2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Pushkinia (lat. Puschkinia) - een geslacht van kruidachtige bolgewassen van de Asperge-familie (Latijnse Asparagaceae), maar in een aantal literatuur is het mogelijk de toewijzing van planten van dit geslacht aan de Liliaceae-familie (Latijnse Liliaceae) te vinden. Het is een voorjaarsplant met een zeer kort groeiseizoen. Dergelijke planten worden door botanici het woord "efemeroΓ―de" genoemd. Gelijktijdig met de basale bladeren verschijnen sterke steeltjes, met pittoreske bloeiwijzen, die niet het meest aangename aroma uitstralen. De plant wordt gebruikt in de sierteelt.
Wat staat er op jouw naam?
De Latijnse naam van het geslacht "Puschkinia" bewaart de herinnering aan een Russische wetenschapper genaamd Apollos Apollosovich Musin-Pushkin, die aan het begin van de 19e eeuw deelnam aan een expeditie naar GeorgiΓ«. Het doel van de expeditie was om de fauna en flora van die plaatsen te bestuderen. Botanicus Mikhail Ivanovich Adams beschreef tijdens deze expeditie vijftig soorten planten die voorheen onbekend waren, die bij het beschrijven namen kregen. Zo kreeg een van de nieuwe planten de naam "Puschkinia", ter ere van een van de deelnemers aan deze reis.
Beschrijving
Planten van het geslacht Pushkinia zijn laagblijvende kruidachtige planten, waarvan het ondergrondse deel wordt vertegenwoordigd door een eivormige bol. Het oppervlak van een kleine bol is bedekt met dunne schubben. De bollen zijn slecht beschermd tegen invloeden van buitenaf en daarom is het niet aan te raden ze lang buiten de grond te houden. Als de bollen meerjarig zijn, dienen de wortels van de plant deze slechts één jaar.
In het vroege voorjaar worden twee of drie lineaire groene bladeren van de bol naar het aardoppervlak gebracht, vergelijkbaar met de bladeren van veel planten die in het vroege voorjaar bloeien, bijvoorbeeld tulpen. Gelijktijdig met de bladeren of iets later verschijnt een sterke steel met knoppen.
De trosvormige bloeiwijze wordt gevormd door pittoreske bloemen, waarvan de vorm lijkt op de vorm van aardappelbloemen. Het klokvormige bloemdek heeft zes bloembladen, versmolten aan de basis, lobben, waarvan de uitlopers een buisvormige kroon vormen in de keelholte, eindigend in zes tanden. Een kenmerkend kenmerk van planten van het geslacht Pushkin is dat de filamenten van de meeldraden zijn versmolten tot een "beker" of "kroon". De lobben van het bloemblad zijn blauwachtig wit en zijn versierd met een felblauwe lengtelijn in het midden van elke lob.
De vlezige capsule is fruit en eindigt in een zeer kort groeiseizoen. In de capsule zitten lichtbruine, ronde zaden. De plant wordt vermeerderd door zowel zaden als bolbaby's.
Rassen
Verschillende bronnen tellen van twee tot drie soorten die behoren tot het geslacht Pushkin:
* Pushkinia proleskovaya of Pushkinia proleskovidnaya (lat. Puschkinia scilloides) - siert de wereld met blauwwitte bloemen die een trosvormige bloeiwijze vormen. Twee vlezige bladeren verschijnen tegelijkertijd als bloemknoppen.
* Pushkinia peshmenii (lat. Puschkinia peshmenii) - uit elke bol verschijnen een of twee groene lineaire bladeren met een lengte van 13 tot 22 centimeter op het aardoppervlak. Een vrij open trosbloeiwijze heeft twee tot negen bloemen. De hoogte van het stuifmeel is gelijk aan de lengte van de bladeren, of iets minder. Individuele bloemen hebben korte steeltjes en buigen naar beneden. Zes groenachtige bloemdeklobben zijn aan de basis versmolten, maar divergeren in het bovenste deel in de vorm van bloembladen. Deze soort groeit op de rotsachtige hellingen van Zuidoost-Turkije.
* Pushkinia hyacint (lat. Puschkinia hyacinthoides), die sommige botanici beschouwen als een ondersoort van Pushkinia proleskova, en het een Latijnse naam noemen -
Puschkinia scilloides var. hyacinthoides β¦ De bloempijlen van deze soort zijn sterk, met dichte bloeiwijzen gevormd door lichtblauwe trechtervormige bloemen. EΓ©n bol kan bloementelers verrassen en laat drie tot vier steeltjes los.
Gebruik
Planten van het geslacht Pushkinia zullen de bloementuin versieren met hun pittoreske bloeiwijzen en vlezige bladeren in het vroege voorjaar, wanneer andere planten net beginnen te ontwaken.
