2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De kruisbessenmot wordt het vaakst gevonden in de centrale bos-stepperegio's en in bossen. Naast kruisbessen is ze niet vies van smullen van krenten. En soms is het te zien op frambozen. De belangrijkste schade is rupsen, die vruchten en bloemen vastmaken met bladeren met dunne zijden draden. De beschadigde bessen verstrikt in spinnenwebben worden rood en drogen snel uit of beginnen te rotten. Als de kruisbessenmot zich massaal begint te vermenigvuldigen, zal de bessenopbrengst veel lager zijn, dus je moet deze parasieten zeker bestrijden
Maak kennis met de plaag
De kruisbessenmot is een vage vlinder met een spanwijdte van 27 tot 30 mm. De voorste grijsbruine vleugels van het ongedierte zijn uitgerust met donkerbruine dwarsbanden, evenals afgeronde bruinachtige stippen in het midden van de vleugels en gekartelde zwarte lijnen die langs hun randen lopen. De achtervleugels zijn iets bleker dan de voorvleugels en zijn omlijst met donkere randen. De lobben van schadelijke parasieten zijn zwak convex en de grillig uitstekende schubben die ze bedekken, vouwen zich in duidelijke kegels. Zowel mannetjes als vrouwtjes zijn begiftigd met kort-ciliate draadvormige antennes.
Witte kruisbessenmoteieren zijn ovaal van vorm en worden 0,7 mm groot. Lichte rupsen, die in lengte groeien van 9 tot 14 mm, zijn begiftigd met licht vervaagde donkere strepen. De borst- en anale platen van de rupsen zijn bruinachtig en de koppen zijn zwart. De grootte van de bruinachtige poppen is ongeveer 7 - 9 mm en hun lichaam is uitgerust met acht gebogen stekels.
Poppen overwinteren in papierachtige spincocons in scheuren in de bodem en in de bovenste bodemlaag onder aalbes- en kruisbessenstruiken. Zodra de kleine knoppen van de kruisbes beginnen te ontbloten, beginnen de vlinderjaren, die ongeveer een maand duren. En de enorme jaren van ongedierte en het proces van hun leg vallen samen met de voltooiing van de bloei van verschillende kruisbessenrassen. Vlinders vliegen voornamelijk 's avonds en leggen één ei in de bloemen (minder vaak - twee of drie). Soms kunnen plagen eieren leggen op de eierstok, maar ook op jonge bladeren en twijgen. Hun totale vruchtbaarheid bereikt tweehonderd eieren.
Acht of tien dagen nadat het ongedierte eieren heeft gelegd, herleven kleine rupsen, knagen aan de kolommen van stampers en zinken in de eierstokken. In het geval dat meerdere rupsen zich eenmaal op één bloem verzamelen, beginnen ze geleidelijk naar aangrenzende bloemen met bessen te gaan. Rupsen voeden zich voornamelijk met het vruchtvlees en de zaden van bessen. Elk individu beschadigt gemiddeld tot vijftien aalbessen en tot zes kruisbessen. Rupsen ontwikkelen zich vijfentwintig tot dertig dagen en daarna beginnen ze te verpoppen. In de regel vindt hun verpopping plaats tijdens de rijpingsperiode van de bessen. Gedurende het jaar slaagt slechts één generatie van deze vraatzuchtige schurken erin zich te ontwikkelen. En in sommige, vrij warme en droge jaren kan ook de ontwikkeling van een optionele generatie worden waargenomen, hoewel dit vrij zelden gebeurt.
Op kruisbessen eten vraatzuchtige parasieten de inhoud van fruit en zaden van binnenuit, en op aalbessen knagen ze onrijpe vruchten en eierstokken van buitenaf.
Hoe te vechten?
In het voor- en najaar is het noodzakelijk om de grond onder de bessenstruiken zo zorgvuldig mogelijk te verwerken. En aan het einde van de bloei, als meer dan 2 - 5% van de bloeiwijzen zijn bevolkt met kruisbessenmotten, beginnen ze te sproeien met insecticiden of geschikte biologische producten. Daarnaast worden ook lichtvallen ingezet om deze schadelijke parasieten te bestrijden.
Roofzuchtige loopkevers dragen ook bij aan de vermindering van het aantal plagen. En in rupsen parasiteren behendige ruiters uit de familie braconiden. Ook kunnen verschillende ziekten de kruisbessenmot aantasten, bijvoorbeeld roze muscardine en enkele andere.
Aanbevolen:
Kruisbessenmot - Een Plaag Van Bessen En Fruit
De kruisbessenmot, ook wel de kruisbessenmot genoemd, komt overal voor. Het beschadigt niet alleen kruisbessen met zwarte bessen - hoewel minder vaak, zal deze plaag ook niet weigeren zich tegoed te doen aan vogelkers, perzik, abrikoos en pruim. De belangrijkste schade wordt veroorzaakt door kruisbessenmotten tijdens de lenteontwikkeling, daarom moet u waakzaam zijn met betrekking tot deze plaag en er tijdig tegen gaan vechten
Boze Appel-weegbree Bladluis
De appel-weegbree bladluis is zeer schadelijk voor appelbomen, veroorzaakt vervorming en roodheid van de bladeren, gevolgd door hun dood. Vooral jonge zaailingen van fruitbomen worden getroffen. Aangevallen door deze kwaadaardige plagen, krullen de toppen van de scheuten en bladeren geleidelijk op en drogen ze vrij snel uit, en de groei van appeltakken stopt vaak helemaal. En de vruchten aan de aangetaste bomen zijn lelijk gevormd, onderontwikkeld en totaal ongeschikt voor menselijke consumptie
