dalen is een kruidachtige plant met een kruipende ondergrondse wortelstok met meerdere onderste bladeren, halfopen in de grond. De wortels van de plant zijn erg klein, vezelig en talrijk. Basale bladeren zijn heel, puntig, vrij groot, langwerpig-elliptisch of breed lancetvormig. Een grote knop bevindt zich tussen de basale bladeren.

De bloemstengel steekt uit de hoek van de onderste bladeren en draagt een tros bestaande uit 6-20 bloemen naar één kant. De bloeiwijze is hangend, heeft een aangenaam uitgesproken aroma. De bloemen zijn klein, klokvormig, meestal wit. De vrucht is een bolvormige bes, oranje van kleur, heeft een diameter van 6-8 mm, bevat 1-2 zaden. Lelietje-van-dalen bloeien van mei tot juni en dragen vrucht in juni-juli.

Groeiomstandigheden

Lelietje-van-dalen geeft de voorkeur aan volledig schaduwrijke of halfschaduwrijke gebieden, beschut tegen de noorden stekende wind. De cultuur behandelt laaglanden met stagnatie van koude lucht negatief, gelijkmatig en direct zonlicht. Lelietje-van-dalen zijn veeleisend voor de bodemgesteldheid; ze groeien alleen goed op diep gecultiveerde, vruchtbare, mineraalrijke, matig vochtige en doorlatende bodems met een neutrale pH-waarde.

Voortplanting en planten

Lelietje-van-dalen worden vermeerderd door zaden en segmenten van wortelstokken. De zaadmethode wordt uiterst zelden gebruikt. Het zaaien gebeurt in het vroege voorjaar of in de herfst onder een afdak in de vorm van een dikke laag turf of zaagsel. Planten worden in augustus vermeerderd door segmenten van wortelstokken, hoewel de timing in grotere mate afhangt van de klimaatzone, zodra de bladeren geel beginnen te worden, beginnen ze te delen. De plantspruit moet bestaan uit een stuk wortelstok met wortels en een of twee apicale knoppen. De segmenten worden in de grond geplant, vooraf zorgvuldig uitgegraven en bemest.

Zorg

Zelfs een beginnende bloemist kan lelietje-van-dalen verzorgen. Het bestaat uit de standaardprocedures voor alle bloemgewassen, of liever, uit water geven, wieden, bemesten en losmaken. Organische stof wordt geïntroduceerd in het eerste jaar na het rooten van jonge planten en bemesting met minerale meststoffen wordt pas het volgende jaar uitgevoerd.

Water geven wordt matig en regelmatig uitgevoerd, de grond in een bloembed met lelietje-van-dalen moet altijd vochtig zijn, maar niet vochtig, dit is belangrijk. Wateroverlast heeft een extreem negatief effect op het wortelstelsel van planten. Lelietje-van-dalen zijn vorstbestendige planten, ze hebben geen beschutting nodig voor de winter. Op één plek kan de cultuur tot 10 jaar groeien, waarna de planten worden getransplanteerd.

Er moet aan worden herinnerd dat lelietje-van-dalen agressieve binnenvallende planten zijn. In een jaar geven ze een wortelgroei van 15 tot 25 cm. Met de juiste zorg en gunstige groeiomstandigheden vormen lelietje-van-dalen een vrij grote bloeiende weide en blijven de planten nieuw territorium bezetten. Om dit te voorkomen, wordt het struikgewas van lelietje-van-dalen 1 keer in 2-3 jaar uitgedund. Bovendien bevordert deze procedure een overvloedige bloei.

Sollicitatie

Lelietje-van-dalen zijn vroegbloeiende planten die zeer decoratief zijn. Ze worden gebruikt in verschillende soorten bloembedden in combinatie met andere voorjaarsgewassen. Lelietje-van-dalen lijken op het eerste gezicht zo fragiel en delicaat, maar in feite is de plant winterhard en blijft hij lang in water ontkiemen. Daarom worden lelietje-van-dalen vaak gebruikt om woonruimten te versieren. Het enige nadeel van deze plant is dat het sterke aroma van bloemen in de regel hoofdpijn veroorzaakt, om dit te voorkomen, wordt het pand regelmatig geventileerd.

Lelietje-van-dalen wordt ook wel trekplant genoemd. Voor het forceren worden de wortelstokken van de cultuur in de herfst uit de grond gegraven en tot december bewaard in dozen met zand of turf in een koele ruimte, waarna ze worden geplant in potten gevuld met een licht voedzaam substraat. Containers met aanplant worden overgebracht naar een kamer met een luchttemperatuur van 20-24C en overvloedig bewaterd. Na ongeveer een maand verschijnen spruiten en in februari bloeien de planten. Lelietje-van-dalen worden vaak gebruikt in de volksgeneeskunde. Het blijkt dat een tinctuur van bladeren, stengels en bloemen van planten helpt om het cardiovasculaire systeem te versterken.

Aanbevolen: