2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Frambozenstengelgalmug is bijna alomtegenwoordig en is dol op frambozen en bramen. Als gevolg van de krachtige activiteit van deze vraatzuchtige parasieten beginnen zich bizarre spoelvormige gallen te vormen op frambozenscheuten, waarvan de breedte ongeveer 20 mm en de lengte ongeveer 30 mm is. In de regel worden dergelijke formaties gekenmerkt door een hard oppervlak en van binnenuit zijn de gallen gevuld met een los weefsel dat lijkt op zaagsel. Geleidelijk sterven de door ongedierte aangevallen scheuten af, wat niet anders kan dan de volumes van de langverwachte oogst beïnvloeden
Maak kennis met de plaag
De adulten van frambozenstengelgalmuggen zijn 2 tot 2,5 mm groot. Meestal zijn ze zwart met smalle bruinachtige ruggen. De antennes van het ongedierte zijn uitgerust met vier segmenten, hun poten zijn geverfd in bruine tinten en de transparante vleugels bedekken de korte haren vrij gelijkmatig.
Vraatzuchtige larven worden meestal tot 4 mm lang, zijn geverfd in roodachtige tinten en hebben goed ontwikkelde tweeledige antennes.
Larven verpoppen het vaakst in april. En het imago begint ongeveer in mei of juni. Meestal bloeien frambozen in deze periode. Na enige tijd beginnen de vrouwtjes eieren te leggen op jonge scheuten, die ze in groepen van acht tot vijftien stuks in elk plaatsen. Herleefde schadelijke larven banen zich een weg onder de scheutschors en beginnen zich te voeden met vegetatiesappen. Als gevolg van dergelijke voeding worden talrijke gallen gevormd op bessenstruiken, die de scheuten laten rinkelen en daardoor de volledige beweging van sappen langs de stengels verstoren. Op één stengel zijn vaak meerdere gallen te zien.
Gallen zijn vooral duidelijk te onderscheiden in de herfst, wanneer de schors op hun oppervlak langzaam begint te barsten en los te komen van de takken. In de regel overwinteren larven er vaak in, en tot elf individuen kunnen in één gal tegelijk worden geconcentreerd. En deze parasieten verpoppen zonder de Galliërs van wie ze houden te verlaten.
Frambozenstengelgalmuggen verzwakken de door hen aangevallen bessenstruiken zodanig dat er vaak paarse vlekken op beginnen te ontstaan. Sporen van schimmelveroorzakers van deze destructieve aandoening dringen de planten binnen via de bast die zijn integriteit heeft verloren en beginnen zich razendsnel te ontwikkelen.
Hoe te vechten?
Voor het planten van frambozenstruiken moet alleen gezond plantmateriaal worden geselecteerd. De grond eronder moet niet alleen in de late herfst worden gegraven - graven in het vroege voorjaar zal ook erg nuttig zijn. Het is belangrijk om alle bessenstruiken systematisch uit te dunnen, en door frambozenstengelgalmuggen aangetaste scheuten moeten worden uitgesneden en onmiddellijk verbrand.
Frambozenstruiken worden voor de bloei besproeid met goedgekeurde insecticiden. Als één behandeling niet genoeg is, kunt u deze herhalen nadat de oogst van geurige frambozen volledig is geoogst. Meestal is herverwerking vereist als schadelijke parasieten ongeveer 20 - 25% van de frambozenstruiken hebben besmet.
Meestal worden aanplant van frambozen besproeid met één procent Bordeaux-vloeistof. Trouwens, deze remedie helpt om niet alleen effectief te vechten met frambozenstengelgalmuggen, maar ook met een aantal andere plagen die de ontwikkeling van gevaarlijke kwalen zoals paarse vlek en anthracnose veroorzaken. Na het graven van de grond in de herfst, wordt aanbevolen om het sproeien van frambozenstruiken te herhalen.
Een goed effect kan worden bereikt tijdens behandelingen met de Karbofos-emulsie (0, 1 - 0, 2%). Naast frambozenstengelgalmug kan dit preparaat ook frambozenbladluizen, frambozenkever, aardbei-frambozenkever en frambozenvlieg bestrijden. En als je koperoxychloride (0,3%) aan de spaaremulsie toevoegt, krijg je een samenstelling om frambozenvlekken tegen te gaan.
