Kumquat

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Kumquat (lat. Fortunella) - een groenblijvende plant uit de familie Rutaceae.

Geschiedenis

De allereerste literaire vermeldingen van deze bijzondere vrucht dateren uit de 12e eeuw - voor het eerst werd de kumquat beschreven in China. En hij kwam naar Europa dankzij de nieuwsgierige Robert Fortune, een Engelse botanicus, die deze bizarre vruchten naar de jaarlijkse London Horticultural Exhibition in 1846 bracht.

Aanvankelijk werd de kumquat toegeschreven aan het geslacht Citrus, maar iets later, in 1915, werd het geïsoleerd als een apart ondergeslacht Fortunella.

Beschrijving

Kumquat is een plant met gladde driehoekige afgeplatte scheuten, die soms bedekt zijn met doornen. Kumquat-bladeren bereiken een lengte van ongeveer 4 - 6 cm en hun breedte varieert meestal van anderhalve tot twee centimeter. Witte okselbloemen worden in twee of drie stukken verzameld in miniatuurbloeiwijzen, maar soms zijn er enkele bloemen.

De diameter van de ronde goudgele kumquatvruchten is 2 - 2,5 cm, ze lijken op miniatuur ovale sinaasappels en hun smaak lijkt op lichtzure mandarijnen. Trouwens, kumquat is volledig eetbaar - de zoete schillen kunnen ook worden gegeten.

Er zijn veel soorten kumquat. De meest bekende zijn de volgende: Maleis, Hong Kong, Fukushi, evenals Nagami, Meiwa en Marumi.

Waar groeit

Kumquat groeit voornamelijk in het zuiden van China. Momenteel kun je in de natuur verschillende soorten van deze cultuur ontmoeten - in de regel verschillen ze in de vorm van de vrucht.

Naast China worden deze aantrekkelijke citrusvruchten geteeld in het zuiden van de Verenigde Staten (voornamelijk Florida), Zuid-Europa (meestal op het Griekse eiland Corfu), het Midden-Oosten, maar ook in Japan en Zuidoost-Azië.

Gebruik

Kumquat kan niet alleen rauw worden gegeten - het is ook goed in verwerkte vorm. Deze prachtige vruchten maken geweldige likeuren, marmelade, conserven en gekonfijt fruit.

Het is opmerkelijk dat kumquat als een voedingsproduct wordt beschouwd - het bevordert de afbraak van slechte cholesterol en de vroege eliminatie ervan uit het lichaam, evenals de geleidelijke reiniging van het lichaam van zware metalen, radionucliden en toxines die zich daarin hebben opgehoopt. Met het systematische gebruik van deze vruchten worden de vaten vrijgemaakt van vette plaques, bovendien is kumquat een uitstekende preventie van atherosclerose, evenals een hartaanval en beroerte.

In de oosterse geneeskunde worden gedroogde kumquatschillen veel gebruikt om hoest, loopneus, griep en verkoudheid te genezen. Hiervoor worden de gebrouwen korsten gebruikt voor inhalatie (dergelijke inhalaties worden twee tot drie keer per dag gedaan).

Natuurlijke enzymen, pectine en vezels in kumquatvruchten dragen bij aan de normalisatie van het maagdarmkanaal en zijn een uitstekende preventie van zweren en gastritis. Bovendien heeft kumquat een uiterst gunstig effect op het zenuwstelsel - mensen die deze vruchten consumeren, zijn veel minder vatbaar voor chronische stress, constante nervositeit, plotselinge prikkelbaarheid en depressie.

En deze cultuur wordt vaak als kamerplant gekweekt.

Calorie-inhoud

Ondanks het feit dat kumquat niet veel calorieën bevat (100 g fruit bevat slechts 71 kcal), mag het niet worden misbruikt - vanwege het hoge gehalte aan koolhydraten kan het gemakkelijk leiden tot obesitas. Dit geldt vooral voor gedroogde kumquat (100 g gedroogd fruit bevat 284 kcal).

Groeien

Omdat kumquat-zaailingen een extreem zwak wortelstelsel hebben, wordt het zeer zelden uit zaden gekweekt. Om deze cultuur te reproduceren, wordt ze in Japan en China geënt op een driebladige ponzirus.