2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Sisyurinhiy (lat. Sisyrinchium) - een zeldzame bloeiende plant uit de Iris-familie. De tweede naam is blue-eyed of blue-eyed.
Beschrijving
Sisyurinhiy is een laagblijvende vaste plant met een opvallende gelijkenis met miniatuur irissen. De hoogte van deze plant ligt meestal in het bereik van tien tot vijftig centimeter, de stengels zijn meestal recht, maar soms worden ook enigszins afgeplatte stengels gevonden en de bladeren zijn altijd dun en smal en verzamelen zich in bizarre basale rozetten.
Sisyurinhia-bloemen kunnen niet alleen blauw zijn, maar ook wit en geel en zelfs paars. En het midden van deze bloemen heeft meestal een andere kleur. En deze knappe man bloeit de hele zomer - de bloei begint meestal in mei en eindigt met het begin van september.
In totaal heeft het geslacht Sisyurinhia ongeveer honderd soorten, maar slechts tien daarvan zijn in cultuur te vinden. Trouwens, in Rusland werd sisyurinhiy heel lang geleden in de cultuur geïntroduceerd - aan het einde van de achttiende eeuw. En als een van de eersten in het land begon deze plant een grote liefhebber van bloemen te worden, graaf Razumovsky!
Waar groeit
In de natuur groeit sisyurinhiy in Zuid- en Noord-Amerika, in Groenland, maar ook op de Sandwich- en Falklandeilanden.
Gebruik
Sisyurinhiy heeft zichzelf bewezen in de decoratieve sierteelt - het ziet er erg cool uit in voortuinen, en op bloembedden, en in groepsbeplanting, en in rotstuinen met rotstuinen, en in borders, en het is ook een prachtige decoratie van steegjes en paden. Deze plant gaat vooral goed samen met bellen, rozen, salie en pioenrozen. Sisyurinhiy ziet er heel goed uit in het gezelschap van andere "blauwe ogen" - muscari, altviool, brunner, blauwe hyacinten, veronica of vergeet-mij-nietjes.
Groeien en verzorgen
Sisyurinhiy kan op bijna elke grond groeien, en zowel zonnige gebieden als lichte schaduw zijn even goed geschikt voor zijn volledige ontwikkeling. Maar hij houdt echt niet van dammen, en dit feit mag in geen geval worden verdisconteerd.
De sisyurinhia geeft de voorkeur aan een gematigd vochtregime - de korte wortels dringen niet te diep in de grond, daarom kan het bij gebrek aan tijdig en regelmatig water geven afsterven. Trouwens, om vocht vast te houden, is het erg handig om de grond bij de wortels te mulchen!
Sisyurinhiy kan bogen op een zeer indrukwekkende winterhardheid (niettemin heeft hij nog steeds winteropvang nodig), evenals resistentie tegen verschillende ziekten en plagen. En over het algemeen is het erg pretentieloos om voor te zorgen, wat het een ongelooflijk aantrekkelijke plant maakt, zelfs voor beginnende tuiniers!
Sisyurinchia wordt voornamelijk vermeerderd door de struiken te verdelen: jonge planten schieten meestal perfect wortel en groeien goed. Het is vrij toegestaan om het door zaden te verspreiden - ze kunnen direct in de grond worden gezaaid (dit wordt gedaan met het begin van mei), maar het is het beste om zaailingen helemaal begin februari te laten groeien. In dit geval worden de zaden verspreid over het oppervlak van de bevochtigde grond en besprenkeld met een dunne grondlaag (niet meer dan drie tot vier millimeter), waarna ze worden afgedekt met glas of plasticfolie en de container naar een warme plaats tot de opkomst van scheuten. Zodra de zaailingen vijf tot zes centimeter groeien, worden ze ofwel in dozen getransplanteerd, of, als het warm genoeg is, worden ze onmiddellijk geplant op een open zonnige plek met een afstand van dertig tot veertig centimeter. En sisyurinhiy smalbladig, onder andere, reproduceert heel goed door zelf te zaaien. Trouwens, om het overmatige uiterlijk van jonge zaailingen te voorkomen, wordt aanbevolen om de bloeiende steeltjes snel af te snijden!
