Perenkoper Verwijderen

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Het perenkleed veroorzaakt de grootste schade aan peren die in de bossteppe en in de steppe groeien. De schade wordt voornamelijk veroorzaakt door volwassenen en larven, die niet alleen sap zuigen van fruit, maar ook van scheuten, steeltjes, bladeren en knoppen. Alle aangetaste delen van de vegetatie worden gekenmerkt door onderontwikkeling, de eierstokken met bladeren vallen af, de twijgen drogen uit en de vruchten worden houtachtig en krijgen een zeer lelijke vorm. Ook zijn fruitbomen die zijn aangetast door perenkopers over het algemeen verzwakt. Warm en droog weer draagt sterk bij aan de ontwikkeling van deze perenvijanden

Maak kennis met de plaag

De grootte van het imago van perenkopers bereikt 2, 5 - 3 mm. De kleur van de lichamen van deze plagen kan variëren van donkerbruin tot zwartoranje. Vooral de zomervorm van parasieten is geschilderd in zwarte en oranje tinten. Peerkopers zijn begiftigd met donkerbruine buik, lichtbruine dijen, lichtgele achterpoten en twee paar transparante vleugels. De schubben van het mesonotum zijn oranjeachtig met gelige gebieden op de hoeken en de antennes zijn geschilderd in lichtgele tinten.

De ovale eieren van peerkoper bereiken een lengte van 0,3 mm en zijn voorzien van korte stelen. Het is opmerkelijk dat vers gelegde eieren melkwit gekleurd zijn en na een tijdje lichtoranje worden. De platte larven met een ronde buik hebben aanvankelijk een lichtgele kleur en kunnen daarna variëren van geelgroen tot verschillende bruintinten. Langwerpige nimfen van 1, 6 - 1, 9 mm lang zijn bruingroen gekleurd en voorzien van kleine antennes die zijn uitgerust met zeven segmenten.

Overwintering van volwassenen vindt plaats in scheuren in boomschors, in spleten en onder gevallen bladeren. In het vroege voorjaar, wanneer de gemiddelde dagtemperatuur min twee tot min drie graden bereikt, beginnen ze uit hun schuilplaatsen te komen (in de bossteppe gebeurt dit meestal half maart, en in de zuidelijke regio's - aan het einde van februari of begin maart). Wanneer de thermometer tot vijf graden stijgt, beginnen peerkopers te paren en bij een temperatuur van 10 graden leggen ze al eieren.

De levensduur van overwinterde vrouwtjes varieert van dertig tot vijfenveertig dagen. In zo'n korte tijd slagen ze er echter in om van vierhonderd tot zeshonderd eieren te leggen, met tussenpozen van vijf tot zes dagen in verschillende doses. De gelegde eieren in de vorm van kettingen worden op de steeltjes en aan de basis van de knoppen geplaatst. En volgende generaties leggen eieren in groepen al op de bladeren. Elke dergelijke groep bevat twintig tot dertig eieren.

Acht tot tien dagen na het leggen van de eieren worden de nogal hongerige larven herboren. Allereerst dringen ze door in de bloeiende knoppen en even later verplaatsen ze zich naar de eierstokken, bladstelen, jonge scheuten en steeltjes. Na vijf vervellingen veranderen de vraatzuchtige larven in volwassenen - in de regel vindt deze transformatie plaats aan het einde van de bloei van peren. De volledige ontwikkeling van dit ongedierte van het stadium van eieren tot volwassenen duurt ongeveer 17 - 25 dagen. Na het uitvliegen, twee of drie dagen later, paren perenzuigers en leggen ze eieren, waarmee de ontwikkeling van de tweede generatie op gang komt. De vruchtbaarheid in de zomergeneraties is vrij solide - van 700 tot 1200 eieren, en perenparasieten leggen gemiddeld 20 - 80 eieren per dag.

De ontwikkeling van perenkopers in de bossteppe vindt plaats in vier generaties, en in de zuidelijke regio's - in vijf, en deze generaties kunnen elkaar overlappen.

Schadelijke perenkopers scheiden suikerachtige kleverige uitwerpselen af. Het is opmerkelijk dat ze ze in vrij aanzienlijke hoeveelheden afscheiden, en daarom zijn tijdens de massale reproductie van parasieten bijna alle bomen en zelfs de grond in de bijna-stamcirkels bedekt met zo'n onaangename substantie. Oppervlakken die op deze manier verontreinigd zijn, worden vruchtbare grond voor de ontwikkeling van schadelijke saprofytische roetschimmels.

Hoe te vechten?

Natuurlijke vijanden van peerkoper zijn spinnen, loopkevers, sirphid-vliegen en roofwantsen - ze zijn erg goed in het helpen verminderen van het aantal van deze parasieten.

Een interessante en vrij effectieve manier om met perentanden om te gaan, is de behandeling van fruitbomen met een oplossing van silicaatlijm - deze lijm wordt verdund met koud water en op het moment van krachtige activiteit van parasieten behandelen ze de bomen ermee. Op de vijanden van peren vormt een dergelijke oplossing waterdichte hoezen, die bijdragen aan de verstoring van hun ademhaling en een snelle dood veroorzaken. Het wordt ook aanbevolen om perenbomen te ontsmetten met tabaksrook.

In het geval van massale kolonisatie van fruitbomen met perenkopers, schakelen ze over op sproeien met insecticiden. Een goed resultaat zal helpen om "Akarin", "Decis" of "Karbofos" te bereiken. Maatregelen tegen motten en een aantal andere plagen zullen ook effectief zijn tegen deze parasieten.