2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Veldcalendula is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Calendula arvensis L. Wat betreft de naam van de veldcalendula-familie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Asteraceae Dumort.
Beschrijving van veldcalendula
Veldcalendula is een eenjarig kruid, waarvan de hoogte ongeveer tien tot dertig centimeter zal zijn. De plant is donzig-klierachtig, de stengels kunnen vertakt of eenvoudig zijn. Basale bladeren van deze plant zijn langwerpig of langwerpig omgekeerd eirond. De breedte van de manden van de veldcalendula zal ongeveer zeven tot negen millimeter zijn, ze zullen apicaal en enkelvoudig zijn. De ligulate bloemen zijn twee keer zo lang als het dekblad en zijn geschilderd in grijsgele tinten. De buitenste dopvruchten zullen licht gebogen zijn, aan de top zullen ze langwerpig zijn en aan de achterkant hebben ze een lange ruggengraat.
Veldcalendula bloeit in de periode van mei tot juni. Onder natuurlijke omstandigheden is deze plant te vinden op het grondgebied van de Krim, Moldavië, de Kaukasus en in het Zwarte Zeegebied van Oekraïne. Voor groei geeft de plant de voorkeur aan plaatsen in de buurt van wegen, velden en ook vuilnisplaatsen.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van veldcalendula
Veldcalendula is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de bloeiwijzen en het gras van deze plant te gebruiken. Gras omvat bladeren, bloemen en stengels.
De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen wordt verklaard door het gehalte aan steroïden, flavonoïden, coumarines, alkaloïden, carotenoïden en tannines in de plant. De zaden van de veldcalendula bevatten een vette olie, die ook calendulinezuur bevat.
Wat betreft de traditionele geneeskunde, hier is het externe gebruik van deze plant, evenals het interne gebruik, wijdverbreid. Uiterlijk moet je kruidensap, afkooksels en zalf in olie gebruiken. Infusies en afkooksels op basis van deze plant moeten worden ingenomen voor tal van ziekten: voor zweren en kwaadaardige tumoren, evenals een afrodisiacum, diureticum, zweetdrijvend middel, anticonvulsivum, wondgenezingsmiddel en een middel om de regulatie te stimuleren.
Het is opmerkelijk dat bloeiwijzen van veldcalendula moeten worden gebruikt als natuurlijke kleurstof voor kaas en boter.
Als diureticum voor hypertensie wordt aanbevolen om de volgende, vrij effectieve remedie op basis van veldcalendula te gebruiken: om zo'n remedie te bereiden, moet je een eetlepel gemalen droog kruid nemen voor een glas kokend water. Het resulterende mengsel moet twee uur worden toegediend en vervolgens wordt dit mengsel zeer zorgvuldig gefiltreerd. Neem het resulterende product drie keer per dag, een of twee eetlepels.
Voor kwaadaardige tumoren wordt aanbevolen om het sap van het kruid van deze plant te gebruiken, dat twee tot drie keer per dag een eetlepel wordt ingenomen. Voor reuma wordt aanbevolen om de volgende remedie op basis van deze plant te gebruiken: voor de bereiding van een dergelijke remedie worden drie eetlepels bloeiwijzen in twee glazen water genomen. Het resulterende mengsel moet drie tot vier minuten op laag vuur worden gekookt, en dan laat men dit mengsel een uur trekken, waarna het zeer zorgvuldig wordt gefilterd. Zo'n middel wordt drie keer per dag ingenomen, een derde of een kwart van een glas.
Voor longontsteking en griep moet u een infusie gebruiken die is bereid op basis van geplette droge bladeren van veldcalendula. Zo'n middel moet drie tot vier keer per dag een half glas of een derde ervan worden gedronken.
