Gemeenschappelijke Vijg

Inhoudsopgave:

Video: Gemeenschappelijke Vijg

Video: Gemeenschappelijke Vijg
Video: Vijgen als peren in tuintje MierloHout Helmond 2024, Mei
Gemeenschappelijke Vijg
Gemeenschappelijke Vijg
Anonim
Image
Image

Gemeenschappelijke vijg is een van de planten van een familie die moerbei wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Ficus carica L. Wat betreft de naam van de gewone vijgenfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Moraceae Link.

Beschrijving van gemeenschappelijke vijg

Gewone vijgen zijn ook bekend onder de volgende populaire namen: wijnbes, anzhir, hehik, vijgenboom en gewone vijgenboom. Gewone vijg is een eenhuizige boom, begiftigd met grijze schors en een vrij brede spreidende kroon, de hoogte van zo'n boom zal ongeveer zeven tot tien meter zijn. De bloemen van gewone vijgen worden verzameld in een soort bloeiwijze, waaruit de vrucht zich zal ontwikkelen. Dergelijk fruit kan, afhankelijk van de variëteit, een peervormige, bolvormige of platte vorm hebben. De zaailingen van deze plant zijn bedekt met een dunne schil, die vrij gemakkelijk kan worden afgepeld, waardoor de delicate pulp zichtbaar wordt. Gemeenschappelijke vijgenbladeren zijn vrij groot, ze zijn afwisselend, kunnen drie- of vijflobbig zijn. Onder deze bladeren zijn licht, ze zijn donkergroen van kleur, dergelijke bladeren zullen behaard zijn, ze hebben een heel eigenaardige geur.

Gewone vijgen bloeien in de periode van april tot mei. Opgemerkt moet worden dat deze plant een van de oudste culturen is. Gewone vijgen komen oorspronkelijk uit Klein-Azië en Syrië. Deze plant kwam pas later in de Kaukasus en de Krim. Nu is de plant te vinden in sommige regio's van Centraal-Azië, op de Krim en in de Kaukasus.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van gewone vijgen

Gewone vijgen zijn begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de vruchten, wortels en bladeren van deze plant te gebruiken. Vruchten moeten rond augustus-september worden geoogst, de bladeren worden in april-mei geoogst en de wortels kunnen zowel in de lente als in de herfst worden geoogst.

De meest waardevolle zijn de vruchten van gewone vijgen, die geassocieerd zijn met het gehalte in de samenstelling van ongeveer veertig procent suikers, waaronder glucose en fructose, evenals eiwitten, kaliumzouten, calciumzouten, vitamines, magnesium, ijzer, fosfor, vezels, azijn, oxaalzuur, appel en citroenzuur. In de vruchten van deze plant zit een plantenenzym genaamd ficine, dat de eigenschappen van fibrinolysine zal krijgen.

Wat de traditionele geneeskunde betreft, wordt het aanbevolen om de vruchten van deze plant te gebruiken om verschillende trombo-embolische ziekten te genezen. Vanwege de aanwezigheid van een grote hoeveelheid suiker en kalium, worden dergelijke vruchten als nuttig beschouwd voor verschillende ziekten van het cardiovasculaire systeem.

Gewone vijgen zijn begiftigd met een mild laxerend, slijmoplossend, diuretisch, verzachtend, omhullend, ontstekingsremmend en antiseptisch effect. De helende eigenschappen van deze plant worden in verschillende landen veel gebruikt in de volksgeneeskunde. Als je gewone vijgen in melk kookt, moet het worden gebruikt voor acute catarre van de bovenste luchtwegen, bronchitis, bronchiëctasie en tracheitis. Het wordt aanbevolen om zo'n afkooksel twee tot vier keer per dag in een half glas te drinken in aanwezigheid van verschillende ziekten van de urinewegen en nieren, urolithiasis en bloedarmoede.

Afkooksels en jam van deze plant moeten worden gebruikt als een koortswerend en zweetdrijvend middel, en dergelijke fondsen zullen een positief effect hebben op bronchitis, tracheitis en laryngitis. Om de bouillon te bereiden, neem je twee eetlepels droge zaadvruchten in een glas melk of water. Met dezelfde bouillon kun je gorgelen met keelpijn of twee tot vier keer per dag ongeveer honderd gram via de mond nemen voor constipatie en gastritis.

Aanbevolen: