2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Tecoma (Latijnse Tecoma) - een geslacht bestaande uit struiken en kleine bomen die deel uitmaken van de familie Bignoniaceae. Tegenwoordig heeft het geslacht 12 soorten planten die groeien op het land van de twee Amerika's, en 2 soorten die op het Afrikaanse continent groeien. Wij vaak
"Tekomoj" bel de plant
"Campsis" (lat. Campsis). Maar botanici verdelen deze planten in twee onafhankelijke geslachten in de Bignonium-familie. Het geslacht "Tekoma" bestaat uit 14 soorten struiken en kleine bomen, en het geslacht "Campsis" heeft slechts twee soorten, die beide wijnstokken zijn, of, zoals ze in de Engelstalige literatuur worden genoemd, "klimmers". Wat deze twee geslachten gemeen hebben, is de buisvorm van de bloemen.
Beschrijving
Vertakte struiken of laag vertakte bomen, dankzij hun prachtige uiterlijk en tolerantie voor droogte, zijn tegenwoordig populair in het landschapsontwerp van veel badplaatsen.
Eenvoudig groen blad met een sierlijke geschulpte rand zijn zeer decoratief. Ze kunnen groenblijvend zijn of de plant verlaten tijdens langdurige droogte. Bij sommige soorten zijn de bladeren geveerd.
Grote klokjes, verzameld in vriendelijke bloeiwijzenfamilies aan de uiteinden van de takken, trekken de aandacht van zelfs de meest onverschillig voor schoonheid. De kleur van de bellen is afhankelijk van het type plant. Vaker vind je felgele, geelbruine bloemen. Er zijn soorten met verrassend mooie oranje, oranjerode of abrikozen grote bellen.
Populaire soorten
* Tekoma rechtop
Tekoma erect (Latijn Tecoma stans) is een spectaculaire struik of meerstammige boom die de aandacht trekt met zijn overvloedige en langdurige bloei van goudgele klokvormige bloemen. Grote bloemen houden niet van eenzaamheid en dwalen af in prachtige bloeiwijzen, die talrijke stengels bekronen. De geurige nectar van de bloemen trekt bijen en kleurrijke vlinders aan, die de plant helpen bij de voortplanting. Gele gevleugelde zaden verbergen zich in peulen die bloeiwijzen vervangen.
De plant verdraagt \u200b\u200bscheren en kan daarom in grote potten worden gekweekt om tijdens de koude periode binnenshuis te worden verwijderd, aangezien Tekoma een rechtopstaande plant is, geboren in Zuid-Amerika en een thermofiele plant is.
Eenvoudige langwerpige-ovale groene bladeren zijn versierd met sierlijke tanden langs de rand, waardoor de bladeren een bijzondere charme krijgen. Daarnaast zijn de bladeren van de in het wild groeiende Tecoma erectus uitstekend voer voor dieren.
De inwoners van de Bahama's kozen Teku erectus als hun bloemenembleem, verheerlijkend voor de zonnige bloei en de pretentie van de plant, die stoïcijns droogte doorstaat.
De pretentie van de plant wordt gebruikt om afbrokkelende berghellingen te versterken. Tekoma erectus versterkt niet alleen, maar bevordert ook de gezondheid van de bodem, zoals planten van de peulvruchtenfamilie.
* Tekoma Kaap
Tekoma Cape (Latijnse Tecoma capensis) is een groenblijvende rechtopstaande vertakte struik die inheems is in Zuid-Afrikaanse landen. In onze koude landen kweken exotische liefhebbers Tekomu Cape als kamerplant, waardoor het een iets andere naam krijgt - Cape Tekomaria.
De vorm van de bloemen van de plant is dezelfde als die van Tekoma rechtopstaand, maar de kleur van de bellen is anders. Cape Tekoma koos de oranje component van het zonnespectrum voor zijn bloeiwijzen, met verschillende tinten, van puur oranje tot oranjerood, of de kleur van rijpe abrikozen. Aan de voet van de klokbuis wordt nectar voorbereid voor bestuivers.
Talloze stengels zijn bedekt met bladeren die eenvoudig of gevederd kunnen zijn. De rand van de bladeren is gekarteld, de kleur van verschillende tinten groen.
Vereist de aandacht van de tuinman, omdat hij graag in de breedte groeit en zich vastklampt aan de schiettoppen van groei op de steun die "onder de arm" is opgedoken.
Groeien
Vermeerder elke vorm van Teku door zaden te zaaien of door stekken.
Planten zijn thermofiel en zeer goed bestand tegen droogte. Bij langdurige droogte is het beter om kunstmatig water te geven, zodat de plant zijn bladeren niet laat vallen. En de bloei is veel overvloediger als de plant tijdig vocht krijgt.
Groeit het beste op zanderige, kalkhoudende bodems die voor een goede afwatering zorgen.
Sommige soorten die wortel hebben geschoten in Noord-Amerika hebben zich aangepast aan koud weer en verdragen kortdurende vorst tot min 20 graden.
