2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De karwijmot houdt van niet alleen karwijzaad - hij beschadigt ook actief dille met pastinaak, en iets minder vaak - wortels en sommige gewassen uit de selderijfamilie. Je kunt deze schaamteloze schurk in het zuiden en in centraal Rusland ontmoeten. Ondanks het feit dat een enkele generatie van deze vraatzuchtige parasieten zich in één seizoen ontwikkelt, richten ze veel schade aan. Rupsen worden als bijzonder schadelijk beschouwd en maken aanvankelijk gaten in de pulp van de bladeren en iets later in de centrale aderen. En na een tijdje bijten vraatzuchtige rupsen in de stengels en beginnen zich te voeden met hun weefsels, wat op zijn beurt bijdraagt aan de onvermijdelijke dood van planten
Maak kennis met de plaag
Vlinders van de karwijmot worden gekenmerkt door de meest uiteenlopende kleuren: hun voorvleugels kunnen bruinachtig of roze zijn, versierd met zwarte en witte stippen, evenals donkere strepen. En de spanwijdte van dit ongedierte ligt meestal in het bereik van 21 tot 30 mm.
De ovale eieren die door de karwijmot worden gelegd, zijn meestal iets afgeplat, geverfd in groenachtige tinten en bereiken een lengte van 0,5-0,6 mm. En de rupsen van dit ongedierte kunnen blauwzwart of donkergrijs zijn. Individuen van de laatste leeftijd bereiken vaak een lengte van ongeveer 20 mm. In de regel worden ze gekenmerkt door een donkergrijze kleur en zijn ze begiftigd met kleine zwarte koppen, en hun lichaam is begiftigd met glanzende en zwarte lichtomrande schubben die haren dragen. Aan de zijkanten van de lichamen van vraatzuchtige rupsen zijn vrij kleurrijke oranjegele strepen.
Vlinders overwinteren meestal binnenshuis. Vooral aantrekkelijk voor hen zijn de kamers waarin de teelballen worden gedorst of gedroogd. Vaak zijn deze plagen te zien onder luifels of op zolders. Met het begin van de lente beginnen vrouwtjes eieren te leggen op verschillende paraplugewassen. In het zuiden leggen ze meestal één of twee of drie eieren per keer, voornamelijk op de bladeren. En in mei wordt het legproces van ongedierte enorm. De uitgekomen larven maken talrijke doorgangen in de bladeren van planten, bijten ook in de stengels en mijnen de centrale nerven. Bij het bereiken van een hogere leeftijd verhuizen ze naar bloeiwijzen en verstrengelen ze actief met dikke spinnenwebben. Bovendien eten oudere mensen met veel plezier zaadovaria en bloemen.
Met het begin van juli knagen schadelijke rupsen door ruime holtes in de stengels en verpoppen zich daar na een tijdje. En na achttien dagen veranderen de poppen in schattige vlinders die overblijven voor de winter. In de regel gaan er vanaf het moment van het leggen van eieren tot het verschijnen van de eerste vlinders ongeveer vijfendertig tot veertig dagen voorbij.
Hoe te vechten?
De testikels van schermbloemige planten moeten tijdig worden verzameld en snel worden gedorst, en de stengels die na het dorsen overblijven, moeten onmiddellijk worden verbrand. Voor preventieve doeleinden is het belangrijk om te zorgen voor de vernietiging van in het wild groeiende paraplugewassen - vooral voor de berenklauw, waarop de rupsen van de karwijmot zich het vaakst ontwikkelen.
Een andere even belangrijke preventieve maatregel is het naleven van vruchtwisseling - overkoepelende gewassen worden pas na vier jaar teruggebracht naar hun vroegere gebieden, niet eerder. En tussen aanplantingen van verschillende leeftijden is het noodzakelijk om ruimtelijke isolatie te observeren.
Dille bloeiwijzen bewoond door schadelijke rupsen worden aanbevolen om onmiddellijk te worden gesneden en vernietigd. Als het aantal schaamteloze plagen op de site te groot is, beginnen ze te behandelen met "Bitoxibacilline" of "Lepidocide", waarbij ze 50 - 70 g van het medicijn uitgeven voor elke tien liter water.
