Eikenblad Hortensia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Eikenbladige hortensia (lat. Hydrangea quercifolia) - sierheester; een vertegenwoordiger van het geslacht Hortensia van de familie Hortensia. Noord-Amerika wordt beschouwd als het thuisland. Een onstabiele, maar zeer interessante look. Ideaal voor siertuinieren, verschilt van andere soorten met ongewone bladeren. Decoratief ook buiten bloeiend. Geschikt om te groeien in de zuidelijke regio's van Rusland, bevriest vaak op de middelste rijstrook, heeft beschutting nodig.

Kenmerken van cultuur

Eikenbladige hortensia is een bloeiende opgaande struik tot 1,7 m hoog met een brede kroon. De bladeren zijn donkergroen, groot, tegenoverstaand, gerimpeld, behaard, geveerd gelobd, met onregelmatig getande en vrij grove lobben, in omtrek hebben ze een eivormig afgeronde vorm, tot 20 cm lang, tot 18 cm breed. In de herfst, het blad wordt paarsbruin, rood, wijnrood en oranjerood.

De bloemen zijn wit, later roze, verzameld in losse pluimvormige bloeiwijzen tot 20 cm lang. Het bloeit in juli-augustus, in de middelste baan wordt zelden bloei waargenomen, maar deze plant is niet minder decoratief. In het eerste jaar ontwikkelen planten zich langzaam, in het tweede jaar neemt de groei toe. Qua uiterlijk lijken de bloeiwijzen van eikenbladige hortensia op viburnum-bloeiwijzen. De bloemen hebben een aangename geur die bijen, hommels en zelfs vlinders aantrekt.

Groeiomstandigheden

Hydrangea eikenblad houdt van lichte, leemachtige, licht zure grond. Planten op alkalische bodems is mogelijk, maar onder de voorwaarde van het toevoegen van verzurende materialen, bijvoorbeeld dennenstrooisel. Verzuur de grond in geen geval met kalk, aangezien de meeste hortensia's een negatieve houding hebben ten opzichte van de aanwezigheid van kalk in de grond. Het niet naleven van deze regel kan leiden tot het verlies van decoratieve struiken, waaronder chlorose van de bladeren. De optimale pH-waarde is 4,5-6,5.

Eikenhortensia is vochtminnend, het verdraagt zelfs geen kortstondige uitdroging van de grond. Bij lange afwezigheid van regen hebben planten overvloedige watergift nodig. Om het vocht in de grond voor een langere periode te verminderen en om van het wieden af te komen, helpt het om de voet te mulchen. Het wordt aanbevolen om organisch materiaal als mulch te gebruiken, zoals naalden, bladhumus, houtkrullen en -snippers, evenals boomschors. Deze materialen zullen, naast het uitvoeren van de hoofdtaak, de grond verzuren.

Subtiliteiten bij het landen

Het planten van zaailingen van cultuur moet worden uitgevoerd op plaatsen die zijn beschermd tegen wind en direct zonlicht. Halfschaduwgebieden met diffuus licht zijn geweldig. Deze locatie heeft op geen enkele manier invloed op de overvloed aan bloei. Planten verdient de voorkeur in het vroege voorjaar. Het wordt aanbevolen om zaailingen te kopen in gespecialiseerde kwekerijen. Er wordt een plantkuil gegraven met een diepte van 65-70 cm en een diameter van 50 cm. Een goede drainage wordt georganiseerd op de bodem van de put, vervolgens wordt een lage heuvel gevormd uit een grondmengsel bestaande uit de bovenste laag aarde, humus, zand en turf, genomen in een verhouding van 2: 2: 1: 1.

Ook moeten 30 g kaliumsulfaat, 15-20 g ureum en 30 g superfosfaat aan het grondmengsel worden toegevoegd. Het mengsel moet minimaal een week voor de beoogde aanplant worden bereid, anders zullen verse meststoffen de wortels van de jonge plant verbranden, wat zeer ongewenst is. Daaropvolgende voeding wordt niet eerder dan 2 jaar later uitgevoerd. De afstand tussen de struiken moet minimaal 1,5 m zijn. Het wordt niet aanbevolen om een gewas in de buurt van hoge bomen en struiken te planten, ze zullen een enorme hoeveelheid vocht en voedingsstoffen opnemen, waardoor de groei van hortensia's wordt belemmerd. Deze regel is van toepassing op alle leden van het geslacht, vooral degenen met een overvloedige bloei.

Onderhoudsfuncties

De belangrijkste procedures voor het verzorgen van eiken hortensia zijn 2-3 keer per maand water geven, bemesten (in het vroege voorjaar en vóór de bloei), snoeien (in de lente vóór de sapstroom en in de herfst voor beschutting, indien nodig). Onderdak voor de winter wordt als een van de belangrijkste procedures beschouwd. Heesters worden naar het grondoppervlak gebogen, schoffelen en bedekt met niet-geweven materiaal of vuren takken. Planten met een hoogte van meer dan 1 meter mogen niet op de grond worden gebogen, ze kunnen aan een steun worden vastgemaakt. Deze aanpak helpt struiken te beschermen tegen dikke sneeuwbedekking, die met zijn gewicht de meeste takken kan breken.

De cultuur wordt zelden aangetast door plagen en ziekten. Veel voorkomende plagen zijn bladluizen, snuitkevers, spintmijten en spitse neuzen. Ze beginnen ze onmiddellijk na detectie te bestrijden; het is onmogelijk om de behandeling van hortensia's met insecticiden en kruideninfusies uit te stellen. Onder de ziekten wordt valse meeldauw, die bladeren en stengels aantast, als gevaarlijk voor de cultuur beschouwd. Als gevolg van vroegtijdige behandeling verschijnen er olieachtige vergelingsvlekken op de bladeren, die uiteindelijk een donkerdere kleur krijgen en groter worden. Om valse meeldauw te bestrijden, is spuiten met een koperzeepoplossing effectief.