2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Utsonia (lat. Watsonia) - een klein geslacht van de familie Kasatikov. Behoort tot de categorie knollen. Het komt van nature voor in Zuid-Afrika. Tegenwoordig wordt het gekweekt in Rusland en Europese landen, maar het is niet erg populair, hoewel het aandacht verdient vanwege de hoge decoratieve eigenschappen. Het geslacht kreeg zijn naam ter ere van de Engelse botanicus - W. Watson in de 18e eeuw. Bevat 60 soorten.
Kenmerken van cultuur
Utsonia wordt vertegenwoordigd door eenjarige kruidachtige planten, uitgerust met een eenvoudige of zwak vertakte stengel tot 1,8 m hoog, bedekt met lang, riemachtig gebladerte verzameld in een rozet. Bloemen zijn klein, schuin, zittend, hebben een korte ledemaat, die op zijn beurt naar voren is gericht. Bloemen kunnen, afhankelijk van de soort, wit, rood, roze of lichtroze zijn.
Uiterlijk lijkt utsonia op gladiulos, wat populair is bij tuinders en bloemisten. Bovendien zit de overeenkomst niet alleen in het uiterlijk, maar ook in de kenmerken van de teelt. De knollen in de betreffende cultuur zijn klein, in de herfst moeten ze worden opgegraven en opgeslagen in een kelder of kelder, en in het voorjaar moeten ze in de grond worden geplant.
Gewone types
Helaas zijn niet alle 60 soorten te koop, in Rusland zijn er bijvoorbeeld slechts vier wijdverbreid - dit zijn Utsonia irisolis, Utsonia beatricis, Utsonia prominent en Utsonia pyramidal. Dus,
utsonia iriolist (lat. Watsonia iridifolia) Het wordt vertegenwoordigd door planten met een hoogte van 1, 2 m, bedekt met een groot aantal lichtroze bloemen met een lengte van 4 cm. De bloei van de betreffende soort wordt waargenomen in de lente. Het heeft verschillende vormen, waaronder die met witte bloemen.
Niet minder aantrekkelijk
utsonia beatricis (lat. Watsonia beatricis) … Het heeft rode of oranje bloemen die pronken op lange steeltjes. De soort is geschikt voor het decoreren van bloembedden, maar kan in gebieden met een koud klimaat alleen in een kas worden gekweekt. Maar de prominente utsonia (lat. Watsonia spectabilis) kan niet bogen op hoge groei, de stelen bereiken een hoogte van 50-60 cm, de bloemen zijn op hun beurt klein, verzameld in losse bloeiwijzen in een hoeveelheid van 6 stuks.
Piramide van Utsonia (lat. Watsonia pyramidata) is de meest voorkomende soort. Het wordt gekenmerkt door hoge groei (tot 1,5 m), lineaire grondbladeren en roze bloemen, verzameld in losse bloeiwijzen in een hoeveelheid van 20 stuks. De bloei van de betreffende soort vindt plaats in het begin van de zomer, wat grotendeels afhangt van de klimatologische omstandigheden. Het wordt gebruikt door fokkers, maar op de Russische tuinmarkt zul je 's middags met vuur geen variëteiten en vormen van piramidale utsonia vinden.
Groeiende functies
Utsonia is een nogal grillige plant. En het gaat helemaal niet om weggaan, maar om groeiomstandigheden. De cultuur geeft de voorkeur aan matig vochtige, gedraineerde, voedzame grond. Gebieden met zoute, zware, zeer zure en drassige bodems worden niet geaccepteerd. De standplaats is bij voorkeur open en zonnig. Utsonia heeft een negatieve houding ten opzichte van de dikke schaduw, op hen blijft het achter in groei en sterft het in veel gevallen.
Utsonia reproduceert zowel door zaad- als vegetatieve methoden. Zaadverzameling moet eind juli worden uitgevoerd, bij sommige soorten eerder. Zaaien wordt aanbevolen in het vroege voorjaar in zaailingpotten. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de zorg. Vergeet de overvloed aan zonlicht niet, ook jonge planten hebben het nodig. Wanneer ze met zaden worden gezaaid, bloeien planten pas in het derde jaar. De vegetatieve methode omvat reproductie door jonge blokjes. Het wordt als de eenvoudigste en meest effectieve beschouwd.
