2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Anafalis is een geslacht van meerjarige kruidachtige planten die deel uitmaken van de familie Asteraceae of, zoals het soms wordt genoemd, de Asteraceae-familie.
De hoogte van anafalis kan variëren van twintig tot negentig centimeter; Oost-Azië wordt beschouwd als de geboorteplaats van deze plant. In totaal zijn er ongeveer vijfendertig soorten anafalis, terwijl er slechts twaalf soorten op het grondgebied van Rusland groeien, en slechts drie soorten worden als cultureel beschouwd.
Beschrijving van anafalis
In anafalis worden corymbose-bloeiwijzen waargenomen, die worden gevormd met behulp van kleine manden, die witte wikkels van bloembladen hebben en die de zogenaamde buisvormige bloemen omringen. Anaphalis zal dicht behaarde scheuten hebben, terwijl de bladeren bedekt zijn met haren die aan de onderkant een zilverachtige tint hebben.
Deze vaste plant kan vrij pretentieloos worden genoemd, hij wordt veel gebruikt bij het ontwerpen van niet alleen gazons, maar ook bloembedden. De nabijheid van anafalis met meerjarige bloemen, die blauw of rood zijn, wordt als zeer aantrekkelijk en voordelig beschouwd. In dit geval zal anafalis alleen de natuurlijke helderheid van dergelijke planten benadrukken en hun schoonheid gunstig laten uitkomen. Anaphalis wordt onder andere vaak gebruikt om waanzinnig mooie droogboeketten te maken. Dergelijke boeketten zullen helpen om letterlijk elk interieur op een zeer originele manier te versieren. Je kunt zo'n boeket anafalis combineren met bijna alle planten en bloemen die geschikt worden geacht voor opslag in gedroogde vorm. Wat betreft gewone tuinen, hier is het voor anafalis vrij eenvoudig om een geschikte buurt te vinden.
Het is opmerkelijk dat anafalis algemeen bekend staat, niet alleen om zijn uitzonderlijke decoratieve eigenschappen. In de volksgeneeskunde speelt deze bloem de rol van laxeermiddel voor ernstige vergiftiging, men gelooft dat het helpt bij hoofdpijn en kan ook worden gebruikt als een remedie voor tumoren, kneuzingen en brandwonden. Eigenlijk worden in de volksgeneeskunde meestal bloemen van parel anafalis gebruikt, waaruit verschillende afkooksels en infusies worden gemaakt.
De meest populaire soorten anafalis zijn de volgende: parel anafalis, Nepalees en drieaderig.
Groeiende anafalis
Voor een normale ontwikkeling heeft deze bloem open, zonnige plaatsen nodig die goed verlicht zijn. Professionals merken echter op dat anafalis ook redelijk goed in staat is om halfschaduw te verdragen.
Wat de grond betreft, is de beste oplossing een gedraineerde grond, deze moet droog zijn en gemakkelijk water opnemen. Over het algemeen is anafalis niet bijzonder kieskeurig over de grond en kan ze zich normaal ontwikkelen, zelfs op zandgronden.
Voortplanting van de plant vindt plaats door middel van zaden, stekken en deling van wortelstokken. Als u van plan bent om zich met zaden te vermenigvuldigen, moeten ze begin mei in de grond worden geplant. Wat betreft reproductie door stekken, dan is in dit geval de periode van mei tot juni geschikt. Stekken moeten worden gesneden, waarvan de lengte ongeveer vijf tot zeven centimeter zal zijn, en vervolgens in de grond worden geplant. Voordat u gaat planten, moet u de site als volgt voorbereiden: graaf hem op, voeg kunstmest en zand toe, in het geval dat de grond zelf zwaar is. Planten moeten dertig tot veertig centimeter uit elkaar staan en de gaten die voor de planten zijn gemaakt, moeten twee keer zo groot zijn als de diameter van de plantenwortels zelf. Nadat het planten is uitgevoerd, is het noodzakelijk om het grondoppervlak voorzichtig aan te stampen en vervolgens een vrij overvloedige watergift uit te voeren.
Anaphalis bloei vindt plaats tussen juli en september. Met de juiste zorg kunnen deze verbazingwekkend mooie bloemen hun eigenaar lang verrassen met hun heldere uiterlijk.
