2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Ekkremokarpus (lat. Eccremocarpus) - een geslacht van klimlianen en struiken van de familie Bignoniaceae. Andere namen zijn Ekkremokarp of Visloplodnik. Het geslacht omvat slechts drie soorten, in de siertuinbouw wordt slechts één soort gebruikt - Ruwe Eccremocarpus of Scabrous Acorn (Latijnse Eccremocarpus scaber). Onder natuurlijke omstandigheden groeien vertegenwoordigers van het geslacht in Zuid-Amerika.
Kenmerken van cultuur
Ekkremokarpus, of Egel, is een klimmende liaan of hangende struik met groene, een- of meervoudig geveerde bladeren, voorzien van antennes aan de uiteinden, waarmee de planten zich vastklampen aan de steun. De bloemen zijn groot, biseksueel, klokvormig of buisvormig, kunnen een gele, oranje of rode kleur hebben, verzameld in schaarse decoratieve trosvormige bloeiwijzen die zich vormen aan de uiteinden van de scheuten. De kelk is kroonvormig, groenachtig, vijftandig. De bloemkroon is buisvormig, heeft kleine tandjes en een vernauwde keelholte. De vrucht is een capsule. Zaden zijn talrijk, gevleugeld.
Ruwe ekremocarpus is de meest voorkomende soort, in Europa en Amerika wordt het gebruikt voor het aanleggen van parkgebieden, in Rusland wordt het als eenjarige gekweekt in persoonlijke achtertuinpercelen. De soort wordt gekenmerkt door een snelle groei, tijdens het seizoen bereiken de planten een lengte van 4-5 m. De bladeren van de ekremocarpus zijn ruw, glanzend, delicaat, gevederd. De bloemen zijn feloranje, karmijnrood of diepgeel, verzameld in trosvormige bloeiwijzen, waarvan de lengte varieert van 10 tot 15 cm. De bloei is lang, meestal van juli tot september - begin oktober. Geschikt voor tuinhekken, muren van huizen en andere gebouwen. Tegenwoordig zijn er vormen van ekremocarpus met roze en kersenroze bloemen.
De subtiliteiten van groeien
Ekkremokarpus, of Visloplodnik, heeft open zonnige gebieden nodig, beschermd tegen koude, doordringende wind. Het verdient de voorkeur om de cultuur in de buurt van de zuidelijke muren te planten. De grond voor planten is wenselijk licht, los, voedzaam, matig vochtig. De eccremocarpus verdraagt geen moerassige, drassige en zeer zure grond. Het is niet verboden om gewassen te telen in potten en andere grote containers op balkons en veranda's. Ondersteuning voor planten is vereist.
Op het grondgebied van de Russische Federatie wordt ekremocarpus vermeerderd door zaden. De meest effectieve zaailingmethode. Zaden hebben geen voorafgaande voorbereiding nodig. Het zaaien gebeurt in maart-april in zaailingcontainers. Na het zaaien wordt de grond overvloedig gegoten met een spuitfles, bedekt met plasticfolie, die van tijd tot tijd wordt verwijderd voor ventilatie. Je kunt kleine gaatjes in het plastic maken voor ventilatie. Zaailingen verschijnen in 2-3 weken.
In de fase van 1-2 echte bladeren duiken de zaailingen in aparte potten die zijn uitgerust met kleine steunen. Het wordt aanbevolen om turfpotten te gebruiken, zodat het wortelstelsel van de zaailingen tijdens de transplantatie niet wordt beschadigd. Ekremocarpus wordt eind mei - begin juni in de volle grond getransplanteerd. Voor het verplanten worden de planten uitgehard, waarbij de potten periodiek met een dagelijkse toename van de tijd naar het balkon of de straat worden gebracht. In regio's met warme en milde winters kan de cultuur als tweejaarlijks worden gekweekt, in dit geval wordt winterzaaien uitgevoerd - in augustus-september in kassen of kassen met een constante luchttemperatuur van 13C.
Zorg
Water geven moet regelmatig en dagelijks zijn. Topdressing van containermonsters wordt wekelijks uitgevoerd, gekweekt in het open veld - 3 keer per seizoen. Als aan alle voorwaarden wordt voldaan, worden de planten beloond met een overvloedige bloei en snelle groei. Ekcremocarpus wordt zelden aangetast door plagen en ziekten en wordt zelden aangevallen door bladluizen. Bladluizen bestrijden is eenvoudig: planten worden besproeid met zeepsop of insecticiden tegen bladknagende insecten.
