2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Pulasan (lat. Nephelium mutabile) - een fruitboom van de familie Sapindovye.
Beschrijving
Pulasan, of pulazan, is een fruitboom die een hoogte van tien tot twaalf meter bereikt. Korte rechte pulasan-stammen zijn uitgerust met veel takken die zich in verschillende richtingen uitstrekken. En de bruine bast van bomen onderscheidt zich door een uitgesproken ruwheid.
Ongepaarde of gepaarde afwisselende en licht golvende Pulasan-bladeren zijn begiftigd met paren tegenovergestelde bladeren in een hoeveelheid van twee tot vijf. Ze hebben allemaal een glad oppervlak, zijn geschilderd in donkergroene tinten en zijn aan de onderkant bedekt met miniatuurhaartjes. In de breedte kunnen bladplaten tien tot dertig centimeter bereiken, en in lengte - van twintig tot veertig centimeter.
De kleine groenachtige bloemen van de Pulasan zijn begiftigd met vier tot vijf behaarde kelkblaadjes.
Pulasan-vruchten lijken qua uiterlijk op ramboetan, maar in tegenstelling tot de laatste is het oppervlak van de pulasan bedekt met dunnere en kortere haren. Uiterlijk zijn de vruchten ovale of ronde bessen met een diameter van vijf tot zeven centimeter. En het aromatische, zachte en zoete pulasanpulp is gekleurd in romige of witte tinten. In elke vrucht vind je verschillende lichtbruine langwerpige kleine zaden.
Waar groeit
Het thuisland van Pulasan is het Maleisische schiereiland. Zowel in cultuur als in het wild is deze plant te vinden in de Filippijnen, Thailand en Maleisië. Daarnaast wordt Pulasan geteeld in Cambodja, India en Australië.
En op het Amerikaanse continent weten maar weinigen van het bestaan van Pulasan, met uitzondering van Costa Rica, waar dit gewas op onbeduidende schaal wordt verbouwd.
Sollicitatie
Pulasan wordt vers gegeten of verwerkt tot conserven, jam en desserts. En van gefrituurde of gekookte zaden van deze cultuur wordt een cacaodrank bereid.
Pulasan-wortels en -bladeren worden veel gebruikt in de geneeskunde. Pulasan-zaden worden gebruikt om olie te produceren die wordt gebruikt bij de productie van zeep, en de wortels en bladeren met schors zijn onmisbare grondstoffen voor de vervaardiging van natuurlijke verf. En de gedroogde schil van de vrucht is nog steeds te vinden in apotheken in Zuidoost-Azië - daar wordt het als een effectief medicijn beschouwd.
De belangrijkste nadelen van Pulasan zijn de uiterst onbelangrijke houdbaarheid van de vruchten en de vrij korte houdbaarheid. Dat is de reden waarom ingeblikt fruit het vaakst wordt geëxporteerd.
Groeien
Pulasan is een gewas dat op bijna elke grond kan groeien. En aangezien deze plant zeer licht nodig heeft, moet hij van de juiste verlichting worden voorzien. Bovendien heeft het regelmatig en overvloedig water nodig - deze boom is behoorlijk hygrofiel. Thermofiliciteit is ook kenmerkend voor Pulasan - het kan gewoon niet tegen lage temperaturen. Als de thermometer onder de tien graden zakt, heeft dit een negatief effect op de opbrengst. De meest comfortabele temperatuur voor deze cultuur ligt in het bereik van vijfentwintig tot negenentwintig graden.
Bij het planten van Pulasan is het belangrijk om te proberen de afstand tussen de bomen minimaal acht tot tien meter te houden. In principe vereist deze cultuur geen speciale zorg, het belangrijkste is om de grond constant vochtig te houden.
Het is opmerkelijk dat Pulasan na een lange droogte zeer rijk bloeit en rijke oogsten geeft. En ze verspreiden het zowel door enten als door zaden. Bovendien kan het worden vermeerderd door ontluikende en luchtlagen en stekken. In de regel beginnen geënte bomen vruchten af te werpen in het derde of vierde levensjaar. Pulasan gekweekt uit zaden zal de eerste oogst pas in het vijfde jaar behagen. Overigens wordt de oogst van deze aantrekkelijke vruchten twee keer per jaar geoogst: in december en in juli.
