2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Vogelkers (Latijnse Prunus) - bessencultuur; lage bomen, minder vaak struiken van het geslacht Plum van de Pink-familie. In de natuur groeit gewone vogelkers in struiken, bossen, langs de oevers van rivieren en op open plekken in bossen in Europa, Azië, Noord-Afrika en de Kaukasus. Op dit moment is vogelkers overal in de gematigde zone ingeburgerd.
Kenmerken van cultuur
Vogelkers is een boom of grote struik van 0,5-12 m hoog met een langwerpige en dichte kroon. De bast is zwartgrijs, dof, heeft over het gehele oppervlak witachtige linzen. Jonge scheuten zijn kersenrood of olijfkleurig. De bladeren zijn eenvoudig, kaal, puntig, ovaal-lancetvormig of langwerpig-elliptisch van vorm, 3-15 cm lang, randen zijn scherp gekarteld, afwisselend gerangschikt. Stipules vallen vroeg, subulate. De bladstelen zijn kort, aan de basis van het blad hebben twee klieren.
De bloemen zijn roze of wit, verzameld in lange en hangende trosvormige bloeiwijzen van 7-15 cm lang, gelegen op steeltjes, hebben een sterk aroma en fladderen enkele meters rond. De vrucht is een bolvormige steenvrucht, bereikt een diameter van 8-10 mm, kan zwart of zwartrood zijn, heeft een zoete en sterk samentrekkende smaak. Bloei vindt plaats in mei-juni. De vruchten rijpen in juli-augustus.
Groeiomstandigheden
Vogelkers is een pretentieloze cultuur, het is helemaal niet moeilijk om het te laten groeien. Vogelkers is niet veeleisend voor de bodemsamenstelling en verlichting, maar ontwikkelt zich het best in gebieden met vruchtbare, matig vochtige grond met een neutrale of licht zure pH-reactie. Om een goede opbrengst aan bessen te verkrijgen, worden twee planten van verschillende variëteiten tegelijk in de tuin geplant, die tegelijkertijd bloeien, omdat de cultuurplanten kruisbestuiving nodig hebben.
Voortplanting en planten
Vogelkers wordt vermeerderd door zaden, wortelscheuten, lelie- en groene stekken en enten. De zaadmethode is tijdrovend en ineffectief, bovendien blijven de eigenschappen van de moederplant niet volledig behouden. Het zaaien gebeurt in augustus - september onder een afdak in de vorm van een dikke laag turf of zaagsel. Jonge planten worden na 1, 5-2 jaar naar een vaste plaats getransplanteerd.
Meestal verspreiden amateur-tuinders de cultuur door gelaagdheid. De onderste takken van de vogelkers, zo dicht mogelijk bij het aardoppervlak, worden in voorbereide groeven geplaatst, vastgemaakt en bedekt met aarde. Als verticale scheuten worden gevormd, worden de lagen schoffel. In de herfst worden de bewortelde scheuten gescheiden van de moederplant en op een vaste plek geplant. Als de wortels van een jonge plant te zwak zijn, worden de lagen geplant in voedzame en vochtige grond om te groeien.
Jonge boompjes die zijn gekocht bij gespecialiseerde kwekerijen, worden in de herfst of het vroege voorjaar geplant. Plantkuilen worden in een paar weken voorbereid, hun grootte hangt volledig af van het wortelsysteem van de zaailingen, het moet vrij in de put passen. Op de bodem van de put wordt een substraat gegoten, bestaande uit vruchtbare grond, gemengd met humus, zand en complexe minerale meststoffen. Vervolgens wordt de zaailing neergelaten, de wortels uitgespreid, bedekt met aarde, verdicht, bewaterd en gemulleerd. Turf of zaagsel kan als mulch worden gebruikt. Na het planten worden de zaailingen gesneden op een hoogte van 50-60 cm.
Zorg
Vogelkersverzorging bestaat uit systematisch water geven, losmaken en graven van de grond in de nabije stengelzone, onkruid verwijderen, blad- en worteldressing, sanitair en vormend snoeien.
Planten worden gevormd in de vorm van een meerstammige struik of boom met een hoge stam. Voor een lage plaatsing van de eerste laag skeletachtige takken worden de zaailingen onmiddellijk na het planten op een hoogte van 50-60 cm afgesneden Van de opkomende scheuten blijven alleen de sterke en meest ontwikkelde over, gelijkmatig in de ruimte georiënteerd.
In de daaropvolgende jaren worden de lagen van de tweede en derde orde op dezelfde manier gevormd. Bij een juiste vormende snoei vormt de gewone vogelkers een mooie en weelderige kroon. Verdikking van de kroon mag niet worden toegestaan, verdikkende takken worden elk jaar in het vroege voorjaar verwijderd. Plakken worden behandeld met tuinpek.
Aanbevolen:
Vogelkers: Nuttige Eigenschappen En Voortplanting
Vogelkers wordt de noordelijke bruid of noordelijke schoonheid genoemd. En als je hebt gezien hoe de vogelkers bloeit, moet je toegeven dat het in deze periode een witte pluizige jurk lijkt aan te trekken - de takken zijn zo overvloedig bezaaid met lange dikke sneeuwwitte bloemkwasten. Vogelkers is echter, ondanks al zijn schoonheid en voordelen, een zeldzame bewoner van onze tuinen. Waarom is dat? Laten we eens kijken hoe je vogelkers kunt gebruiken voor je eigen bestwil, en waar je op moet letten
Virginia Vogelkers
Vogelkers uit Virginia (lat.Prunus virginiana) - een fruitgewas uit de Rosaceae-familie, nauw verwant van de meeste bekende fruitbomen (kersen, perziken, pruimen, enz.). Beschrijving Vogelkers Virginia is een boom van tien tot vijftien meter hoog met een spreidende en vrij brede kroon.
Vogelkers, Kers Of Cerapadus?
Van april tot mei, en in sommige regio's ook in juni, zijn huistuinen en bosranden versierd met bloeiende struiken en vogelkersenbomen. Het is een oude metgezel van de mens en gedurende deze lange tijd heeft de vogelkers liefde en respect verdiend dankzij zijn vele en vele nuttige eigenschappen
Vogelkers: Landing
Vogelkers is een vrij veel voorkomende boom die op persoonlijke percelen groeit. Deze plant is vooral aantrekkelijk tijdens de bloeiperiode. Een aangenaam aroma verspreidt zich door de tuin en de aantrekkelijkheid van vogelkersenbloesem kan niet in woorden worden beschreven. Witte bloemen bedekken de kroon van de cultuur volledig, waardoor het groene blad bijna volledig aan het zicht wordt onttrokken
