2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Asklepias (lat. Asclepias) - een lichtminnende bloeiende vaste plant uit de familie Kutrovy. Andere namen zijn watten, kruisje.
Beschrijving
Asklepias is een middelgrote struik met vrij sterke niet-vertakkende scheuten en harige ovale bladeren. In de regel varieert de hoogte van deze plant van een halve meter tot tachtig centimeter. En het kan zowel bladverliezend als groenblijvend zijn!
Kleine roze bloemen van asklepia's verzamelen zich in verbazingwekkend mooie pluimvormige bloeiwijzen. En deze bloemen ruiken erg lekker! En na enige tijd begint de vorming van zaaddozen op hun plaats, waarrond witte zaden (open) zijn, overvloedig bedekt met talrijke "katoen" vezels - vandaar de Russische naam van de plant (katoenwol).
In totaal heeft het geslacht Asklepias ongeveer honderdtwintig soorten.
Waar groeit
Meestal zijn asklepia's te vinden in de steppezone.
Gebruik
Sommige soorten asklepia's worden behoorlijk succesvol gekweekt als bloeiende sierplanten - dit is een echte vondst voor landschapsontwerp!
Het melkachtige sap van Asclepias, ondanks het feit dat het giftig is, heeft zijn gebruik gevonden in de volksgeneeskunde - het wordt, net als stinkende gouwe sap, gebruikt om wratten kwijt te raken. Asclepias is ook een uitstekende honingplant. De sterke en uitgesproken geur van deze knappe man trekt steevast een grote verscheidenheid aan insecten aan - de monarchvlinders zijn vooral dol op de asklepia's.
Groeien en verzorgen
Het is het beste om asklepia's te planten in zonnige gebieden, op tuingronden die worden gekenmerkt door normaal vocht met een neutrale of lichtzure reactie. Trouwens, deze geweldige plant kan niet alleen buiten worden gekweekt, maar ook in potten op terrassen of balkons. Als het de bedoeling is dat asklepias in potten wordt gekweekt, wordt het substraat voor deze doeleinden bereid uit blad- of graszoden (50%), maar ook uit zand (25%) en turf (25%). Ook moeten aan dit substraat hoogwaardige langwerkende minerale meststoffen worden toegevoegd (meestal wordt dertig tot veertig gram mest per emmer aarde ingenomen). En, belangrijker nog, op de bodem van elke pot moet een drainagelaag met een dikte van drie tot zeven centimeter worden gelegd (het kunnen kiezelstenen zijn of grondig gewassen geëxpandeerde klei). Wat betreft de diameter van de potten, deze zou idealiter tussen veertien en vijftien centimeter tot achttien tot twintig centimeter moeten liggen.
De asklepia's water geven moet overvloedig zijn (idealiter met zacht water), maar het is noodzakelijk om constant te controleren of het water niet stagneert. De grond moet echter constant worden bevochtigd! Ook tijdens de bloeiperiode, ongeveer een keer per maand, moeten asklepia's worden verwend met goede meststoffen.
Voor de winter wordt het aanbevolen om de asklepia's te bedekken met vuren takken - in dit geval zal het veel gemakkelijker voor hem zijn om te overwinteren. En deze prachtige plant wordt meestal in het voorjaar getransplanteerd en voor elke transplantatie moet een ruimere pot worden genomen.
Asclepias wordt meestal vermeerderd door zaden te zaaien, die vóór de winter worden uitgevoerd, of door de struiken te verdelen - het wordt gedaan in de late zomer of lente. Het is heel acceptabel om toevlucht te nemen tot vermeerdering door stekken.
Soms kunnen wittevlieg Asclepias aanvallen, maar deze plaag kan meestal worden bestreden met behulp van fungiciden. Als er onvoldoende water wordt gegeven, kunnen knoppen met bladeren in Asklepias beginnen af te vallen, en een gebrek aan verlichting brengt soms met zich mee dat de stelen worden blootgesteld en uitgerekt.
