2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Peltiphyllum (lat. Peltiphyllum) - decoratieve bladbloeiende vaste plant uit de familie Stonefragment. De tweede naam van de plant is darmera.
Beschrijving
Peltifillum is een spectaculaire langwerpige vaste plant met een hoogte van tien centimeter tot een halve meter. De ronde grote bladeren, met een diameter van dertig centimeter, zitten op vrij lange bladstelen (tot een halve meter lang). De kleur van deze bladeren is ongelijk, mozaïek.
De peltiphyllum wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van een vrij krachtig wortelstelsel van het staaftype, uitgerust met knoestige en vrij massieve centrale wortelstokken.
De kleine roze bloemen van de peltiphyllum vormen ongelooflijk mooie dichte pluimvormige bloeiwijzen die hoog boven de grond uitsteken. En deze plant bloeit nog voordat de bladeren erop verschijnen (tijdens een koude winter kan de peltiphyllum echter later bloeien). Bovendien zijn de bloemen van de peltiphyllum veel kleiner dan de bladeren.
Zaden in de Russische middelste baan van deze plant rijpen niet altijd, maar als dit gebeurt, dan meestal in juni.
Waar groeit
Het thuisland van peltiphyllum wordt beschouwd als Noord-Amerika, en om preciezer te zijn, de bossen in het noordwestelijke deel.
Gebruik
Peltifillum wordt veel gebruikt in de siertuinbouw. Ook wordt in cultuur een variëteit dwergwitbloemige variëteit van peltiphyllum gekweekt - de hoogte van dergelijke planten is bijna nooit meer dan veertig centimeter. Peltifillum ziet er geweldig uit in zowel groeps- als enkele aanplant. Het combineert heel goed met veel andere vaste planten, terwijl je idealiter probeert alle planten zo te planten dat ze in hoogte contrasteren. En de beste buren voor peltiphyllum zijn moerasspirea, anemonen, irissen, gastheren en alle meerjarige struiken met gebladerte geschilderd in paarse tinten.
Groeien en verzorgen
Het wordt aanbevolen om peltiphyllum te planten in halfschaduw of schaduwrijke gebieden met rijke, voedzame, losse en vochtige grond. Vooral geschikt voor deze doeleinden boszodengrond met toevoeging van zand of turf. Het is heel goed om deze plant aan de oevers van bergrivieren of meren te planten, maar dit kan alleen in die hoeken worden gedaan waar de kans op wateroverlast van de grond volledig is uitgesloten.
De winterhardheid van Peltiphyllum is zeer goed (maar aan de vooravond van ijzige winters wordt het nog steeds aanbevolen om het te bedekken met zaagsel, vuren takken, droog gebladerte of stro), en het heeft matig vocht nodig, maar tegelijkertijd regelmatig. En hoe meer zon er op het terrein is, hoe meer vocht deze knappe man zou moeten krijgen. Om de peltiphyllum een bijzonder hoog decoratief effect te geven, is het ook belangrijk om hem te voorzien van een verhoogde luchtvochtigheid.
Van tijd tot tijd kan het geen kwaad om een mooie plant te voeden met nuttige mineralen en organisch materiaal, terwijl meststoffen niet alleen droog, maar ook vloeibaar kunnen zijn. Droge meststoffen worden meestal vóór het begin van de bloei aan het begin van het groeiseizoen aangebracht en vloeibare meststoffen worden eenmaal per maand direct onder de struiken gelijktijdig met water geven. Wat organische stoffen betreft, zijn de meest geschikte meststoffen uit deze categorie voor peltiphyllum boshumus, vogelmest (idealiter kippenmest) of droge mest. En nog steeds is het beter om organische stoffen die bedoeld zijn voor bemesting niet te verdunnen met water!
Peltiphyllum reproduceert ofwel door de struiken aan het einde van het zomerseizoen te verdelen, of door bladstelen met "hielen" helemaal aan het begin van de groei. Het is vrij realistisch om deze plant met zaden te vermeerderen - ze worden meestal voor de winter gezaaid, maar zaailingen bloeien in dit geval pas in het vierde of vijfde jaar.
