Perilla

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Perilla (lat. Perilla) Is een monotypisch geslacht van eenjarige planten van de familie Yasnotkovye. Andere namen zijn shiso, suza of Japanse peterselie. Japan wordt beschouwd als het thuisland van de plant, hoewel sommige agronomen beweren dat perilla uit China naar ons is gekomen. Sinds de oudheid bevonden zich op het grondgebied van beide landen grote plantages van perilla. In Rusland begon de cultuur relatief recent te worden gecultiveerd, eerst in het Verre Oosten, daarna in Siberië, in de Oeral en het Europese deel van het land. De plant kwam pas aan het einde van de 19e eeuw in de VS en Canada, waar het zich snel verspreidde en in sommige gebieden een algemeen onkruid werd.

Kenmerken van cultuur

Perilla is een kruidachtige sterk vertakkende plant tot 1 m hoog, met een rechte tetraëdrische opgaande stengel. De bladeren zijn gekruld of gerimpeld, met licht getande of sterk getande randen, tegenover. De onderste bladeren zijn vrij groot, eivormig, met lange gesteeld, de bovenste bladeren zijn iets langwerpig, kort gesteeld of bijna zittend. Afhankelijk van de variëteit kunnen de bladeren een donkerpaarse, violette, lichtgroene, violet-bordeauxrode, zwarte of rode kleur hebben, er zijn ook tweekleurige perilla.

De bloemen zijn oksel, verzameld in trosvormige of pluimvormige bloeiwijzen, zittend op korte harige steeltjes. Schutbladen lineair-lancetvormig, behaard. De kelk is kelk- of klokvormig, met twee lippen. Corolla onduidelijk tweelippig. De vrucht is een droge meerwortel, die zich in vier ronde delen splitst met een maasoppervlak. Zaden zijn bruin of lichtoranje, klein. Alle delen van de planten hebben een uitgesproken aroma van peperbasilicum en verfrissende citroenmunt.

Groeiomstandigheden

Het is raadzaam om perilla te kweken op losse, matig vochtige, alkalische of lichtzure grond met een hoog gehalte aan voedingsstoffen. De cultuur van zandige, zware kleiachtige, drassige en zoute bodems accepteert niet. De standplaats is bij voorkeur zonnig, of met een lichte opengewerkte schaduw. Een stevige schaduw zal de ontwikkeling van planten negatief beïnvloeden, het zal niet werken om in zo'n gebied een goede grasoogst te krijgen.

Zaaien

In Rusland wordt perilla gekweekt om zachte groenten te verkrijgen en niet om zaden te verkrijgen, daarom wordt de zaailingmethode het vaakst gebruikt. Dit is nodig om het proces van gezonde en smakelijke bladeren te versnellen. De zaden van de cultuur ontkiemen heel langzaam, voor het zaaien moeten ze 48 uur in warm water worden geweekt, terwijl het water om de 8-10 uur moet worden ververst.

Na verwerking worden de zaden gedroogd en gezaaid in zaaibakken gevuld met vruchtbare grond vermengd met turf en humus. Zaden worden dik gezaaid en vervolgens worden de sterkste exemplaren geselecteerd en geplant in een kas of in de grond onder een film. De afstand tussen planten moet minimaal 20-30 cm zijn. Perilla kan als sierplant worden gekweekt, ze zijn geschikt voor het creëren van een achtergrond voor bloemgewassen en borderbeplanting.

Zorg

Leuningonderhoud levert geen bijzondere problemen op. Het bestaat uit systematisch wieden, water geven, bemesten en het losmaken van de gangpaden. Voor het voeren kunt u vloeibare minerale meststoffen gebruiken, deze worden na elke snede aangebracht. Perilla is resistent tegen ziekten en plagen, daarom heeft het geen preventieve behandelingen nodig.

Oogsten en bewaren

De eerste snede wordt midden in de zomer uitgevoerd, zonder te wachten op de bloei. Scheuten met bladeren worden afgesneden op een hoogte van 10-12 cm van het grondoppervlak. Tijdens het seizoen worden in de regel 2-3 sneden uitgevoerd. De opbrengst van een gewas hangt grotendeels af van de klimatologische omstandigheden en zorgvuldige zorg, meestal vanaf 1 vierkante meter. m. aanplant wordt 0,5-5 kg geoogst. Verse kruiden worden 7-10 dagen bewaard. Gebruik geen plastic zakken, het is beter om de voorkeur te geven aan glazen of plastic containers met schaarse gaten.

Sollicitatie

Allereerst wordt perilla gewaardeerd als een olieplant, omdat de zaden ongeveer 40-45% van de olie bevatten die wordt gebruikt voor de productie van drogende olie, vernissen, drukinkten en waterdichte stoffen. In sommige Aziatische landen wordt perilla-olie gebruikt voor medicinale doeleinden. Perilla wordt ook veel gebruikt bij het koken, de bladeren en stengels worden als specerij toegevoegd aan een verscheidenheid aan gerechten.