Gespreide Phlox

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Verspreide phlox (Latijnse phlox divaricata) - bloemencultuur; een vertegenwoordiger van het geslacht Phlox van de familie Sinyukhovye. Deze soort is inheems in Noord-Amerika. In de natuur groeit het op rotsachtige hellingen, gebieden met droge bodems, vochtige bossen en kleine bossen. Andere namen zijn wilde blauwe anjer, bosphlox of Canadese phlox. De soort werd in 1746 in cultuur gebracht, maar werd er al veel eerder over bekend.

Kenmerken van cultuur

De wijdverspreide phlox wordt vertegenwoordigd door planten tot 30 cm hoog met dunne, flexibele, kruipende stengels, die tijdens het groeiproces losse zode vormen, waarover heldere bloeiwijzen oprijzen. De bladeren zijn lancetvormig of langwerpig, vrij hard, groen, ongeveer 4-5 cm lang.

De bloemen zijn geurig, stervormig, klein, met een diameter van niet meer dan 30 mm, verzameld in trosvormige bloeiwijzen van 10 stuks, kunnen blauw, blauwachtig lila, lila, lichtpaars, licht lavendel, wit en lichtpaars zijn in kleur, sommige soorten zijn uitgerust met champlevé-bloemblaadjes en een donkerder oog in het midden.

Overvloedige bloei, duurt ongeveer drie weken, begint half mei - begin juni. Onder gunstige groeiomstandigheden wordt een groot aantal bloemen gevormd, die de groene massa bijna volledig bedekken. Droog en warm weer heeft een negatieve invloed op de bloei, het neemt aanzienlijk af, bij koud weer neemt het toe.

Over het algemeen is de soort in kwestie pretentieloos en kan hij zich aanpassen aan bijna alle omstandigheden. Het verdraagt niet alleen sterk beschaduwde gebieden, sterk zure, drassige, zware en zoute gronden. Accepteert zowel arme als voedzame gronden. Op droge bodems is de gespreide phlox minder aantrekkelijk dan op natte, omdat de gaten in de grond door de zode zichtbaar zijn, bovendien is in dergelijke gebieden de bloei schaars en onopvallend.

Gesmolten phlox wordt voornamelijk vegetatief vermeerderd, dat wil zeggen door stengelstekken of door de struik te verdelen. De tweede methode is minder arbeidsintensief en levert goede resultaten op. Zelfs een beginnende bloemist zal omgaan met het reproductieproces van de verdeling van de struik. De phlox, die uit elkaar staat, is relatief winterhard, bestand tegen ziekten en plagen en wordt af en toe aangetast door slakken en trips.

Gebruik het betreffende uitzicht in verschillende landschapscomposities, maar ook voor het decoreren van halfschaduwrijke gebieden. Planten zien er geweldig uit met kamilles en tulpen, vooral gele en bessenkleuren. Het is niet verboden om phlox te planten in de buurt van een stuwmeer en in rotsachtige tuinen, evenals onder de opengewerkte kronen van grote struiken en bomen.

Populaire variëteiten

De volgende soorten zijn vooral populair:

* Chattahoochee (Chattahoochee) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door compacte planten met rijke paarse bloemen, uitgerust met een paarsrood oog in het midden. Een nogal veeleisende variëteit, het heeft goed bemeste grond nodig.

* Montrose Tricolor (Montrose Tricolor) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten tot 30 cm hoog met aantrekkelijke bonte bladeren van witte, groene en roze kleur. Het ras is gemaakt door Amerikaanse fokkers.

* Blue Dreams (Blue Dreams) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten die tijdens de groei sterk en snel groeien. De bloemen zijn geurig, lavendelblauw.

* Dirigo Ice (Dirigo Ice) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten die sterk groeien met groei, met grote crèmekleurige bloemen.

* Blue Parfum - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten tot 30 cm hoog met lila-blauwe bloemen. Het werd in 1992 ingetrokken.

* Clouds of Perfume (Clouds of Perfume) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten van ongeveer 30 cm hoog met geurige lavendelbloemen van kleine afmetingen.

* Laphamii (Laphamia) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten die dichte graszoden vormen, met buisvormige bloemen van donkerpaarse kleur.

* Wit parfum (Wit parfum) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten tot 30 cm hoog met geurige witte bloemen met een impliciet stervormig oog van lila kleur.

Functies in de zorg

Tapijtphlox, en de soort in kwestie is daar een van, moet direct na de bloei worden gesnoeid. Snoeien gebeurt met een speciale buxusschaar of een trimmer. De getrimde delen van de planten worden verwijderd met een waaierhark, de gebruikelijke zullen hiervoor niet werken, ze kunnen scheuren en de zode beschadigen. Deze procedure moet niet worden vermeden, anders krijgen de graszoden een verwaarloosd uiterlijk, wat niet mag. Bovendien zullen onbesneden phloxen in de daaropvolgende jaren niet bevallen met overvloedige bloei.