2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Wintergroene cipres (Cupressus sempervirens) - hoewel alle soorten cipressen groenblijvende bladeren hebben, hebben botanici onder alle soorten van het geslacht cipres (Latijnse cupressus), het belangrijkste geslacht van de cipressenfamilie (Latijnse cupressaceae), deze soort geïdentificeerd, door het bijvoeglijk naamwoord "groenblijvend" aan zijn naam toe te voegen. Dit belet niet dat de plant vorst tot min 20 graden kan doorstaan en ook bestand is tegen langdurige droogte.
Wat staat er op jouw naam?
De naam van het geslacht Cypress strekt zich sinds onheuglijke tijden uit, gebaseerd op legendes en mythen. Aanvankelijk was het een menselijke naam, die later naar een slanke boom ging, gemaakt door "welwillende" goden van mensen die in een plant waren gereïncarneerd. Misschien is dat de reden waarom iemand zich aangetrokken voelt tot de cipres en hem de vitale energie van verre voorouders voedt.
Het specifieke epitheton "sempervirens" (groenblijvend) werd aan deze soort van een niet al te talrijk geslacht gegeven, aangezien sinds de oudheid vertegenwoordigers van dergelijke bomen in Zuid-Europa groeiden en daarom de eersten waren die onder de aandacht van botanici kwamen.
De naam "Evergreen cipres" heeft veel synoniemen. Omdat de Middellandse Zee wordt beschouwd als het thuisland van de plant, wordt het ook "Mediterrane cipres", "Toscaanse cipres", "Italiaanse cipres" genoemd. Cypress wordt vaak op graven geplant (bijvoorbeeld in Turkije), en daarom is er een naam "Begraafplaatscipres". In de Turkse bosbouw wordt de boom "Black Cypress" genoemd.
Beschrijving
Wintergroene cipres, hoewel het een lange lever van de planeet is (levens 1000 - 2000 jaar), heeft een vrij bescheiden omvang, groeit tot een hoogte van 30 meter en heeft een stam tot een halve meter in diameter.
In Iran, waar al sinds mensenheugenis cipressen in tuinen worden gekweekt, staat in een van de provincies een cipres die zo'n 4000 jaar oud is.
De kegelvormige kroon van de boom wordt gevormd door dichte takken met donkergroen blad. Schaalachtige bladeren groeien van 0,2 tot 0,5 cm.
De vrucht van de groenblijvende cipres is zaadkegels tot 4 cm lang, langwerpig of eivormig, met een aantal schubben van 10 tot 14. Naarmate ze ouder worden, worden de groene kegels bruin. De knoppen hebben 20 tot 24 maanden nodig om te rijpen.
Gebruik
Groenblijvende cipres trok enkele millennia geleden mensen aan. Gebieden met droge, hete zomers en regenachtige, milde winters, zoals de landen van de Middellandse Zee, Zuid-Australië, Zuidwest Zuid-Afrika, zijn het meest gunstig voor het kweken van cipressen. Als sierboom wordt groenblijvende cipres gemakkelijk gebruikt in tuinieren in verschillende landen.
Meestal heeft de groenblijvende siercipres een zeer smalle kegelvormige kroon met staande takken. Bomen zijn als donkergroene uitroeptekens aan de kant van de weg en begroeten reizigers en automobilisten vrolijk.
Het hout van de groenblijvende cipres onderscheidt zich door zijn kracht en aangename geur, en daarom werden er wijnvaten van gemaakt. De deuren van de Sint-Pietersbasiliek zijn gemaakt van groenblijvend cipressenhout, waarvan de bouw aan het begin van de 17e eeuw in het Vaticaan werd voltooid. In Italië wordt het klavecimbel traditioneel gemaakt van deze soort cipressenhout.
Groenblijvende cipres heeft helende eigenschappen die door de cosmetische industrie worden gebruikt om roos te bestrijden, om een jeugdige huid te behouden en bij het maken van parfums.
Wintergroene cipres heeft een hoge brandwerendheid. Een klassiek voorbeeld van brandwerendheid is de brand in Spanje, die in juli 2012 verschillende provincies trof. De botanicus Bernabe Moya, die meerjarige bomen bestudeerde, was in grote droefheid, omdat de brand een einde maakte aan zijn verdere onderzoek.
Stel je zijn verbazing voor toen hij een groep hoge cipressen met groene kronen zag staan, midden in een tot as verbrand bos van 20.000 hectare.
Aanbevolen:
Cipres
Cypres (Latijnse Cupressus) - een geslacht van planten die behoren tot de gelijknamige Cypress-familie (Latijnse Cupressaceae). Als vertegenwoordigers van het naaldrijk van de planeet hebben planten van het geslacht Cypress eigenaardige bladeren die eruitzien als naalden bij jonge exemplaren en schilferig worden bij oudere exemplaren.
Cipres Arizona
Arizona cipres (Latijnse Cupressus arizonica) - is een middelgrote boom van het geslacht Cypress (Latijnse Cupressus) uit de familie Cypress (Latijnse Cupressaceae). In het wild groeit het in de zuidwestelijke landen van Noord-Amerika. Het wordt gekweekt in cultuur in veel landen van de wereld, waaronder Europa.
Californische Cipres
Californische cipres (Latijnse Cupressus goveniana) - in het wild komt de Californische cipres alleen voor op het schiereiland Monterey (westelijk van de Verenigde Staten), waar hij in kleine groepen groeit. Dit is in de regel een kleine boom of struik, die verschilt van andere soorten van het geslacht cipres (Latijnse cupressus), die lid is van de cipres-familie (Latijnse cupressaceae), door de structuur van zijn naalden die geen harsproducerende klieren.
Wintergroene En Bodembedekkende Planten
Op het tuinperceel nemen bodembedekkende grassen een speciale plaats in, omdat ze op de een of andere manier helpen om onkruid kwijt te raken. Deze planten groeien snel, zodat er geen onkruid kan groeien. Ze zijn erg pretentieloos in de zorg en zullen extra lichtpuntjes creëren in het tuinontwerp
Wintergroene Heide
Als je het woord "Heather" hoort, wordt je fantasie aangetrokken door de kleine Pictische mensen die in het noorden van Schotland woonden. Ze brouwden een heidedrank die "zoeter dan honing" was en meer bedwelmd dan wijn. Het recept voor de drank werd van vader op zoon doorgegeven, waardoor de naburige volkeren niets vergelijkbaars konden produceren, en liet de mensen achter met de laatste adem van de laatste Pict. Dus de legende zegt:
