2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Bessenniermot treft vooral witte en rode aalbessen. Zwarte bes heeft iets minder vaak last van zijn aanvallen. En deze tuinvijand leeft bijna overal. Beschadiging van de knoppen van de aalbesknopmot vertraagt de ontwikkeling van planten aanzienlijk. Bessenstruiken verzwakken, hun weerstand tegen negatieve temperaturen is aanzienlijk verminderd, de commerciële kwaliteit van bessen gaat sterk achteruit en soms moet je afscheid nemen van de oogst
Maak kennis met de plaag
De aalbessenmot is een vrij schattige vlinder. Zijn spanwijdte reikt van 13 tot 16 mm. De voorvleugels van de plaag zijn geelbruin met een aangename paarse tint. Elk van hen is versierd met drie lichtpuntjes. En de achtervleugels van de aalbesniermot zijn voorzien van een lange fancy pony en hebben een grijsbruine kleur.
De witte eieren van deze tuinvijanden worden 1 - 1, 2 mm groot. Rupsen van het eerste stadium zijn gekleurd in roodachtige tinten, middelste stadia - in geelachtig bruinachtig, en de parasieten die hun ontwikkeling hebben voltooid, hebben vuile groenachtige tinten. De lengte van schadelijke rupsen reikt van 9 tot 12 mm. Ze zijn begiftigd met glanzende zwarte borstplaten en hoofden, en hun anale platen zijn geschilderd in roestgrijze tinten. Over het hele lichaam van de rups zie je kleine wratjes met vrij lichte haren. En de grootte van lichtbruine poppen varieert van 8 tot 10 mm.
Overwintering van schadelijke rupsen die het eerste stadium hebben bereikt, vindt plaats in witte dichte cocons aan de basis van stronken en oude scheuten, onder gepelde bast. Aan het einde van de eerste vervelling stijgen ze op naar de bovenste takken die overdag merkbaar opwarmen. De duur van de afgifte van parasieten is van vijf tot acht dagen, en na verloop van tijd valt dit proces samen met de periode van expansie van kleine nierschubben. Vraatzuchtige rupsen voeden zich met nieren en bijten in hun centra. Ze vervellen drie keer in de allereerste beschadigde knoppen en beginnen dan naar aangrenzende te gaan. Tijdens de ontwikkelingsperiode kan elke rups vier tot zeven knoppen beschadigen. Knoppen die worden aangevallen door aalbessenmotten, drogen in de regel op voordat ze tijd hebben om te bloeien, en slechts af en toe kunnen ze nogal lelijke bladeren geven.
Met het begin van eind april of begin mei, wanneer de zachte knoppen beginnen te bewegen, beginnen de rupsen zich helemaal aan het begin van de bloei te verpoppen. Dit gebeurt voornamelijk aan de basis van bessenstruiken, iets minder vaak - in kwetsbare knoppen. Tien tot twaalf dagen later wordt de opkomst van vlinders opgemerkt, waarbij een ei wordt gelegd met behulp van een legboor in de groene bessen. De totale vruchtbaarheid van vrouwelijke plagen is ongeveer vijftig tot zestig eieren. De vraatzuchtige rupsen herleefden na zes tot acht dagen en voeden zich enkele dagen met zaden in kleine bessen, en toen ze er genoeg van hadden, verhuizen ze naar overwinteringsplaatsen. De generatie in de aalbessenmot is jaarlijks.
Hoe te vechten?
Oude hennep en droge scheuten moeten genadeloos worden weggesneden en plantenresten moeten worden verwijderd en verbrand. Het is ook belangrijk om te weten dat de bestrijding van de bessenknopmot alleen effectief zal zijn vóór de bloei, vooral tijdens de periode van knopzwelling.
Als er voor elke bessenstruik drie tot vijf overwinterde rupsen zijn, beginnen de bessenstruiken te worden behandeld met insecticiden.
In de plantages van krenten, waar de schade veroorzaakt door de aalbessenmot bijzonder groot is, wordt zodra de sneeuw smelt, in het vroege voorjaar, besproeid met de emulsie "Rovikurta" of "Anometrina-N" (voor tien liter) water - 10 ml van een 25% concentraat van de bereide emulsie). U kunt de behandeling ook uitvoeren met "Permethrin" of "Kilzar". Het gebruik van Karbofos-emulsie direct na de bloei leidt ook tot de dood van vlinders. Een goed effect kan ook worden bereikt door te spuiten met Aktara of Iskra Double Effect.
Onder de folkremedies voor het bestrijden van aalbessenmotten zijn aftreksels van stinkende gouwe, boerenwormkruid, stiefkinderen en toppen van tomaten, evenals mosterd.
