Dubbelbladige Mijn

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Dubbelbladige mijn is een van de planten van de familie genaamd liliaceae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Mojanthenum bifolium (L.) F. W. Schmidt. Wat betreft de naam van de dubbelbladige mijn zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Liliaceae Juss.

Beschrijving van de dubbelbladige mijn

De dubbelbladige mijn is een overblijvend kruid met een dikke horizontale lange wortelstok. De hoogte van de stengel van deze plant zal ongeveer tien tot vijftien centimeter zijn, een dergelijke stengel is rechtopstaand en in de lengte geribbeld, aan de basis zal deze stengel bedekt zijn met vliezige omhulsels. Bladeren in de hoeveelheid van twee of drie stukken zijn afwisselend en aaneengesloten, ze kunnen zowel hartvormig als diep hartvormig-ovaal zijn, ze zijn scherp en gesteeld, aan de basis zijn ze begiftigd met een inkeping en zijn ze nog steeds geheel gerand. De bloemen van deze plant zijn geschilderd in witte tinten, ze zijn begiftigd met een zeer delicate geur, ze kunnen enkelvoudig zijn of in een hoeveelheid van twee of drie stuks. Dergelijke bladeren van de tweebladige mechik bevinden zich in een zeldzame apicale langwerpige eivormige borstel en bevinden zich ook op vrij lange steeltjes. De vrucht van deze plant is een bolvormige bes, die aanvankelijk gekleurd is in gele tinten met donkerrode stippen, en op de vervaldag zal zo'n bes paarsroze zijn.

De tweebladige mijnbloei valt in de maand juni. Onder natuurlijke omstandigheden komt deze plant voor in het Europese deel van Rusland, Oekraïne, het Verre Oosten, Siberië en Wit-Rusland. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan droge zandgronden, plaatsen tussen struiken, naald- en naald-loofbossen en soms loofbossen. Opmerkelijk is dat deze plant ook een vroege honingplant is.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de dubbelbladige mijn

De dubbelbladige mijn is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het wordt aanbevolen om het kruid van deze plant voor medicinale doeleinden te gebruiken. Het begrip gras omvat de bladeren, stengels en bloemen van deze plant. Het wordt aanbevolen om dergelijke grondstoffen gedurende de gehele bloeiperiode van deze plant te oogsten.

De aanwezigheid van dergelijke waardevolle geneeskrachtige eigenschappen moet worden verklaard door het gehalte aan saponinen, glycosiden en coumarines in de samenstelling van deze plant, terwijl vitamine C aanwezig zal zijn in de bladeren van de tweebladige mijn.

Wat de traditionele geneeskunde betreft, zijn er vrij wijdverbreide remedies op basis van een tweebladige mijn. Een afkooksel bereid op basis van het kruid van een tweebladige mijn wordt aanbevolen voor gebruik bij ziekten van de nieren, het hart en voor verschillende verkoudheden, die gepaard gaan met een hoge temperatuur. Kompressen op basis van het kruid van deze plant worden gebruikt voor verschillende tumoren. Een zwakke infusie op basis van een tweebladige mijn wordt aanbevolen voor gebruik bij kinderen met constipatie en verschillende gastro-intestinale aandoeningen, en uiterlijk wordt een dergelijke infusie op basis van een dubbelbladige mijn gebruikt voor conjunctivitis. Een tinctuur bereid op basis van het kruid van deze plant in veertig procent alcohol wordt aanbevolen als een zeer effectief antipyreticum in twintig tot vijfentwintig druppels.

Opmerkelijk is dat de dubbelbladige mijn ook wordt gebruikt voor de bereiding van diverse frisdranken en complexe thee. De rode bessen van deze plant zullen een roodblauwe kleur geven.

Voor verkoudheid wordt een afkooksel van een eetlepel gehakt droog kruid van een tweebladige mijn gebruikt voor een glas kokend water: zo'n middel wordt drie keer per dag ingenomen, een derde van een glas.