Veinik Laag

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Veinik laag behoort tot een familie genaamd bluegrass, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Calamagrostis epigeios. Wat betreft de Latijnse naam van de familie, die klinkt als volgt: Poaceae.

Beschrijving van het lage riet

Het lage rietgras heeft veel populaire namen: het is biliuk, en bos, en lange knie, en bloemkroon. Het laagriet is een overblijvend kruid waarvan de hoogte kan variëren tussen de tachtig en honderdvijftig centimeter. De plant is begiftigd met een lange en horizontale wortelstok. De stengels van het lage rietgras zijn recht, ruw en grof. De breedte van de bladeren kan vijftien millimeter bereiken, de bladeren zullen ruw zijn, ze zijn blauwgroen van kleur. De tong van de bladeren kan tot negen millimeter lang worden. De bloeiwijze van het lage rietgras is een grote pluim, de lengte van een dergelijke bloeiwijze kan zelfs dertig centimeter bereiken, de bloeiwijze zal worden samengedrukt en rechtopstaand. De aartjes van de plant zijn geschilderd in groene of vuile paarse tinten, ze zijn lineair-lancetvormig en talrijk. De lengte van dergelijke aartjes schommelt tussen de vijf en zeven millimeter, deze aartjes zijn in trossen gedraaid. De aarvormige schubben van de plant zijn lineair-subulate, terwijl de onderste bloemenschubben van de plant precies korter zijn dan de aartjesschubben, de onderste schubben zijn voorzien van een rechte luifel, die vanuit het midden van de rug naar buiten komt. De haren op de aartjesas zijn bijna twee keer zo lang als de bloemenschubben.

Lage rietgras bloei vindt plaats in de zomerperiode. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Wit-Rusland, Oekraïne, Moldavië, Centraal-Azië, maar ook in Rusland: met uitzondering van het noordpoolgebied en de hoge bergen. Deze plant groeit in weilanden, weidesteppen, bosranden, open plekken, lichte bossen, maar ook langs de randen van moerassen, in vochtige struiken, op taluds en in sloten, en daarnaast ook op zandgronden.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van laag rietgras

Voor medicinale doeleinden moeten de wortels van het lage rietgras worden gebruikt. Het is opmerkelijk dat de zaden van deze plant een aanzienlijk gehalte aan vetten, eiwitten, calcium, fosfor en magnesium bevatten. Wat betreft de bouillon die is bereid uit de wortels van het lage rietgras, in de geneeskunde wordt deze remedie aanbevolen voor gebruik als diureticum.

Het is opmerkelijk dat vroeger zowel matten als matten vaak gemaakt waren van lange stengels van laag rietgras. Op het grondgebied van Oekraïne waren de daken van talrijke bijgebouwen bedekt met stro. Het is mogelijk om vezels uit de stengels en bladeren van het lage rietgras te halen, touwproducten gemaakt van dergelijke vezels zijn veel sterker en duurzamer dan henneptouwen. De bezem van de plant werd vaak gebruikt om bezems te maken.

Om het lage rietgras als diureticum te gebruiken, moet je het volgende afkooksel bereiden: je moet een eetlepel van de geplette droge wortels van deze plant nemen, dan een glas kokend water toevoegen en het resulterende mengsel op laag vuur koken vijf minuten opwarmen. Daarna moet een dergelijk mengsel van laag rietgras een uur worden toegediend en ook worden gefilterd. Als diureticum moet de verkregen bouillon van het lage rietgras driemaal daags een of twee eetlepels worden gebruikt.

Het is vermeldenswaard dat een dergelijke plant als laag rietgras wordt gekenmerkt door een vrij grote waarde in de bosbouw. Het lage riet is de antagonist van de jonge generaties van het bos in de beginfase van zijn ontwikkeling. Deze plant onderdrukt zaailingen, zowel in kwekerijen als in cultuur. Op zeer vruchtbare gronden in een dennenbos zijn veel dennen gewoon gedoemd te sterven, en een laag rietgras blijkt in dit geval een zeer nuttige plant.