2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Op de binnenplaats van het huis waar ik nu woon, staat een overvloed aan planten, waaronder die waarvan ik de namen nog niet ken. Maar er zijn ook oude bekenden die blijven verbazen met hun schilderachtigheid, vrijgevigheid en aangename aroma's. Daarnaast is het ver van huis wonen altijd leuk om bekenden te ontmoeten, aardig en vriendelijk
We hebben laat in de avond ingecheckt in een nieuw appartement. Bij de ingang van de ingang werden we opgewacht door een grote slak, die uit het dichte struikgewas op het gazon kroop en ons vriendelijk aankeek met zijn gehoornde snuit, stoutmoedig uit het elegante huis stekend. Op dat moment was er geen tijd om te filmen en heb ik de slak nooit meer gezien. Blijkbaar besloot ze zich te beperken tot één begroeting. Toegegeven, in plaats van een slak sprong er ooit een groene kikker op het pad. Maar ze bleek minder gastvrij en schoot angstig de beschermende dichte struiken in. Trouwens, je zult me niet verbazen met kikkers, aangezien er een hele vijver met luidruchtige kikkers ligt langs de weg die naar mijn Russische huis in het dorp leidt. Ja, en ik begon een gesprek niet over de mobiele inwoners van de Thaise stad Pattaya, maar over planten. Onder de enorme verscheidenheid aan flora van onze tuin vallen houtachtige planten als Coconut Palm, Plumeria Blunt en Araucaria op.
Kokospalm
Kokospalm spreidde op zijn gemak zijn spectaculaire grote waaiervormige bladeren, waardoor een pittoreske kroon van een relatief lage boom ontstond. Het meest verbazingwekkende is dat er op de palm trossen grote vruchten zijn met een vrij rijp uiterlijk, klaar om elk moment naar beneden te vallen.
De aanblik van kokosnoten betoverde en wenkte zichzelf met de verwachting van een tonische kokosdrank en een melkachtige laag, die bij het eten een hele reeks aroma's en een aangenaam gevoel van een vette nootachtige component gaf. Toegegeven, het feit dat een palmboom met grote vruchten naast een voetpad met kinderkopjes stond waarlangs volwassenen liepen en kinderen renden, wat onwillekeurige angst veroorzaakte. Want volgens de verhalen van excursiegidsen verliest het land jaarlijks tot honderd mensen, die het slachtoffer zijn van kokosnoten die uit de Palm vallen.
Blijkbaar voelde de dienst die de orde bewaakt in deze Hof van Eden ook de dreiging van de Kokospalm, en daarom merkte ik na een paar dagen de kokosnoten aan de boom niet op. Alleen deze foto blijft in het geheugen, waarop verrukkelijke clusters van tropisch fruit zichtbaar zijn.
Plumeria bot
Deze prachtige tropische boom, die de naam draagt van de Franse reizende monnik en natuuronderzoeker Charles Plumier, kreeg zijn specifieke bijnaam "saai" niet vanwege zijn mentale vermogens, maar vanwege de vorm van zijn grote bladeren, die niet eindigen met een scherpe neus, zoals gebeurt met de bladeren van andere soorten van het geslacht Plumeria, maar in een gelijkmatige halve cirkel.
Buisvormige bloemen, die parapluvormige bloeiwijzen vormen, stralen een licht aangenaam aroma uit. Op het eerste gezicht lijkt het erop dat de Schepper de bloemen van Plumeria heeft beroofd van hun reproductieve elementen: stamper en meeldraden. Maar, zoals vaak gebeurt, blijkt de eerste blik verkeerd te zijn, omdat de miniatuurgrootte van de stamper en meeldraden, die niet meer dan anderhalve millimeter lang zijn, hen in staat stelt zich veilig te verbergen in een bloembuis van twee centimeter. Niet elk insect kan samenwerken met Plumeria.
De lokale bevolking gebruikt actief Plumeria-bloemen om hun huizen te versieren. Ambachtslieden weven elegante halskettingen van bloemen en bieden deze tegen een kleine vergoeding aan toeristen aan.
Levende kerstboom - Araucaria
Er zijn verschillende Araucaria in onze tuin, die me zelfs tijdens mijn laatste bezoek aan dit geweldige land hebben gecharmeerd met hun ongewone naalden, die verschillen van de naalden van onze Siberische groenblijvende schoonheden. Dunstammige bomen zijn duidelijk nog jong, dus kegels met eetbare noten zijn er nog niet op te zien. Maar verrassend mooie takken van Araucaria laten je niet onverschillig voorbijgaan. Ik moest ze op mijn telefoon vastleggen om de schoonheid van de zuidelijke ephedra te delen met de bewoners van de gemeenschap genaamd "Asienda".
