2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Hydrotrich, of hydrotrich, leeft in natuurlijke omstandigheden in de reservoirs van het verre Madagaskar. De vertaling van zo'n grappige naam - "waterhaar" klinkt erg interessant. Deze unieke plant doet het goed in aquaria. Een systematische waterverversing en grondige reiniging van de bodem, samen met het behoud van het biologische evenwicht in aquaria, zullen zeker de sleutel worden tot de succesvolle ontwikkeling en goede groei van een verbazingwekkende hydrotrica
De plant leren kennen
Hydrotrihe is een bijzondere plant, begiftigd met vrij lange stelen. Het is volledig bedekt met naaldachtige bladeren met aangename lichtgroene tinten die talrijke kransen vormen. Maar het wortelstelsel van de bizarre hydrotricha is helaas extreem slecht ontwikkeld. Trouwens, deze plant lijkt vaag op paardenstaart.
Gemiddeld is de hoogte van een hydrotriche ongeveer een halve meter, en een vertegenwoordiger van de plantenwereld die in een aquariumomgeving wordt gekweekt, kan een hoogte van zelfs zeventig centimeter bereiken.
De hydrotrica vertakt nogal zwak, maar deze plant bloeit perfect - de bloemen aan de oppervlakte zijn een lust voor het oog.
Hoe te groeien
Hydrotriha kan veilig worden gekweekt, zowel in warme vaten als in tropische. Het meest geschikte temperatuurregime voor deze thermofiele bewoner van de wateren zal ongeveer tweeëntwintig graden zijn. De aquatische schoonheid groeit zeer gelijkmatig gedurende het seizoen.
Wat betreft het water voor plaatsing in hydrotriches, kunnen we zeggen dat de reactie ervan in het neutrale bereik moet zijn en dat de hardheid erg laag moet zijn. In sterk alkalisch en te hard water kan een ongewone plant niet alleen kleiner worden, maar zelfs helemaal stoppen met groeien. Het water in het aquarium moet schoon zijn - in vuil water kunnen hydrotriches gemakkelijk doodgaan. Reinheid wordt beschouwd als de sleutel tot zijn uitstekende ontwikkeling. Ongeveer een derde van het water moet wekelijks worden ververst. Ook is het van groot belang om de uiterst ongewenste vervuiling van de hydrotrica met allerlei algen te voorkomen. De meest acceptabele optie is om nuttige reinigingsmiddelen in de aquaria te plaatsen, die zowel weekdieren als verschillende vissen kunnen zijn. Deze unieke redders zullen regelmatig talloze algen opeten die zich ophopen op de hydrotric.
De grond waarin de hydrotrich moet worden geplant, moet zwak of matig dichtgeslibd zijn. Ondanks het feit dat "waterharen" de meeste voedingsstoffen uit het water halen, moet de grond, indien mogelijk, ook voedzaam zijn, omdat drijvende vormen van hydrotrichia zich niet altijd even goed ontwikkelen. Ook moet de geselecteerde grond klein zijn - grote deeltjes kunnen gemakkelijk zeer delicate en onderontwikkelde plantenwortels beschadigen. Wat betreft verbanden, ze zijn helemaal niet nodig voor de succesvolle ontwikkeling van hydrotriches.
Voor een sierlijke plant is het belangrijk om voor goede verlichting te zorgen. Het beste licht is in dit geval diffuus licht. Ook moet de hydrotrica, indien mogelijk, worden beschermd tegen direct zonlicht. Schaduw van hydrotriches door andere waterplanten mag echter niet worden toegestaan. Kunstlicht wordt voor hem georganiseerd met lampen van de LB-categorie, die kunnen worden gecombineerd met eenvoudige gloeilampen. Deze laatste worden echter nog steeds aanbevolen om uitsluitend in de vorm van achtergrondverlichting te worden gebruikt. De lengte van de daglichturen voor zo'n buitengewone waterplant moet minstens twaalf uur zijn.
Exemplaren van "waterhaar" die ver van natuurlijke omstandigheden zijn gegroeid, reproduceren zich in de meeste gevallen door stekken van stengels. Soms worden de gescheiden stekken onmiddellijk in de grond geplant, waardoor de onderste kransen worden verdiept en niet wordt gewacht tot de wortels zich vormen, en soms worden ze op het wateroppervlak laten drijven totdat er wortels op beginnen te verschijnen.
Het wordt aanbevolen om een hydrotrich in het centrale deel van de aquaria te planten en dit in aparte groepen te doen, elk met vijf tot zes struiken.
