Aardbeien Ongedierte. Deel 1

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Foto: azamshah72 / Rusmediabank.ru

Veel mensen associëren een dergelijke cultuur als aardbeien met de datsja-landbouw. Veel tuinders slagen er echter niet in om de gewenste oogst te verkrijgen. In dit artikel bespreken we de meest voorkomende aardbeienplagen en hoe ermee om te gaan.

Zo'n plaag als de aardbeibladkever is een geelbruine kever met een lengte van drie tot vier millimeter. Deze kever voedt zich met bladeren; voor de bloei legt het vrouwtje eieren aan de onderkant van de bladeren. In slechts tien dagen verschijnen larven, die zich voeden met aardbeienbladeren. De larven zijn ongeveer een halve centimeter lang, ze zijn geel van kleur, er zitten bruine vlekken op de rug. Bij enorme schade drogen de bladeren uit en krijgen de bessen zelf geen goede ontwikkeling. De kever kan overwinteren onder plantenresten. Wat de controlemethoden betreft, zou strikte naleving van de normen voor vruchtwisseling een onmisbare preventieve maatregel moeten worden. Als we het hebben over chemische strijdmethoden, dan is spuiten met Shar Pei-, Actellik- of Zolon-preparaten geschikt. Dergelijk sproeien moet worden gedaan tijdens het actieve leven van deze plaag.

Een andere belangrijke plaag is de aardbeiwittevlieg. Deze parasiet is een vrij klein gevleugeld insect dat er oppervlakkig uitziet als een heel klein wit vlindertje. De witte vlieg is iets meer dan een centimeter lang. De vleugels van deze plaag zijn bedekt met een soort wasachtig stuifmeel; de witte vlieg heeft twee paar vleugels. Deze plaag zit aan de onderkant van de bladeren, de parasiet zuigt het sap uit de plant. Opgemerkt moet worden dat deze parasiet op alle mogelijke manieren direct zonlicht zal vermijden. Voortplanting vindt plaats met eieren, de parasiet legt ze ook aan de onderkant van de bladeren. Zespotige larven komen uit de eieren; ze zijn alleen zichtbaar bij meerdere vergrotingen. De larven blijven vanaf de onderkant van het blad aan de plant plakken. De larven zijn onbeweeglijk; de gehele ontwikkeling van de larve duurt ongeveer twintig tot dertig dagen. Gedurende het hele groeiseizoen kunnen zich tot drie tot vier generaties van een dergelijke plaag ontwikkelen. In de herfst verbergt de witte vlieg zich onder de bladeren, waar hij tot het volgende voorjaar zal blijven.

De belangrijkste preventieve maatregel is strikte naleving van de normen voor vruchtwisseling. Je kunt ook chemicaliën gebruiken om te spuiten: bijvoorbeeld Shar-Pei of karate zijn geschikt. Sproeien dient te gebeuren voor de bloei van aardbeien of nadat de oogst is geoogst. Je kunt de plant laten groeien op de zogenaamde mulchfilm, die een speciale coating heeft. Onkruid moet constant worden vernietigd en plantenresten moeten in de herfst worden vernietigd.

Een plaag zoals de groene perzikluis vormt ook een zeer ernstig gevaar. Deze bladluis bedekt steeltjes en bladstelen met een dichte laag groenachtige massa. De aangetaste plant zal zeer merkbaar verzwakken. Goede controlemethoden zijn tabaksbouillon, infusie van hete peper of infusie van zeepoplossing. Dergelijke methoden zijn echter niet bijzonder effectief. Daarom is het zo belangrijk om preventieve maatregelen in acht te nemen die de manifestatie van deze ziekte helpen voorkomen. De ziekte treft vooral massaal tijdens het rijpen van bessen, wanneer het gebruik van chemische strijdmethoden niet langer acceptabel is. Strikte naleving van de normen voor vruchtwisseling zal erg belangrijk worden. Natuurlijk zijn chemische controlemethoden ook toegestaan, bijvoorbeeld spuiten met medicijnen zoals karate, shar Pei of zolon. Sproeien moet voor de bloei of na de oogst gebeuren. Als je een plant in een kas kweekt, is het gebruik van een roofzuchtige galmug een effectieve methode. Preventieve maatregelen en naleving van de regels van competente zorg zijn de sleutel tot de afwezigheid van verschillende ziekten in de toekomst.