2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Ornithogalum (Latijnse Ornithogalum) - winterharde lichtminnende vaste plant uit de hyacintfamilie. Andere namen zijn pluimvee of ornithogalum. Deze plant kreeg zijn Latijnse naam die "vogelmelk" betekent vanwege de karakteristieke witte kleur van de bloemen.
Beschrijving
Ornithogalum is een spectaculaire bolgewas waarvan de hoogte kan variëren van tien tot negentig centimeter. De groengekleurde lineaire bladeren van deze plant hebben in het midden karakteristieke witachtige nerven. In de regel verschijnen deze bladeren eerder dan steeltjes. Bovendien verschijnen bij sommige plantensoorten bladeren over het algemeen alleen in de herfst, overwinteren ze succesvol en sterven ze pas daarna af.
Wijd open witte of licht gelige bloemen van ornithogalum vormen sierlijke corymbose of trosvormige bloeiwijzen. Soms zie je aan de buitenzijden van de bloembladen kleine groene strepen. Maar de bloemen van ornithogalum ruiken helemaal niet! Wat betreft de vruchten van deze plant, ze zien eruit als dozen gevuld met platte zwarte zaden met een ronde vorm.
In totaal heeft het geslacht van ornithogalum ongeveer honderddertig soorten. Tegelijkertijd werden vier soorten ornithogalum ooit vermeld in het Rode Boek van de USSR, en momenteel wordt slechts één soort vermeld in het Rode Boek van Rusland - boogvormige ornithogalum.
Waar groeit
Ornithogalum kwam naar ons vanuit de bergachtige streken van Noord-Afrika en Eurazië.
Gebruik
Ornithogalum wordt vrij actief gebruikt in siertuinieren, terwijl de parapluvogel meestal wordt gekweekt. De piramidale ornithogalum is niet minder populair. Ornithogalum is een late voorjaarsbloeiende plant, dus hij zal in alle soorten bloembedden even goed tot zijn recht komen. Deze plant ziet er vooral geweldig uit in rotstuinen. Ook zien deze ondermaatse schoonheden met lage steeltjes er erg indrukwekkend uit, geplant in de buurt van de paden, en in combinatie met grote bloeiwijzen en steeltjes worden ze heel graag in kleine groepen geplant. Wat betreft de beste partnerplanten voor ornithogalum, het is gebruikelijk om deze aan te duiden als muishyacint en tulpen met narcissen. Ornithogalum wordt ook zeer succesvol in kassen geteeld.
De meeste soorten van deze plant zijn giftig, dus er moet extra voorzichtig mee worden gewerkt! Tegelijkertijd worden de spruiten van sommige soorten ornithogalum gegeten naar analogie met asperges, en de bollen van de Pyreneese ornithogalum worden zowel gebakken als gepekeld gegeten!
Groeien en verzorgen
Ornithogalum is een zeer pretentieloze plant. Hij groeit op vrijwel elke grond even goed (maar tuingrond heeft nog steeds de meeste voorkeur), zowel in de volle zon als in de halfschaduw. Deze knappe man heeft ook geen speciale zorg nodig, en zijn winterhardheid is redelijk goed, alleen kan hij absoluut niet tegen wateroverlast en wateroverlast, en dit feit mag niet worden verdisconteerd bij het kweken ervan. Trouwens, op dezelfde plaats groeit de ornithogalum goed tot vijf tot zes jaar, dat wil zeggen, in dit geval hoeft u zich zeker niet te verbazen over frequente transplantaties.
De bovengrondse delen van de ornithogalum mogen na de bloei worden gemaaid. En de reproductie van deze geweldige plant wordt meestal uitgevoerd met behulp van babybollen - afhankelijk van het type worden ze geplant tot een diepte van acht tot tien centimeter, met een afstand tussen de planten van twintig centimeter tot een halve meter. Soms wordt ornithogalum vermeerderd door zaden - in dit geval worden de zaden vóór de winter gezaaid. Maar bij zaadgroei is de eerste bloei van jonge planten pas in het vierde, vijfde of zelfs zesde jaar te bewonderen.
