Zuid-Baptisia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Baptisia zuid (lat. Baptisia australis) - de meest voorkomende vertegenwoordiger van het geslacht Baptisia (lat. Baptisia), behorend tot de glorieuze peulvruchtenfamilie (lat. Fabaceae). De plant is vaak te vinden in de weiden en bossen in het zuiden en oosten van Noord-Amerika, waar hij wordt vertegenwoordigd door kruidachtige struiken met delicate bladeren en vrij grote trosvormige bloeiwijzen gevormd door typische mottenbloemen met bloembladen die in verschillende tinten paars zijn geverfd.

De droogteresistentie en winterhardheid van de spectaculaire plant is populair bij tuinders. De inboorlingen van Amerika haalden de blauwe kleurstof uit de plant en gebruikten ook zijn genezende krachten.

Wat staat er op jouw naam?

De Latijnse naam van het geslacht "Baptisia" komt van het oude Griekse woord "bapto", wat in het Russisch "duiken" of "duiken" betekent.

Het specifieke epitheton "australis" is vertaald van het Latijnse woord "zuidelijk", wat de plaats van groei van de plant aangeeft.

In Amerika zijn er andere veel voorkomende namen voor deze plant, zoals "indigo weed" (indigo weed), "Blue false indigo" (Blue false indigo), "Blue wild indigo" en anderen.

De naam "False Indigo Blue" is te danken aan het feit dat de bladeren van de plant worden gebruikt om blauwe kleurstof te verkrijgen, vergelijkbaar met de bladeren van een plant die in Australië groeit en "Indigofera tinctoria" (Latijnse Indigofera tinctoria) wordt genoemd.

Beschrijving

De meerjarige garantie van Baptisia south is een wijdverbreide wortelstok met vertakte en diep doordringende wortels, die de plant helpen perioden van droogte te doorstaan. Uitgegraven wortels vertonen een zwarte kleur en houtachtig uiterlijk. De wortels zijn bedekt met wratachtige knobbeltjes.

Talrijke vertakte stengels stijgen van de wortelstok naar de oppervlakte. De plant groeit de helft van zijn leven heel actief en daarna vertraagt de groei. Het oppervlak van de stengels is kaal en glanzend. Het sap stroomt uit de gebroken stengels, die, oxiderend in de lucht, donkerblauw worden. Een volwassen plant kan een hoogte bereiken van één tot anderhalve meter met een struikbreedte van zestig tot honderd centimeter.

Complexe bladeren, bestaande uit grijsgroene bladeren, zijn in de volgende volgorde op de stengel gerangschikt. Bladeren verschijnen ongeveer een maand voor de bloei op de stengels en vallen ongeveer een maand na de vorming van de peul af.

Aan het begin van de zomer verschijnen bloembloeiwijzen aan de bovenkant van de stengels, dit zijn korte verticale eindborstels met bloemen die typisch zijn voor planten van de peulvruchtenfamilie. De bloemen zijn hermafrodiet, vrij groot, tot twee en een halve centimeter lang. Bloemblaadjes variëren in kleur van lichtblauw tot diep paars

De vrucht van Baptisia south is een blauwzwarte peul met een lengte van twee en een halve tot zeven en een halve centimeter. De langwerpige peulen steken grappig in verschillende richtingen uit aan de bovenkant van de stengel. Bij volledige rijpheid barsten de peulen, waardoor de zaden vrijkomen. De peulen van de plant worden vaak aangevallen door parasitaire snuitkevers, die de binnenkant van de peul binnendringen en de zaden aanvallen, waardoor het aantal levensvatbare zaden voor nieuwe gewassen wordt verminderd.

Gebruik

South Baptisia is een droogteresistente, relatief vorstbestendige en zeer opzichtige plant die niet alleen in Noord-Amerika, maar ook buiten dit continent populair is voor het decoreren van tuinen. De plant ziet er even aantrekkelijk uit met lichtgroene bladeren, paarse lenteknoppen of langwerpige ongewone peulen die in de late zomer verschijnen.

De Amerikaanse Indianen gebruikten Baptisia Southern om blauwe kleurstof te maken, en gebruikten het afkooksel van de wortels ook als laxeermiddel, behandelden misselijkheid, tandpijn en gewassen zere ogen.