Giftige Boterbloem

Inhoudsopgave:

Video: Giftige Boterbloem

Video: Giftige Boterbloem
Video: Scherpe Boterbloem 2024, Mei
Giftige Boterbloem
Giftige Boterbloem
Anonim
Image
Image

Giftige boterbloem is een van de planten van de familie boterbloemen, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Ranunculus sceleratus L. Wat betreft de naam van de giftige boterbloemfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Ranunculaceae Juss.

Beschrijving van de giftige boterbloem

Giftige boterbloem is een een- of tweejarig kruid. De hoogte van de stengel van zo'n plant schommelt tussen tien en vijfenveertig centimeter, het kan naakt zijn of begiftigd met geperste haren. De bladeren van de giftige boterbloem zullen enigszins verdikt en bipartiet zijn, terwijl de bovenste bladeren tripartiet of drievoudig zijn ingesneden in langwerpige lineaire lobben. De steeltjes van deze plant steken omhoog en zijn behaard. Giftige boterbloembloemen zijn geschilderd in gele tinten en hun diameter bereikt slechts tien millimeter. De kelkblaadjes van deze plant zijn langer dan de bloembladen en zullen ook naar beneden gebogen zijn. In totaal heeft de giftige boterbloem vijf tot zes bloembladen, maar soms zijn het er meer. De houder van deze plant is harig en langwerpig langwerpig, de lengte van de vrucht is niet eens twee millimeter en hun neus is erg kort.

Giftige boterbloem bloeit in de periode van april tot juli. Onder natuurlijke omstandigheden komt deze plant voor in bijna alle regio's van Rusland, in Azië, Europa, Oekraïne, Wit-Rusland, maar ook in het Verre Oosten, met uitzondering van het noordpoolgebied en de hooglanden. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan de oevers van stuwmeren, onkruidachtige natte plaatsen, modderige plaatsen, vochtige en moerassige weiden.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de giftige boterbloem

Giftige boterbloem is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen. Wat betreft traditionele geneeskunde, hier wordt deze plant meestal aanbevolen om extern te worden gebruikt. Giftig boterbloemensap, dat eerder werd verdund met water, wordt gebruikt om de huidgebieden van het lichaam die door schurft zijn aangetast, te smeren. Dezelfde remedie kan worden gebruikt om etterende wonden en ontstoken ogen te wassen. Geplette verse bladeren van deze plant worden op wratten aangebracht en ook gebruikt als een extern middel dat regeneratieve processen stimuleert. Bovendien worden vers gemalen bladeren van giftige boterbloem gebruikt bij de behandeling van wonden, eczeem, korst, brandwonden, steenpuisten, zweren, jeuk, huiduitslag, abcessen, urticaria en erysipelas.

Het geplette kruid van deze plant wordt gebruikt als uitlaatgips: zo'n geneesmiddel moet op de huid worden aangebracht als een zeer effectieve afleiding en pijnstiller. Bij reuma is het aan te raden om je voeten te laten stijgen in een aftreksel bereid op basis van het giftige boterbloemkruid.

Wat betreft de Tibetaanse geneeskunde, hier wordt het kruid van deze plant gebruikt als een abces, en daarnaast wordt het gebruikt voor oedeem, verschillende ziekten van de vrouwelijke geslachtsorganen, duizeligheid, colitis en enteritis. Het is opmerkelijk dat in de homeopathie het giftige boterbloemkruid wordt gebruikt om oedeem van nieroorsprong te behandelen.

Als koortswerend middel tegen verkoudheid wordt het aanbevolen om de zaden en de schil van de wortels van deze plant in de Chinese geneeskunde te gebruiken, en de zaden worden ook als tonicum gebruikt.

Opgemerkt moet worden dat het kruid van deze plant een zeer effectief laxerend effect heeft, om deze reden wordt het giftige boterbloemkruid aanbevolen om ook voor constipatie te worden gebruikt. Vanwege het feit dat de chemische samenstelling van deze plant nog niet volledig is bestudeerd, is het mogelijk dat in de nabije toekomst nieuwe methoden voor het gebruik van geneeskrachtige stoffen op basis van giftige boterbloem verschijnen.

Aanbevolen: