Pueraria Knobbeltje

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Pueraria knobbeltje (lat. Pueraria Tuberosa) - een van de liaanachtige planten van het geslacht Pueraria (lat. Pueraria) van de vlinderbloemigenfamilie (lat. Fabaceae). De plant onderscheidt zich niet alleen door zijn snelgroeiende houtachtige stengel, maar ook door grote ondergrondse knollen van het wortelstelsel, rijk aan zetmeel, water en zoetig van smaak. De populariteit van knollen onder mensen is een tragedie geworden voor de plant, die langzaam maar zeker van de aarde verdwijnt en daarom bescherming nodig heeft.

Wat staat er op jouw naam?

Als de Latijnse naam van het geslacht "Pueraria" niet de externe of interne eigenschappen van planten kenmerkt, maar alleen de herinnering aan de Zwitserse botanicus met dezelfde naam - Marc Nicolas Puerari (1766 - 1845), bewaart, dan is het specifieke epitheton " Tuberosa" geeft de vorm van het wortelstelsel aan, op de filamenteuze wortels waarvan grote knollen van de meest uiteenlopende, soms bizarre vorm worden gevormd.

Maar de populariteit van de knollen van Pueraria-knobbel verdiende niet vanwege hun eenvoudige of bizarre vormen, maar vanwege hun interne rijke gehalte aan stoffen die nuttig zijn voor het menselijk lichaam.

Alle soorten van het geslacht "Pueraria" verschillen van elkaar in zeer subtiele morfologische kenmerken, die alleen door specialisten kunnen worden herkend. Daarom hebben de planten van het geslacht een algemene naam, die meestal volledig verschillende soorten wordt genoemd. Deze naam -

Kudzu

Beschrijving

Het grootste deel van Pueraria-knobbeltje zijn de wortels, waarop vrij grote knollen worden gevormd, die een lengte of breedte van 25 centimeter bereiken. De vorm van de knollen houdt ervan om amateurs te verrassen, waarbij ze ofwel het bolvormige beeld aannemen dat bekend is bij andere knolgewassen (raap, rode biet, radijs …), en vervolgens worden als een oude handgemaakte aarden pot. In de knol zit een witte zetmeelachtige massa die licht zoet van smaak is.

De wortels brengen een houtachtige, klonterige stengel naar de wereld, die, net als andere soorten van het geslacht, snel groeit tot een hoogte van 20 meter, als hij onderweg een geschikte stabiele ondersteuning in de vorm van krachtige hoge bomen tegenkomt, of verspreidt zich langs het aardoppervlak en bedekt tegelijkertijd de grond met zijn eigen grote bladeren tegen weersverrassingen.

Grote samengestelde bladeren zijn in de volgende volgorde op de stengel gerangschikt en worden gevormd door drie eenvoudige eivormige bladeren. De bladeren hebben een ronde basis, ongelijke zijkanten en talrijke nerven. Laterale aderen, beginnend bij de hoofdnerf, waaieren uit tot aan de rand van de bladplaat, verdelen het oppervlak van de plaat in bijna gelijkmatige, evenwijdige strepen en geven een zekere decoratieve charme aan de ogenschijnlijk eenvoudige bladeren. De grootte van de bladeren bereikt een lengte van 18 centimeter en een breedte van 16 centimeter.

Bloemen die kenmerkend zijn voor planten van de peulvruchtenfamilie, met een diameter van ongeveer 1,5 centimeter, zijn biseksueel. De bloembladen zijn blauw of blauwviolet.

De vrucht is een lineaire boon pod 2 tot 5 centimeter lang. De peul kan 3 tot 6 zaden bevatten, die van elkaar worden gescheiden door strak aangespannen peulweefsels. Het oppervlak van de pod-kleppen is bedekt met roodbruine haren, zijdeachtig of borstelig.

Pueraria wortelknobbeltje is inheems in Zuidoost-Azië (Pakistan, India, Nepal).

Gebruik

Knollen van de beschreven soort worden zeer gewaardeerd door farmaceutische en Ayurvedische bedrijven, die bereid zijn tot 100 duizend roepies te betalen voor een rode knol met een gewicht van ongeveer 10 kilogram (vandaag is het ongeveer 130 duizend roebel). Deze houding ten opzichte van knollen wordt geassocieerd met het geleidelijk verdwijnen van planten in het wild. Bovendien graven illegale knoljagers niet eens altijd knollen op, maar halen ze de inhoud eruit met spuiten, waardoor de planten zonder voedingsstoffen achterblijven en ze daarmee de dood veroordelen.

Het genezende vermogen van de plantenknollen wordt gelijkgesteld aan het "elixer van de jeugd". Preparaten daarvan hebben een verjongend effect op het menselijk lichaam, hebben een gunstig effect op de bloedsomloop, verlagen de bloeddruk, reguleren de hoeveelheid suiker in het bloed.

Hoewel knollen al in 5 eeuwen voor Christus door Chinese artsen werden gebruikt, is de belangstelling voor het genezende vermogen van knollen tegenwoordig bijzonder groot geworden, nu de wereld zo open en krap is geworden en ziekten verraderlijker zijn.