2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Exochorda (lat. Exochorda) - een geslacht van bloeiende struiken en lage bomen van de Pink-familie. China, Korea en Centraal-Azië worden beschouwd als de geboorteplaats van het exochord. Het geslacht heeft 7 soorten (volgens andere bronnen slechts 5 soorten). Vertegenwoordigers van het geslacht onderscheiden zich door verhoogde decoratieve eigenschappen. Momenteel wordt het exochord in veel Europese landen en in Rusland gekweekt.
Kenmerken van cultuur
Exochorda is een bladverliezende struik of boom met afwisselende bladeren met hele randen die geen steunblaadjes hebben. De bloemen zijn groot of middelgroot, wit, verzameld in terminale trosvormige bloeiwijzen. De vrucht is een bolvormig of peervormig accreteblad. Zaden zijn gevleugeld. In de omstandigheden van het Europese deel van Rusland bloeit het exochord eind mei - begin juni, in regio's met een warmer klimaat eind april - begin mei. Bloei is lang, meestal 3-3, 5 weken. Tegenwoordig zijn er verschillende hybride variëteiten gefokt, die worden gekenmerkt door grote bloemen (meer dan 6 cm in diameter) en overvloedige bloei. De cultuur kan niet bogen op vorstbestendige eigenschappen, het bevriest in strenge winters.
* Exochord Tien Shan (lat. Exochorda tianschanica) - de soort wordt vertegenwoordigd door sierlijke struiken. De bloemen zijn wit, verzameld in meerbloemige penselen (elk 15-17 stuks). De vruchten zijn klein (in vergelijking met andere soorten). Het wordt gekweekt in veel gebieden van het Europese deel van Rusland. De vorstbestendigheid is ondermaats, bij strenge winters vriest het sterk over, daarna duurt het lang voordat het hersteld is. De soort is bestand tegen droogte en lichtminnend, bodems voor het kweken van planten zijn wenselijk vers, doorlatend, vruchtbaar, accepteert ook kalkhoudende bodems.
* Exochorda giraldii (lat. Exochorda giraldii) - de soort wordt vertegenwoordigd door open of opwaartse struiken tot 3 m hoog en wordt veel gekweekt in de Krim en de Kaukasus. Ook te vinden in de regio Moskou. De bloemen van de beschouwde soort zijn wit, met langwerpige bloembladen. Bloemen worden verzameld in langwerpige trosvormige bloeiwijzen. Bloei duurt ongeveer 25-30 dagen. De vruchten rijpen begin oktober. Planten bloeien 5-6 jaar na het planten. De soort is droogtebestendig en winterhard. Geeft de voorkeur aan goed verlichte gebieden met vruchtbare, gedraineerde, losse grond.
* Exochord Albert (lat. Exochorda albertii) - de soort wordt vertegenwoordigd door een sterk vertakte struik tot 4 m hoog. De bladeren zijn rijk groen, elliptisch, tot 6-7 cm lang. De bloemen zijn sneeuwwit, verzameld in meerbloemige apicale bloeiwijzen. De vrucht is een bolvormig of eivormig blaadje dat op een korte steel zit. Het exochord van Albert is droogtebestendig en thermofiel. De beschouwde soort stelt weinig eisen aan de bodemgesteldheid en ontwikkelt zich beter op lichte, gedraineerde, matig vochtige en diepe gronden.
* Exochord Korolkov (lat. Exochorda korolkowii) - de soort wordt vertegenwoordigd door struiken tot 3,5-4 m hoog. De bladeren zijn ovaal-langwerpig, met een stompe punt. De bloemen zijn wit, tot 4 cm in diameter, verzameld in trosvormige bloeiwijzen. Bloeit eind mei - begin juni, vruchten rijpen in oktober. Het begint pas 9 jaar na het planten vruchten af te werpen. Het exochord van Korolkov is koudebestendig, in strenge winters kunnen alleen de toppen van de jonge groei bevriezen.
* Grootbloemig exochord (lat. Exochorda x macrantha) is een hybride verkregen door kruising van het Korolkov-exochord en het cystische exochord. De hybride wordt vertegenwoordigd door struiken tot 7 m hoog, een vorstbestendige soort, bestand tegen de omstandigheden van centraal Rusland. Bloeit rijkelijk, de groei is gemiddeld. Geeft de voorkeur aan intens verlichte gebieden met vruchtbare lichte bodems. Voor de winter heeft het een kousenband nodig, omdat kwetsbare takken kunnen afbreken onder het gewicht van de sneeuw.
De subtiliteiten van reproductie en verzorging
Exochord wordt vermeerderd door zaden, gelaagdheid en stekken. Alle drie de methoden zijn effectief en ondergeschikt, zelfs voor een beginnende tuinier. Het zaaien van zaden wordt onmiddellijk na het verzamelen in zaailingcontainers uitgevoerd. De opkomende zaailingen worden regelmatig bevochtigd, onkruidvrij gemaakt en gevoed met complexe minerale meststoffen. Na 3-5 jaar worden de planten getransplanteerd naar een vaste plaats. Plantkuilen worden van tevoren voorbereid, onderaan wordt een rol gevormd, waarvan het mengsel bestaat uit bladaarde en rotte mest met toevoeging van dolomietmeel. Zure gronden worden voorlopig gekalkt.
Het exochord heeft zeldzame watergift nodig, jaarlijkse lentebemesting met minerale en organische meststoffen, wieden en snoeien. Snoeien gebeurt direct na de bloei. In de zomer wordt stikstofbemesting niet aanbevolen. Voor de winter wordt de bijna-stamzone gemout met turf of humus en zijn de struiken bedekt met vuren takken.
