2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Sorbocotoneaster (Latijnse Sorbocotoneaster) - een bloeiende eetbare plant uit de Rosaceae-familie.
Beschrijving
Sorbokotoneaster is een monotypisch hybride geslacht dat in natuurlijke omstandigheden wordt verkregen door de zwartvruchtige cotoneaster te kruisen met Siberische lijsterbes. De hoogte van deze struik met dunne stammen is meestal binnen twee tot drie meter. De lengte van de bladeren van sorbocotoneaster bereikt drie tot zeven centimeter, en deze bladeren lijken erg op zowel cotoneaster-bladeren (als hun randen heel zijn) en lijsterbes (als er gekartelde randen aanwezig zijn).
Sorbocotoneaster bloeiwijzen kunnen zowel corymbose als trosvormige zijn, en de kleur van de bloemen is meestal crème of wit. Wat betreft de bloei, deze vindt meestal plaats in mei.
De diameter van de bolvormige vruchten van sorbocotoneaster kan een centimeter bereiken. Alle vruchten zijn rood of bijna zwart gekleurd met een karakteristieke blauwachtige bloei. Ze zijn helemaal niet bitter en hebben een uitgesproken smaak en aroma van bergas. En de rijping van deze vruchten vindt plaats in juli.
De helderste vertegenwoordiger van sorbocotoneaster is Pozdnyakov's sorbocotoneaster.
Waar groeit
Het natuurlijke verspreidingsgebied van sorbocotoneaster is zeer beperkt - deze plant is alleen te vinden op het grondgebied van Oost-Siberië, aan de rivier de Aldan. Dat wil zeggen, het is bijna onmogelijk om sorbocotoneaster buiten Rusland te vinden. Deze soort, uniek in zijn soort, staat al heel lang in het Rode Boek.
Gebruik
Sorbokotoneaster kan zowel in enkele aanplantingen als in groepen met bijna alle andere struiken worden geplant: bloeiend en decoratief blad. De herfstkleur van het blad maakt deze mooie plant bijzonder decoratief, want hij kan rood, oranje of roze zijn. Luxe witte bloeiwijzen of veel eetbare rode vruchten geven het niet minder decoratief effect.
Groeien en verzorgen
Sorbokotoneaster is een schaduwtolerant, maar tegelijkertijd een zeer lichtminnend gewas dat het beste gedijt op vruchtbare tuingronden met matig vocht. Idealiter moet de bodem goed gedraineerd en grondig verkalkt zijn, met toevoeging van grind, humus en zand.
De winterhardheid van sorbocotoneaster is zo hoog dat het zelfs op het grondgebied van Yakutia niet moeilijk zal zijn om het te laten groeien. En in centraal Rusland heeft deze plant helemaal geen beschutting nodig.
Met het begin van de lente wordt sorbokotoneaster aanbevolen om te worden gevoed met goede complexe meststoffen. En planten ouder dan vijf of zeven jaar worden ook van tijd tot tijd gesnoeid - in dit geval wordt het snoeien uitgevoerd naar analogie met het snoeien van de meeste andere soorten lijsterbes.
Reproductie van sorbocotoneaster vindt plaats door zomerstekken, of door zaden of door enten. De zaden van deze plant kunnen alleen goed ontkiemen na een zeer lange koude gelaagdheid, die zes tot negen maanden wordt uitgevoerd - de zaden worden al die tijd op een temperatuur van twee tot vijf graden gehouden. Met zaadreproductie kunt u eigenschappen van zowel lijsterbes als cotoneaster in het nageslacht behouden. Bovendien is het de makkelijkste en meest effectieve manier om snel een mooie plant te vermeerderen. Wortelen van stekken in sorbocotoneaster is erg zwak, en zelfs in het geval van behandeling met verschillende groeistimulerende middelen, slaagt slechts de helft van hen erin een volwaardig wortelstelsel te ontwikkelen. Als de keuze viel op reproductie door enten, dan is het voor het enten het beste om zaailingen van gewone lijsterbes te nemen.
