2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Misschien is dit het enige type ficus dat veel Russen sinds hun kindertijd kennen. Zijn lange, rechtopstaande stam-stam sierde de ontvangstruimten van staatsinstellingen en de appartementen van liefhebbers van home-exotisme. De grote ovale bladeren leken meer op plastic schalen die glinsterden onder de stralen van elektrische lampen dan op het zachte gebladerte van bekende planten van eigen bodem. En, zeker, weinig mensen wisten dat hij "rubberachtig" was
Vreemdeling uit Sumatra
Via welke onbekende routes de rubberdragende Ficus vanaf de evenaar zelf naar onze ijzige landen is gekomen, zwijgt de geschiedenis. Hij is tenslotte geboren op het eiland Sumatra, een eiland dat de zesde positie inneemt tussen de grootste eilanden van onze planeet. De evenaar zelf verdeelt het eiland in twee delen, en in de tropische regenwouden van het eiland is een van de belangrijkste soorten vegetatie de rubberficus.
De Latijnse naam van de plant, "Ficus elastica", klinkt als Ficus elastic. Dit komt door het natuurlijke elastische rubber, dat in het melkachtige sap van de plant zit (trouwens, in het melkachtige sap van onze paardenbloem, genadeloos uitgeroeid door tuinders, is er ook rubber).
Gewoonte
Ficusrubber is een zeer pretentieloze creatie van de natuur. In tropische bossen groeit het tot 40 meter hoog. Zijn flexibiliteit en uithoudingsvermogen in India wordt gebruikt voor de constructie van hangbruggen, waarvoor ze geen hout hakken, geen complexe constructies rangschikken, maar gewoon een brug laten groeien van een levende groeiende boom.
Grote bladeren zijn met sterke stelen aan de stengel bevestigd. Het oppervlak van de bladeren is leerachtig, glanzend, van lichtgroen tot donkergroen van kleur. Er zijn variëteiten met bont blad, bijvoorbeeld de variëteit Tineke, die een romig patroon op het groene blad heeft. De centrale nerf op jonge bladeren steekt prominent boven het oppervlak uit en krijgt uiteindelijk een rode kleur.
Het melkachtige sap dat door de "aders" van de stengels en bladeren van de ficus loopt, geeft een persoon niet alleen rubber, maar kan ook allergieën veroorzaken, waardoor de menselijke huid rood wordt.
Onder binnenomstandigheden wordt de oorspronkelijke soort van de plant niet gekweekt. Hiervoor zijn er speciale variëteiten, bijvoorbeeld "Robusta", "Decor", bonte "Tineke".
Groeien
Ficusrubber vereist een grote pot, die het hele jaar door op één goed verlichte plek in de kamer staat, zonder in de open lucht te gaan wandelen. Hoewel, indien mogelijk, in de zomer de pot naar het balkon of terras kan worden gebracht, direct onder de directe hete stralen van de zon. Bij gebrek aan licht verzwakken de scheuten, wat de dikte en helderheid van de kleur van de bladeren beïnvloedt.
In milde klimaten kunnen ficus het hele jaar door buiten groeien. Dus als je een klein huis hebt in de centrale regio's van Zuid-Italië, dan kun je veilig ficus in de tuin planten. Toegegeven, als het weer plotseling grillig begint te worden en de thermometer onder plus vijf (5) graden daalt, dan moet de stam van de ficus worden geïsoleerd en moet de peri-stem cirkel beter worden gemulleerd. Als uw huisje ver naar het noordoosten ligt, hoeft u alleen nog maar de leerachtige grote bladeren van de ficus te bewonderen, zittend in een gezellige fauteuil bij de warme open haard.
De grond voor ficus bestaat uit een mengsel van vruchtbare grond, bladverliezende humus en turf, die in gelijke verhoudingen worden ingenomen.
In de zomer, twee keer per maand, is het raadzaam om de plant te voeden met complexe meststoffen en 20 gram toe te voegen aan een emmer water voor de volgende irrigatie. Of strooi een theelepel korrelige meststof (bijvoorbeeld nitrophoska) op het grondoppervlak van een pot met een diameter van 16-18 centimeter.
Een tropisch wezen heeft vochtige lucht nodig en daarom moet hij in de zomer regelmatig 's ochtends de bladeren besproeien. Water geven in de zomer is overvloedig en dagelijks. In de winter is er minder water nodig, dus de ficus wordt één keer per week, of zelfs één keer per twee tot drie weken bewaterd, afhankelijk van de luchttemperatuur in de kamer.
Om het uiterlijk te behouden worden de bladeren met een vochtige zachte doek afgeveegd van hinderlijk stof, beschadigde en droge bladeren worden verwijderd. Aan het einde van de winter kunnen stengels die te snel groeien, worden ingekort.
Ficus wordt aangetast door schimmelziekten, wolluis, vals schild van vijgenwas.
Voortplanting en transplantatie
Vermeerderd op twee manieren: stekken en luchtlagen.
Stekken worden geoogst in mei-juni.
Luchtlagen worden verkregen door een incisie te maken in de stengels die aan de basis kaal zijn.
Elke twee tot drie jaar wordt in het voorjaar een transplantatie in een grotere container uitgevoerd.
