2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Apple proliferatie wordt ook paniculate, overgroei of heksenbezem genoemd. Het komt voor dat deze aandoening ook een peer met kweepeer treft, maar dit gebeurt veel minder vaak. Op de intensief groeiende scheuten van bomen die zijn aangetast door proliferatie, begint een massaal ontwaken van slapende knoppen, waaruit veel rechtopstaande dunne zijscheuten groeien, gekenmerkt door vrij korte internodiën. Proliferatie draagt bij aan een sterke vermindering van het volume van het gewas en de kwaliteit van de verkregen vruchten verslechtert aanzienlijk
Een paar woorden over de ziekte
Wanneer ze worden aangetast door proliferatie op appelbomen in grote hoeveelheden, beginnen zich laterale scheuten te vormen. Ze zijn slank, uitgerust met korte internodiën en hun bast is meestal roodachtig gekleurd. Meestal lijken dergelijke scheuten dichter bij de tweede helft van de zomer en groeien ze uit slapende knoppen. Tegen het einde van de zomer hebben de bladeren al een herfstkleur. Tegelijkertijd wordt de groei van bomen merkbaar geremd.
Op talrijke zijscheuten groeien de steunblaadjes veel sterker en zijn ze steviger van formaat in vergelijking met gewone bladeren. En de randen van de bladeren van zieke bomen zijn uitgerust met scherpe en atypisch grote denticles. Bij zieke zaailingen is de groei aanzienlijk verminderd - bijna twee keer vergeleken met gezonde exemplaren. Overvloedige wortelscheuten verschijnen vaak.
De zaden in de vruchten van bomen die door proliferatie zijn aangetast, rijpen vaak niet en de vruchtvorming van geteelde gewassen wordt sterk vertraagd. De bloemen worden groen en worden lelijk. En de vruchten worden gekenmerkt door een zeer bleke kleur, ze worden kleiner en verliezen hun aroma en smaak. Soms kunnen ze een afgeplatte vorm krijgen en zijn de stengels vaak abnormaal lang.
Proliferatie wordt veroorzaakt door een gevaarlijk virus - een mycoplasma-organisme dat zich ontwikkelt en leeft in de cellen van levende organismen. Er zijn nogal wat manieren om het te verspreiden: onder de belangrijkste dragers kan men een verscheidenheid aan zuigende insecten zien, waaronder bladluizen, evenals schadelijke en nogal vraatzuchtige herbivore mijten. Het noodlottige virus kan ook worden overgedragen tijdens het enten van geïnfecteerde stekken op gezonde bomen, met het sap van aangetaste planten, evenals tijdens het snoeien van gewassen zonder tussentijdse desinfectie van het gebruikte instrument. Er zijn ook suggesties dat de ziekteverwekker door zaden kan worden overgedragen.
Meestal treft proliferatie appelrassen als Gaudin Delicious, Jonathan, Boskopskaya Beauty, Boyken, Bancroft, Reneth Landsberg, Cox Orange, Mekintosh, Winter Gold Parmen en een aantal anderen. En de schoonheidsvariëteit Boskopskaya werd zelfs erkend als een soort indicator van de manifestatie van de ziekte.
Hoe te vechten?
Aangezien proliferatie een virale ziekte is, is het buitengewoon moeilijk om er vanaf te komen. De nadruk in de strijd tegen deze aandoening moet worden gelegd op verschillende preventieve maatregelen. Plantmateriaal, geschikt voor gebruik, moet noodzakelijkerwijs gezond zijn. Het naleven van quarantainemaatregelen mag niet worden verwaarloosd. Ook moeten fruitbomen systematisch worden behandeld tegen zuigende insecten die onherstelbare schade kunnen aanrichten - deze maatregel is bedoeld om de verspreiding van een onaangename ziekte te voorkomen.
Ook het kweken van resistente rassen is een prima oplossing. Een van de meest resistente variëteiten is de gewone Antonovka, en variëteiten zoals Calvil-sneeuw, Cortland, Spartan, Idared, Starking en Starkrimson worden matig aangetast.
Appelbomen waarop proliferatiesymptomen zijn vastgesteld, moeten worden ontworteld en onmiddellijk worden verbrand.
Om de wildgroei van appelbomen te beheersen, zijn ook bestrijdingsmaatregelen tegen het appelmozaïek geschikt. Het gebruik ervan is echter pas aan het begin van de ontwikkeling van een gevaarlijke aandoening aan te raden.
