Grappige Eikenblad Zijderups

Inhoudsopgave:

Video: Grappige Eikenblad Zijderups

Video: Grappige Eikenblad Zijderups
Video: Van rups tot zijde 2024, April
Grappige Eikenblad Zijderups
Grappige Eikenblad Zijderups
Anonim
Grappige Eikenblad Zijderups
Grappige Eikenblad Zijderups

De eikenachtige zijderups, ook wel de eikencoconworm genoemd, dankt zijn interessante naam uitsluitend aan het feit dat zittend ongedierte met gevouwen vleugels sterk lijkt op gedroogde eikenbladeren. Vooral vraatzuchtige rupsen beschadigen de bomen en geven er de voorkeur aan te smullen van de sappige bladeren van appelbomen, peren en enkele andere fruitbomen. Bovendien vallen ze meestal jonge plantages aan. De schadelijke rupsen zullen niet weigeren te smullen van bladeren van lijsterbes, els, esp of populier. Om de langverwachte oogst te behouden, moeten deze schurken actief worden bestreden

Maak kennis met de plaag

Eiken zijderups is een vrij grote bruine of roodbruine vlinder met een lichte paarse tint, begiftigd met vleugels die langs de randen zijn gekarteld. De spanwijdte van mannetjes bereikt een gemiddelde van 75 mm, en van vrouwtjes - 88 mm. Op de voorste gekartelde vleugels van schadelijke parasieten zijn drie donkere golvende dwarslijnen te zien. En op de achtervleugels zijn dergelijke lijnen meestal subtiel.

Eieren van eikenbladige zijderupsen onderscheiden zich door hun langwerpige vorm en zijn geverfd in grijsachtige tinten met groene golvende haren. Rupsen die tot 100 mm lang en tot 15 mm dik worden, worden gekenmerkt door een bruinachtige of donkergrijze kleur. Aan de zijkanten zijn ze dicht bedekt met kleine rode gepaarde wratten en kleine donkergrijze haartjes, en hun lichaam is nogal afgeplat. Wat betreft de ruggen van het ongedierte, ze hebben een paar dwarse blauwe strepen, verborgen in rust. Op de elfde ring van rupsenlichamen zijn er miniatuurstekels, en op hun buikringen kan men een paar gelobde zijuitlopers zien. En zwartbruine poppen, die zich in vrij harde donkere cocons bevinden, zijn royaal bedekt met een witachtige bloei.

Afbeelding
Afbeelding

Overwintering van schadelijke rupsen vindt niet alleen plaats in scheuren in de schors, maar ook op andere afgelegen plaatsen in de dichte kronen van peren en appelbomen. Bij overwintering op takken worden ze er zeer strak tegenaan gedrukt. Met het begin van juni zoeken ze naar plaatsen in de boomkronen om vervolgens te cocoonen en raken onmiddellijk verstrikt in spinnenwebben en eind juli vliegen er grappige vlinders uit.

Vrouwelijke eikenbladige zijderupsen leggen eieren en lijmen ze een voor een aan de bladeren en twijgen van bomen. Een paar weken later worden miniatuur grijze rupsen geboren, die zich actief voeden met bladeren. Ze zijn 's nachts het meest actief. En met het begin van de herfstvorst gaan vraatzuchtige rupsen naar de winter. Volgend jaar, in het voorjaar, blijven ze de bladeren beschadigen tot eind mei of begin juni.

Je kunt eikenbladige zijderupsen tegenkomen op het grondgebied van verschillende landen: deze grappige plagen leven in de landen van het voormalige GOS, in de DVK, in China, in Japan, in Zuid-Korea en in een aantal landen in West-Europa.

Hoe te vechten?

Afbeelding
Afbeelding

Om het uiterlijk van eikenbladige zijderupsen op de site te identificeren, is het noodzakelijk om bessenstruiken en fruitbomen systematisch te onderzoeken op de aanwezigheid van deze plagen. Alle gedetecteerde rupsen van schadelijke zijderupsen worden verzameld en onmiddellijk vernietigd.

In het geval van een massale invasie van ondernemende parasieten, worden fruitbomen vóór de bloei behandeld met verschillende insecticiden. Zulke medicijnen als "Metaphos", "Zolon", "Dursban", "Fosfamid" en "Antio" helpen er bijzonder goed mee om te gaan. Chlorofos met Karbofos, evenals Metathion, Gardona en Nexion hebben zich behoorlijk goed bewezen. Een andere vrij effectieve remedie is de bekende "Entobacterin".

De maatregelen tegen fruitmotten helpen ook bij de bestrijding van eikenbladige zijderupsen.

Aanbevolen: