2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De appelzuiger bevolkt in enorme hoeveelheden de noordwestelijke regio's van Rusland, evenals bossen. Het beschadigt vooral appelbomen, maar ook lijsterbes en peer kunnen er last van hebben. Onder invloed van enzymen van haar speeksel, maar ook door het aanzuigen van sappen, zien de bladeren er onderontwikkeld uit en is hun oppervlakte 7-10 keer kleiner dan de standaard. En als de schade aanzienlijk is, worden de fruitknoppen voor de oogst van het nieuwe seizoen zeer zwak gevormd, wat op zijn beurt het volume van de langverwachte oogst aanzienlijk zal verminderen
Maak kennis met de plaag
De appelzuiger is interessant omdat hij onmiddellijk na het uitvliegen een groenblauwe kleur krijgt en even later helder strogeel wordt. Vrouwtjes worden vervolgens, dichter bij het begin van de herfst, ook zwart. De draadvormige ranken van deze formidabele vijanden van appelbomen eindigen in twee kleine borstelharen. Ze zijn ook begiftigd met achterpoten die springen en twee paar kleine transparante vleugels, in rust gevouwen als een dak.
De grootte van de eieren van schadelijke appeluitlopers is 0,3 - 0,4 mm. Ze zijn meestal oranjegeel, ovaal, met kleine stengels aan enigszins stompe uiteinden. De platte en extreem inactieve larven van deze parasiet zijn in het eerste stadium donkeroranje. Na enige tijd veranderen ze van kleur in lichtbruin of lichtgeel. Een ander onderscheidend kenmerk zijn hun zeer heldere ogen. De lengte van lichtgekleurde nimfen met een licht convex lichaam en met een lichte blauwachtige tint is ongeveer 1,5 - 1,8 mm.
Bevruchte eieren overwinteren op de scheuten. De vraatzuchtige larven herleven in de lente gedurende drie tot vier dagen, voeden zich eerst openlijk, en later, wanneer de knoppen beginnen te bloeien, gaan ze naar binnen en zuigen daar het sap uit de jonge bladeren die nog niet zijn ontvouwd. En even later beginnen ze aan de bladstelen en steeltjes te kleven. Over het algemeen duurt de heropleving van de larven van deze populatie twaalf tot vijftien dagen en eindigt in het stadium van scheiding van de knoppen. In totaal duurt de ontwikkeling van larven ongeveer 29 - 38 dagen. Voordat ze uitvliegen, gaan nimfen naar de onderkant van de bladeren en vervellen daar. En na hun uitvliegen, die meestal op de achtste tot dertiende dag na de bloei van laatrijpe variëteiten valt, verspreiden ze zich snel en beginnen ze zich te voeden met de bloemen van kruidachtige planten. Tegen het einde van augustus of september keren ze terug naar de appelbomen, waar de vrouwtjes eieren leggen na voltooiing van de paring. Tegelijkertijd dompelen ze de processen van deze eieren onder in de scheuren van de takken of in het weefsel van de schors nabij de basis van de fruitknoppen. De totale vruchtbaarheid van vrouwelijke appelzuigers is 400 - 500 eieren. De ontwikkeling van deze plagen vindt slechts in één generatie plaats.
De appelzuiger zuigt het sap van de bladeren, en de suikerachtige, nogal plakkerige uitwerpselen die in een aanzienlijke hoeveelheid vrijkomen, verspreiden zich en vormen een kleverige massa, plakken de delicate binnenste delen van kleine knoppen vrij sterk aan elkaar en verstoppen ook de huidmondjes van de bladeren. Eierstokken, bloemen en knoppen brokkelen daardoor af. De ontwikkeling van saprofytische schimmels wordt ook opgemerkt in de besmette gebieden. In de winter bevriezen scheuten op verzwakte bomen.
Voor de ontwikkeling en massale reproductie van appelzuiger is een hoge luchtvochtigheid in de lente, evenals de vrij gematigde temperatuur, ideaal.
Hoe te vechten?
Natuurlijke vijanden van appelzuigers zijn teken, spinnen, roofwantsen, loopkevers en sirphid vliegen. Een vrij groot deel van de larven sterft ook tijdens de late voorjaarsvorst.
Als het aantal eieren van de parasiet tien tot twintig stukken begint te overschrijden voor elke tien centimeter scheuten, beginnen ze vóór de lente, wanneer de luchttemperatuur hoger is dan 4 graden, de bomen te besproeien. En tegen de larven, wanneer het aantal individuen groter is dan 4 - 8 per verkooppunt, worden ze behandeld met verschillende insecticiden.
Ook in het voorjaar is profylactisch spuiten met een oplossing van waszeep met toevoeging van houtas en extracten van shag of duizendblad geschikt. En in het beginstadium van appelzuigers is begassing met tabaksrook toegestaan. Een dergelijke begassing wordt gedurende twee tot drie uur uitgevoerd. Om dit te doen, wordt ongeveer 2 kg tabaksafval toegevoegd aan het droge gras dat in kleine hopen wordt verzameld. Omdat aan het einde van een dergelijke behandeling een vrij groot aantal plagen afbrokkelt, moet je onmiddellijk de grond onder de bomen opgraven, zodat de appeluitlopers geen tijd hebben om er weer op te stijgen.
