2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Chrysophyllum (lat. Chrysophyllum cainito) - een luxueuze groenblijvende boom van de beruchte Sapotov-familie. De vruchten van deze boom worden vaak de sterappel genoemd.
Beschrijving
Chrysophyllum is een snelgroeiende boom die in hoogte kan variëren van acht tot tien meter. Elke boom is begiftigd met een zeer dichte kroon en een vrij korte stam.
Ovale glanzende bladeren van chrysophyllum groeien in lengte van vijf tot vijftien centimeter. Ze zijn meestal donkergroen van boven en fluweelachtig en goudbruin van onderen.
Geurige miniatuur chrysophyllum bloemen zijn geschilderd in paars-witachtige tinten en vormen uitsluitend in de blad sinussen.
De ronde vruchten van de mooie chrysophyllum hebben de neiging om te binden zonder bestuiving en bereiken een diameter van vijf tot tien centimeter. Momenteel worden er twee fruitvormen onderscheiden: met een wit vruchtvlees en een delicate groenachtige schil, of met een felpaars vruchtvlees en een kleurrijke donkerpaarse schil.
De schil van de gerijpte vruchten is altijd glanzend, glad en dun, en hun vruchtvlees wordt betrouwbaar beschermd door de binnenste korst die een dikte van 5 - 10 mm bereikt. Toegegeven, deze korstdikte is alleen relevant voor paars fruit, en bij groenachtige exemplaren is de dikte van de korst meestal niet groter dan 3 - 5 mm.
Zeer zoet en vrij zacht vruchtvlees wordt omgeven door geleiachtige cellen in een hoeveelheid van zes tot elf stuks. In een dwarsdoorsnede lijken ze op de stralen van een ster die van het midden divergeert - dit is precies wat de tweede naam van de vrucht bepaalt. Bovendien zijn er in elke vrucht maximaal tien zaden te vinden, waarvan de gemiddelde lengte twee centimeter is. En in vruchten van hogere kwaliteit zijn er meestal minder zaden. Verse zaden kunnen in het begin zwart lijken, maar als ze droog zijn, worden ze lichtbruin.
Chrysophyllum-vruchten rijpen meestal van het vroege voorjaar tot de zomer, maar in sommige tropische regio's rijpen ze het hele jaar door. En aangezien rijpe vruchten niet de eigenschap hebben om eraf te vallen, worden ze zorgvuldig afgesneden samen met kleine delen van takken.
Alleen volledig rijp fruit mag worden geoogst, omdat onrijpe exemplaren meestal oneetbaar en zeer strak gebreid zijn. Het is vrij gemakkelijk om rijpe vruchten te identificeren - ze worden gerimpeld en wanneer erop wordt gedrukt, wordt hun zachtheid en buigzaamheid gevoeld. Overigens kunnen rijpe vruchten drie weken in de koelkast worden bewaard.
Hoe wordt chrysophyllum gegeten?
De schil van de vrucht en hun schil, die ongeveer 1/3 van het totale volume van elke vrucht in beslag neemt, zijn niet eetbaar in chrysophyllum. Bij het schillen van deze ongewone vruchten is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de bittere latex in de schil niet op het vlees komt.
Direct voor consumptie worden rijpe vruchten gekoeld en in twee delen gesneden. Sappige pulp kan met een lepel worden gegeten, waarbij de zaden en de omliggende zaadcellen worden omzeild. En citrussap kan de smaak van de pulp aanzienlijk verbeteren.
In Jamaica wordt het vruchtvlees geplet en gecombineerd met citrusvruchten, mango's, ananas en enkele andere vruchten, evenals kokosmelk. Dit mengsel wordt vervolgens ingevroren en als dessert gegeten. Ook kan het vruchtvlees worden gecombineerd met sinaasappelsap, een lepel sherry, geraspte nootmuskaat en een kleine lepel suiker - de smaak van zo'n delicatesse doet enigszins denken aan de smaak van het dessert "aardbei met room".
Een licht bittere emulsie van de nucleoli van chrysophyllumzaden wordt veel gebruikt om nougat en vele andere zoetigheden te maken.
Groeien
Chrysophyllum groeit goed in containers met een dikke drainagelaag en een vrij los grondmengsel. Tegelijkertijd voelt hij zich even goed, zowel in lichte halfschaduw als op zonnige plaatsen. Chrysophyllum houdt ook van periodiek sproeien en bevochtigde lucht.
Het is toegestaan om uitstekende chrysophyllum te vermeerderen, zowel door zaden als door luchtlagen of enten. En deze cultuur begint pas na vijf tot tien jaar vruchten af te werpen.
