Waternavel

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Schildklier (lat. Houttuynia cordata) - een waterplant, die de familie Araliaceae vertegenwoordigt en ook wel hydrocotyl witkop of witkopschildkruid wordt genoemd.

Beschrijving

Schildklier is een nogal kleurrijke plant met lange stelen, waarvan de ronde bladeren tot vier centimeter in diameter groeien en een rustige lichtgroene kleur hebben. En de hoogte van deze waterschoonheid bereikt vaak een halve meter.

Bijna altijd is het schildkruid een vaste plant, maar soms kun je ook zijn eenjarige variëteiten ontmoeten. De stengels van deze plant zijn zowel stijgend als kruipend, en soms zie je zelfs de wortelstokken van het schildkruid uit het water steken.

De bladeren op sterke bladstelen kunnen eenvoudig of in lobben verdeeld zijn. Ze zijn allemaal uitgerust met miniatuur vliezige stipules. En soms zie je ongelooflijk spectaculaire getande bladeren langs de randen.

De biseksuele bloemen van deze plant worden verzameld in grappige schermbloemige bloeiwijzen, niet alleen aan de toppen van de scheuten, maar ook in de bladoksels. Toegegeven, van tijd tot tijd kan men enkele bloemen met kleine schutbladen waarnemen.

De afgeplatte vruchten van het schildje, die eivormig zijn, zijn voorzien van elk vijf ribben.

Waar groeit

Schildklier groeit in zowel stromende als stilstaande waterlichamen van Zuid-Amerika (voornamelijk in de tropische gebieden).

Groeien en verzorgen

Het meest optimaal is het houden van een aantrekkelijk waternavel in tropische aquaria. De in de grond geplante plant bereikt bliksemsnel het wateroppervlak en begint er onmiddellijk effectief langs te kruipen. Deze eigenschap zorgt voor een uitstekende schaduw van de lagere horizon in aquaria. En om ervoor te zorgen dat het gebrek aan licht geen echt probleem wordt voor alle aquariumplanten die in de buurt groeien, moet het schildkruid, dat een chique groen tapijt vormt, systematisch worden uitgedund. Trouwens, het is niet nodig om het in de grond te rooten - het vrij zwevende schildkruid zal een prachtige schuilplaats zijn voor miniatuurjongen.

Schildklier kan zowel in paludaria als volledig ondergedompeld worden gekweekt. Als er plotseling de wens is om hem te verplaatsen naar een enigszins moerassig paludarium, heeft hij helemaal geen aanpassing nodig. Als het schildkruid boven water is gekweekt, is het raadzaam om de ongewone plant vrij op het wateroppervlak te laten drijven door het naar het aquarium te verplaatsen. En het is raadzaam om het in de grond te planten en het onder water te nemen, pas nadat het op zijn minst een paar jonge bladeren heeft gegeven.

Watertemperaturen van tweeëntwintig tot achtentwintig graden worden als ideaal beschouwd voor het kweken van waternavel. Als de thermometer lager begint te zakken, stopt deze plant gewoon met groeien. Maar de zuurgraad en hardheid van water hebben absoluut geen betekenis voor de volledige ontwikkeling ervan - het zal even goed groeien in een alkalische en zure omgeving. En de samenstelling van de bodem is ook niet fundamenteel. Het enige is dat de houtworm van tijd tot tijd een waterverversing nodig heeft (als deze lange tijd niet wordt ververst, zal deze waterbewoner geleidelijk afbreken).

Wat de verlichting betreft, deze stelt meer eisen - zelfs een lichte schaduw leidt direct tot een aanzienlijke afname in grootte. En als de schaduw sterk is, kan de plant helemaal afsterven.

Het kruidkruid plant zich voort door stekken - wanneer ontwikkeld onder de juiste omstandigheden, kan zelfs een klein stukje van de stengel, waarop een enkel blad groeit, leven geven aan een gezonde en volwaardige plant.