Zuid-Siberische Cent

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Zuid-Siberische cent is een van de planten van de familie peulvruchten, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Hedysarum austrosibiricum B. Fedtsch. Wat betreft de naam van de Zuid-Siberische stuiverfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Fabaceae Lindl.

Beschrijving van de Zuid-Siberische cent

De Zuid-Siberische kopeke is een overblijvend kruid, begiftigd met een verdikte wortel die diep in de grond gaat. Vanaf de wortelhals steken meerdere stengels omhoog, waarvan de hoogte tussen de twintig en zestig centimeter zal schommelen. De stengels van de Zuid-Siberische kopeke zijn bijna rechtopstaand of enigszins opgaand, ze zullen sterk en bijna naakt zijn. Helemaal aan de basis van de stengel zijn er tal van accrete steunblaadjes, geschilderd in bruine tinten. Iets hoger op de stengel van deze plant komen groene bladeren die twee tot vier internodiën vormen. Aan de basis van de Siberische stuiver heeft elk kort gesteeld blad twee samengesmolten aangedrukte steunblaadjes, geschilderd in bruine tinten. De steeltjes van deze plant zijn apicaal en recht, meestal zullen ze enigszins gebogen zijn en zal hun lengte ongeveer acht tot twaalf centimeter zijn. Helemaal aan het begin van de bloeiperiode van de Siberische stuiver worden de borstels samengedrukt. Er zijn slechts twintig tot dertig bloemen, ze zullen wat hangend zijn en de bloemstelen zijn licht pluizig. De bloemkroon is geschilderd in paarse tinten. De eierstok van de Siberische stuiver is lineair en er zullen vier tot acht eitjes zijn.

De vruchten van deze plant zijn peulen op een stengel, de segmenten van dergelijke peulen zijn netvormig en bijna rond, soms kunnen ze langwerpig zijn. Aan de rand zullen dergelijke vruchten breed gevleugeld zijn. De bloei van de Zuid-Siberische stuiver valt in de periode van juni tot juli. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Centraal-Azië, de Altai-regio van West-Siberië, evenals in de volgende regio's van Oost-Siberië: Daursky, Leno-Kolymsky, Yenisei en Angara-Sayansky. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan subalpiene en bosweiden, evenals aan alpiene zones op korstmos-grindgebieden van verkoling.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de Zuid-Siberische stuiver

De Zuid-Siberische pennyplant is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het wordt aanbevolen om de wortels van deze plant voor medicinale doeleinden te gebruiken. Dergelijke grondstoffen moeten in de herfstperiode worden ingekocht. De plant moet worden opgegraven en opgestapeld om de wortels op te warmen. Daarna moeten dergelijke wortels van de stengels worden gescheiden, terwijl de kleine wortels worden afgesneden.

De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen moet worden verklaard door het gehalte aan betaïne, choline, 2, 4-dihydroxy-5, 6-dimethoxyisoflavon, evenals linolzuur en foliumzuur in de plant.

Het is bewezen dat afkooksels op basis van Zuid-Siberische penny-wortel het vermogen hebben om de bloeddruk te verlagen en ook een zeer uitgesproken diuretisch effect hebben.

Voor algemene zwakte, diarree, verzakking van de baarmoeder, ernstig zweten, algemene zwakte, chronische zweren, lichaamsoedeem, chronische ontsteking van de nieren en niet-genezende wonden in de mondholte, wordt aanbevolen om een wortelpoeder gemengd met honing te gebruiken. Tegelijkertijd wordt aanbevolen om twaalf en een halve gram honing te nemen voor vijftig gram wortels van deze plant. Per dag moet ongeveer vijftien gram van het eindproduct worden gebruikt, met een maximale dosis van zestig gram. Opgemerkt moet worden dat een dergelijke remedie behoorlijk effectief is bij correct gebruik.